Το πιο συνηθισμένα θέματα που σας απασχολούν, αυτήν την εποχή, εάν έχετε μικρά παιδιά και προσπαθείτε να προγραμματιστείτε είναι : Γιατί να πάτε τα παιδιά σας στον παιδικό σταθμό; Ποια είναι η καλύτερη ηλικία για να πάτε τα παιδιά στον παιδικό σταθμό; και φυσικά Τι πρέπει να προσέξετε όταν επιλέγετε παιδικό σταθμό για το παιδί σας;
Όλα τα παραπάνω είναι σημαντικά ζητήματα τα οποία θα ορίσουν την καθημερινότητά σας και θα αλλάξουν τη ζωή του παιδιού. Η πρώτη φορά στον παιδικό σταθμό είναι επί της ουσίας η πρώτη φορά που το μωρό σας θα φύγει από το προστατευμένο οικείο οικογενειακό περιβάλλον και θα κληθεί να σταθεί “μόνο” του και “αυτόνομο” σε έναν καινούργιο και ξένο χώρο. Είναι οι στιγμές που θα πρέπει να συναναστραφεί ανθρώπους και να κερδίσει την αγάπη και τη συμπάθεια τους. Γιατί την αγάπη της γιαγιάς και του παππού ή της θείας και του θείου την έχει εξασφαλίσει πριν ακόμα γεννηθεί και χωρίς κανένα κόπο. Είναι οι στιγμές που για πρώτη φορά θα αναγκαστεί να “επιβάλει” τον εαυτό του στην ομάδα και να σταθεί ισότιμα ανάμεσα στα μέλη της, όποια κι είναι η ηλικία τους.
Κι ενώ τα ερωτήματα σχετικά με την αναγκαιότητα της ένταξης ενός παιδιού στο παιδικό σταθμό ή τα πλεονεκτήματα της εμπειρίας του παιδικού σταθμού για το παιδί, βρίσκουν πληθώρα κοινών απαντήσεων, οι γνώμες σχετικά με την κατάλληλη ηλικία που θα πρέπει να ξεκινήσει ένα παιδί να πηγαίνει στον παιδικό σταθμό δεν είναι ξεκάθαρες.
Μολονότι παίζει μεγάλο ρόλο η ανάπτυξη του παιδιού, οι κοινωνικές του δεξιότητες και ο χαρακτήρας του, σε γενικές γραμμές δεν κρίνεται απαραίτητη η πρώιμη ένταξη του, δηλαδή πριν τη συμπλήρωση των δύο ετών, σε σχολικό περιβάλλον και πρόγραμμα. Σε αυτήν την ηλικία, τα παιδιά δεν μπορούν να διαδράσουν και γενικά επιλέγουν την ατομική ενασχόληση. Με πιο απλά λόγια, εάν βάλεις μαζί δυο παιδιά αυτής της ηλικίας, το αποτέλεσμα θα είναι να βρίσκονται στον ίδιο χώρο αλλά να παίζουν μόνα τους. Κάθε ένα με το παιχνίδι του. Συνεπώς, δεν επιτυγχάνεται η κοινωνικοποίηση τους που αποτελεί μεγάλο στόχο για όλους τους γονείς. Επίσης, σε αυτήν την ηλικία ο αποχωρισμός είναι πιο δύσκολος (ίσως και πιο σκληρός) για τα παιδιά γιατί δεν είναι ακόμα ψυχικά αυτόνομα. Έχουν ανάγκη αμεσότερης και πιο εξατομικευμένης φροντίδας, που όσο κι αν προσπαθούν οι υπεύθυνοι ενός παιδικού σταθμού, δε μπορούν να προσφέρουν. Τέλος, το ανοσοποιητικό τους σύστημα δεν είναι ακόμα αρκετά δυνατό για να αντέξει τις ιώσεις και λοιμώξεις που “κυκλοφορούν” στους κλειστούς και γεμάτους παιδιά χώρους, με αποτέλεσμα να ασθενούν συνεχώς.
Διαβάστε τη συνέχεια εδώ