Περίεργα γεγονότα για τη μητρότητα σε 10 χώρες του κόσμου! (Μέρος Β)
Στην Αυστραλία υπάρχουν sleep camps (κατασκηνώσεις ύπνου;;) Προγράμματα δηλαδή επιδοτούμενα από την κυβέρνηση με σκοπό να βοηθήσουν τους γονείς να εκπαιδεύσουν τα παιδιά τους στον ύπνο! Στα κέντρα αυτά, το προσωπικό των οποίων αποτελείται από νοσοκόμες, μπορεί να πάει η μαμά μαζί με το παιδί της για 5 μέρες και να μπουν σε ένα αυστηρό πρόγραμμα ταϊσματος και ύπνου. Την πρώτη μέρα, αν η μαμά είναι εξαντλημένη από αϋπνία, μπορεί να κοιμηθεί και μια νοσοκόμα να αναλάβει το μωρό αλλά τις επόμενες μέρες θα πρέπει να μπουν σε πρόγραμμα. Χρησιμοποιούν τεχνικές ελεγχόμενου κλάματος κάτι το οποίο για κάποιους, σύμφωνα με τη συγγραφέα του άρθρου, είναι σωτήριο και το επιδοκιμάζουν λέγοντας πως τους «έσωσε» τη ζώη ? ενώ υπάρχουν και άλλοι που θεωρούν αδιανόητο να αφήνουν ένα μωρό μόνο τους να κλαίει μέσα στην κούνια και αποχωρούν από την πρώτη μέρα.
Στη Νότιο Κορέα είναι πολύ συχνό φαινόμενο να υπάρχουν στα μανάβικα ή στα εμπορικά κέντρα μπέιμπι-σίττερς που μπορείς να αφήσεις τα παιδιά σου δωρεάν όσο ψωνίζεις. Κάθε Μάη γιορτάζεται και η εθνική ημέρα παιδιού η οποία είναι αργία (για παιδιά και εργαζόμενους)
Στη Βραζιλία συνηθίζεται να τρυπούν τα αυτιά του.. νεογέννητου κοριτσιού για να βάλει σκουλαρίκια! Μάλιστα στο δρόμο αν δουν ένα μωρό χωρίς τρυπημένα αυτιά θα θεωρήσουν αυτόματα ότι είναι αγόρι!
Η Ολλανδία είναι μια από τις λίγες δυτικές χώρες που ένα μεγάλο ποσοστό των τοκετών γίνεται στο σπίτι (φτάνει το 20%!) Θεωρούν την εγκυμοσύνη ως ένα «κανονικό», υγιές γεγονός και ο τοκετός ξεκινά με τη βοήθεια μια μαίας εκτός και αν συντρέχει κάποιος λόγος υγείας ή η εγκυμοσύνη είναι υψηλού κινδύνου οπότε σ’ αυτή την περίπτωση συμμετέχει και ο γυναικολόγος. Αν χρειαστεί κατά τη διάρκεια ή μετά τον τοκετό να εισαχθείς σε νοσοκομείο, τότε δεν υπάρχει η επιλογή να διαλέξεις σε ποιο αλλά ανάλογα με τη διαθεσιμότητα των δωματίων θα σε προωθήσουν στο ανάλογο. Η λογική που ακολουθούν είναι όχι επισκληρίδιος ή άλλη παρέμβαση χωρίς λόγο, και από το νοσοκομείο παίρνεις εξιτήριο από τη στιγμή που μπορείς να κάνεις ντους και να πας στην τουαλέτα. Στην συνέχεια βέβαια για 8 συναπτές ημέρες σε επισκέπτεται κάποιος αρμόδιος για να σου δείξει πώς να φροντίζεις τον εαυτό σου και το νεογνό.
Στην Ισπανία, μαία και γιατρός συστήνουν στην επίτοκο μόλις ξεκινήσει η διαστολή, προκειμένου να την επιταχύνουν, να φάει πολλά οστρακοειδή επειδή περιέχουν προσταγλαδίνες (ως φάρμακο η εξωγενής χορήγηση PGE2 υπο μορφή ζελ χρησιμοποιείται για την μαλάκυνση του τραχήλου πριν την έναρξη του τοκετού).
Περίεργα γεγονότα για τη μητρότητα σε 10 χώρες του κόσμου! (Μέρος Α)
Στη Νέα Ζηλανδία αν θέλεις να δώσεις γάλα φόρμουλας στο μωρό σου όσο είσαι στην κλινική θα πρέπει να υπογράψεις δήλωση συναίνεσης (ότι έχει επίγνωση του τι κάνεις δηλαδή ? )
Στην Ισλανδία η γέννηση ενός παιδιού δεν σημαίνει το «τέλος» την ακαδημαϊκής σου καριέρας ή των σπουδών σου. Στο πανεπιστήμιο υπάρχει πρόγραμμα φροντίδας των παιδιών κατά τη διάρκεια της μέρα, για να μπορείς να παρακολουθείς τα μαθήματα σου. Η συγγραφέας αναφέρει και παράδειγμα κοπέλας που γέννησε και μετά από ένα σύντομο διάστημα επέστρεψε στο πανεπιστήμιο με το ..μωρό το οποίο το θήλαζε κατά τη διάρκεια του μαθήματος όταν έκλαιγε.
(βέβαια η Ισλανδία έχει όλους και όλους 330.000 κατοίκους οπότε φαντάζομαι είναι στο πλαίσιο ενίσχυσης του πληθυσμού της … αλλά και πάλι ..είδαμε και άλλες χώρες με υπογεννητικότητα τι κάνουν.. ? )
Στην Ταϊλάνδη η καισαρική τομή είναι κοινή πρακτική (κάτι μου θυμίζει αυτό..) και μάλιστα προγραμματίζουν την ώρα και μέρα έτσι ώστε να γίνει πχ. σε μια «τυχερή» μέρα! Μετά τη γέννα, αν η μαμά δεν δουλεύει ή η γιαγιά δεν μπορεί να μετακομίσει, μετακομίζει η μαμά στο σπίτι της μαμάς της γιατί θέλει βοήθεια και ο μπαμπάς του νεογνού τους επισκέπτεται όποτε μπορεί!
Στην Κούβα, τουλάχιστο τη στιγμή της συγγραφής του άρθρου, οι πάνες είναι είδος πολυτελείας. Σπάνιες να τις βρεις και με κόστος περίπου 1 δολάριο τη μία! Έτσι είναι αρκετά κοινό να τις επαναχρησιμοποιούν αφού τις πλύνουν (στο χέρι γιατί τα πλυντήρια επίσης σπανίζουν).
Στην Κένυα το ποσοστό θνησιμότητας από επιπλοκές κατά τη γέννα είναι 400 γυναίκες σε κάθε 100.000 γεννήσεις (τη στιγμή που στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι μόλις 28). Και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης δεν μιλάνε για το αγέννητο παιδί γιατί θεωρείται ..γρουσουζιά!
Πηγή: chezdaph.com