Περίεργα γεγονότα για τη μητρότητα σε 10 χώρες του κόσμου! (Μέρος Α)
Πρόσφατα, ανακάλυψα τυχαία το blog της Jo και εντύπωση μου έκανε η στήλη της με τα «ενδιαφέροντα/περίεργα» γεγονότα (facts) για τη μητρότητα στον κόσμο. Για την ακρίβεια τις διαφορές που ανακαλύπτουν οι μαμάδες μια Χ χώρας όταν μετακομίζουν σε μια άλλη χώρα για να ζήσουν (γιατί μέχρι να πας αλλού, μάλλον νομίζεις ότι όπως συμπεριφέρεσαι εσύ, έτσι συμπεριφέρονται όλοι! )
[babyPostAd]
Να μερικά …facts που μου έκαναν εντύπωση:
1. Η «γνωστή» συνήθεια στη Σκανδιναβία (γνωστή γιατί έπαιξε στα δελτία ειδήσεων πρόσφατα) να αφήνουν τα μωρά στα καρότσια έξω από τα καφέ. Μόνα τους (τα βλέπουν από το παράθυρο). Οκ, λένε ότι τα ποσοστά εγκληματικότητας είναι πολύ χαμηλά.. Αλλά μόνα τους; Στο κρύο;; Για το κρύο πάντως πιστεύουν ότι τα μωρά και τα παιδιά πρέπει να εκτίθενται στον καθαρό αέρα μερικές ώρες την ημέρα για να ενισχυθεί το ανοσοποιητικό τους. Εξάλλου αν θέλουν να έχει καλό καιρό για να βγουν έξω τότε θα πρέπει να περιμένουν έξι μήνες!
2. Στη Νορβηγία το κράτος δίνει 350$ το μήνα για τη φροντίδα του παιδιού και η ιατρική περίθαλψη είναι σχεδόν δωρεάν. Κυριαρχεί η αντίληψη ότι υπάρχει μόνο ένας σωστός τρόπος να γίνουν τα πράγματα. Όλα τα παιδιά πάνε για ύπνο στις 7, όλα παρακολουθούν τον ίδιο τύπο σχολείου, όλα φοράνε μπότες, όλα τρώνε το ίδιο μεσημεριανό κ.ο.κ (sic). Τα περισσότερα παιδιά ξεκινούν παιδικό σταθμό στο ένα έτος ο οποίος επιδοτείται από το κράτος ως κίνητρο για να επιστρέψει ο γονιός στην εργασία του. Στον παιδικό σταθμό τα παιδιά είναι συνήθως έξω, παίζουν και τρώνε έξω και μπαίνουν μέσα μόνο όταν η θερμοκρασία πέσει κάτω από το μηδέν. (δείτε και το link για περισσότερα σχετικά με την κουλτούρα τους στις διαπροσωπικές σχέσεις, κάτι που δεν έχει άμεση σχέση με το παρόν άρθρο αλλά έχει αν μη τι άλλο ενδιαφέρον)
3. Στην Ιαπωνία υπάρχουν 2 ειδών παιδικοί σταθμοί. Αυτοί που απευθύνονται στις εργαζόμενες μαμάδες και αυτοί που αφορούν τις μη εργαζόμενες μαμάδες. Οι πρώτοι λειτουργούν 6 φορές την εβδομάδα από τις 7.00πμ ως τις 6μ.μ. Τα παιδιά από την ηλικία των 7 πηγαίνουν μόνα τους σχολείο. Υπάρχουν ηλικιωμένοι εθελοντές που τους βοηθάνε να περάσουν τον δρόμο. Τα παιδιά μαθαίνουν να λένε δυνατά «καλημέρα» διαφορετικά θεωρείται αγένεια. Η γενικότερη φιλοσοφία είναι πως ο μπαμπάς είναι στη δουλειά και η μαμά στο σπίτι για να μεγαλώσει το παιδί. Το περιβάλλον είναι ήρεμο και ασφαλές και κανείς δεν ανησυχεί αν χάσει από το οπτικό πεδίο το παιδί του.
4. Στον Κονγκό ο δημόσιος θηλασμός επιτρέπεται και μερικές φορές επιβάλλεται (πχ. Κρατάει ο μπαμπάς το μωρό και αυτό κλαίει. Όλο και κάποια κονγκολέζα θα έρθει και θα σου πει «Πάρτο καλέ το μωρό να το θηλάσεις, αφού κλαίει!») Για τους κολικούς παίρνουν ένα.. σιρόπι το Gripe Water από το φαρμακείο που μεταξύ άλλων περιέχει αλκοόλ και ζάχαρη! (και γω όταν άκουγα να δίνουν χαμομήλι το θεωρούσα απαράδεκτο! Πού να ξέρα ? ) Σύμφωνα πάντως με την αξιολόγηση της “Save the children” το Κονγκό είναι το χειρότερο μέρος για τις μητέρες (με βάση την παιδική θνησιμότητα, την εκπαίδευση και το εισόδημα).
16 πράγματα που δεν σας είχε πει ποτέ κανείς για τη μητρότητα…
5. Στο Μεξικό τα παιδιά μαθαίνουν ιστορία αναπαριστώντας γεγονότα της (ντύνονται όπως την εποχή που διδάσκονται, τραγουδάνε, διαβάζουν ποίηση κλπ). Τα παιδιά τρώνε μεγάλες ποσότητες φρούτων και λαχανικών (οκ και τα γλυκάκια τους) και φεύγοντας από το σχολείο μπορεί να αγοράσουν φρουτάκια καθαρισμένα και κομμένα για σνακ (με ..σως τσίλι ή λάιμ ? ) από κάποιον πλανόδιο.
6. Στη βόρεια Ιρλανδία αν το παιδί σας αρχίσει να πέφτει στο πάτωμα και να χτυπιέται δεν χρειάζεται να νιώθετε άβολα.. όλο και κάποιος θα βρεθεί να σκύψει και να προσπαθήσει με ήρεμο τρόπο να το ..συνεφέρει! Η ιατρική περίθαλψη είναι δωρεάν και η χρήση επισκληριδίου δεν προτείνεται (ανεβάζει το κόστος) Αντ’ αυτού σου προτείνουν «gas and air» (sic) (Δηλαδή αέρα κοπανιστό?? ) και μάλιστα μερικές μαμάδες διατείνονται ότι τις βοήθησε στο να μην πονάνε! Την 1η εβδομάδα μετά τη γέννα έρχεται καθημερινά μαία για να ζυγίσει το μωρό και για να δει την κατάσταση της μαμάς.
7. Στο Άμπου Ντάμπι είθισται να υπάρχει γυναίκα/ες για βοήθεια στο σπίτι και στο μεγάλωμα των παιδιών. Θεωρείται ταμπού να μιλάς για τα παιδιά με ειδικές ικανότητες και δεν υπάρχουν πολλά υποστηρικτικά προγράμματα. Όσον αφορά την οδήγηση δεν υπάρχουν νόμοι που να επιβάλουν τη ζώνη ασφαλείας και συχνά μπορεί κάποιος να δει παιδιά να κάθονται στο μπροστινό κάθισμα μαζί με τη μαμά τους. Τα παιδιά είναι σχετικά ελεύθερα να παίζουν οπουδήποτε (και είναι συχνό το φαινόμενο σε εστιατόρια να υπάρχουν καρότσια και παιδιά που φωνάζουν)
8. Στην Ινδία είναι παράνομο να ξέρεις το φύλο του παιδιού σου εκ των προτέρων! (μήπως απλά θέλουν να διαφυλάξουν τη γέννηση των κοριτσιών??) Ο θηλασμός ενθαρρύνεται αλλά αν μπορείς να δώσεις φόρμουλα σημαίνει πως ανήκεις σε ανώτερη κοινωνικά θέση. Επίσης, όσοι ανήκουν στη μεσαία και πάνω τάξη έχουν νταντάδες πλήρους απασχόλησης άσχετα από το αν δουλεύουν και οι δυο γονείς.
9. Στην Κίνα τα παιδιά δεν φοράνε πάνες αλλά τα «παντελόνια» τους είναι «ανοιχτά» για να μπορούν να ..τα κάνουν στο έδαφος! Απαγορεύεται να κάνεις πάνω από ένα παιδί. Αλλά αν είσαι μοναχοπαίδι και ο άντρας σου είναι μοναχοπαίδι, μπορείτε να κάνετε δυο παιδιά. Επίσης, για ένα μήνα μετά τη γέννα η μητέρα (και το παιδί) μένει σε «ξενώνες» μαζί με άλλες μαμάδες με μόνη υποχρέωση να φροντίζει το παιδί της (φαγητό κλπ έτοιμα )
10. Στη Γερμανία κάθε έγκυος έχει μια μαία (που την στέλνει το κράτος) πριν γεννήσει και μερικές εβδομάδες μετά. Κάποιες κάνουν και βελονισμό! Οι γυναίκες σταματάνε να δουλεύουν 6 εβδομάδες πριν και 8 εβδομάδες μετά τον τοκετό και στη συνέχεια μπορούν για 12 μήνες να μείνουν σπίτι λαμβάνοντας το 65% των αποδοχών τους. Ακόμη και όσες είναι ελεύθεροι επαγγελματίες λαμβάνουν το 60% του εισοδήματος του προηγούμενου έτους! Για κάθε παιδί το κράτος δίνει 200ευρώ μέχρι την ηλικία των 18 ετών!
Εσείς σε ποια χώρα θα θέλατε να ζούσατε;;
Πηγή: chezdaph.com