Πώς Βγάζουμε ένα Παιδικό Δόντι που Κουνιέται

[babyPostAd]Το τράβηγμα ενός παιδικού δοντιού απαγορεύεται αυστηρά αν αυτό δεν είναι έτοιμο να πέσει φυσιολογικά, αφού δηλαδή έχει διαλυθεί πλήρως η ρίζα του και κουνιέται ήδη αρκετά. Μόνον τότε το μόνιμο δόντι που βρίσκεται κάτω από το νεογιλό έχει φθάσει στο σωστό στάδιο ανάπτυξης για να ανατείλει φυσιολογικά και χωρίς προβλήματα.

Οι γονείς (ή και το παιδί) συχνά γίνονται λίγο ανυπόμονοι όταν βλέπουν ότι ένα δόντι που κουνιέται αρκετές μέρες ή και εβδομάδες δεν ‘αποφασίζει’ να πέσει. Όταν δούμε ότι το δόντι συγκρατείται μόνο σε κάποιο σημείο από ένα μικρό κομμάτι ούλων, τότε δεν υπάρχει πρόβλημα να τραβήξουμε ελαφρά και να βγάλουμε το δόντι. Σε οποιαδήποτε περίπτωση πάντως αν νοιώσουμε ιδιαίτερη αντίσταση δεν πρέπει να επιμείνουμε, αλλά να περιμένουμε μερικές μέρες και να ξαναδοκιμάσουμε.

Ποτέ δεν πρέπει να τραβάμε βίαια ένα παιδικό δόντι για να πέσει. Εκτός από το ότι μπορεί να είναι επώδυνο για το παιδί, υπάρχει πιθανότητα να σπάσει το δόντι και να παραμείνουν θραύσματα μέσα στη γνάθο προκαλώντας μόλυνση.

Η ασφαλέστερη μέθοδος είναι να επισκεφθείτε έναν παιδοδοντίατρο που θα επιβεβαιώσει ότι το δόντι είναι έτοιμο να αποπέσει. Αν είναι έτοιμο, ο οδοντίατρος θα αναλάβει να το αφαιρέσει εκείνος με απόλυτη ασφάλεια.

Γενικά οι οδοντίατροι συνιστούν ότι χρειάζεται να τραβήξουμε ένα παιδικό δόντι μόνο όταν εμποδίζει την ανάπτυξη και ανατολή του μόνιμου δοντιού, ή κινείται πολύ δημιουργώντας δυσφορία στο παιδί. Μερικές φορές λόγω της αποδόμησης των ριζών η βάση του δοντιού γίνεται αιχμηρή σε κάποια σημεία ερεθίζοντας τα ούλα και προκαλώντας πόνο ιδίως κατά τη μάσηση. Σε αυτές τις περιπτώσεις είναι προτιμότερο να επέμβουμε και να αφαιρέσουμε το δόντι ανακουφίζοντας το παιδί, αντί να περιμένουμε ακόμη λίγες μέρες για να πέσει μόνο του.

Πρίν από οποιαδήποτε ενέργεια, ο γονέας ή καλύτερα ο οδοντίατρος πρέπει να επιβεβαιώσει ότι το νεογιλό δόντι είναι πράγματι έτοιμο να πέσει. Αν το παιδί δεν μας αφήνει να το ελέγξουμε εμείς, του ζητάμε να το κουνήσει λίγο μόνο του για να δούμε το βαθμό της κινητικότητας του. Αν δεν είναι αρκετά χαλαρό, η ρίζα του δεν έχει ακόμη διαλυθεί αρκετά για να το αφήσει να πέσει. Σε αυτή την περίπτωση αποτρέψτε το παιδί απο το να το πιέζει γιατί μπορεί να σπάσει κάποιο κομμάτι της αποδυναμωμένης ρίζας του.

Υπάρχουν 3 μέθοδοι που μπορούμε να ακολουθήσουμε για να βγάλουμε ένα νεογιλό δόντι που κουνιέται:

Η ‘Παθητική’ μέθοδος

Αφήστε τη φύση να κάνει το έργο της προσφέροντας της όμως και λίγη ‘βοήθεια’. Το πλεονέκτημα αυτής της επιλογής είναι ότι δεν χρειάζεται να πείτε τίποτα στο παιδί σχετικά με τράβηγμα δοντιού. Είναι η καλύτερη προσέγγιση για παιδιά που ήδη έχουν άγχος ή φόβο επειδή κουνιέται το δόντι.

• Προσφέρετε στο παιδί τροφές που θα βοηθήσουν να πέσει το δόντι γρηγορότερα. Πιό κατάλληλες για αυτό το σκοπό είναι κολλώδεις τροφές, ποπκορν, ξηροί καρποί, σκληρά φρούτα πχ. μήλα. Γενικά, τροφές που απαιτούν αρκετή μάσηση επιταχύνουν την απόπτωση των χαλαρών νεογιλών. Η μόνη ανησυχία που μπορεί να υπάρχει σε αρκετούς γονείς είναι μήπως το παιδί καταπιεί το δόντι χωρίς να το καταλάβει. Πάντως, ακόμη και αν συμβεί αυτό δεν υπάρχει απολύτως κανένας κίνδυνος (εκτός απο το γεγονός ότι θα είναι δύσκολο για τη ‘νεράιδα των δοντιών’ να ανακαλύψει το δόντι).
• Ζητείστε από το παιδί να χρησιμοποιεί τακτικά τη γλώσσα του ή το δάκτυλο του για να δοκιμάζει πόσο κουνιέται προς κάθε πλευρά το δόντι του και να έρχεται να σας ενημερώνει. Αυτές οι συνεχείς κινήσεις που το παιδί θα θεωρήσει σαν παιχνίδι είναι συνήθως αρκετές για να πέσει το δόντι χωρίς άλλη άμεση παρέμβαση.

Η ‘Δραστική’ μέθοδος

Η σωστότερη προσέγγιση για να τραβήξετε ένα παιδικό δόντι που κουνιέται (αν θέλετε να αποφύγετε τα κλάματα) είναι να πείσετε το παιδί να το κάνει μόνο του. Επιπλέον, το παιδί καταλαβαίνει καλύτερα απο μάς πόση αντίσταση φέρνει το δόντι και πόσο πονάει. Αν το παιδί δεν νοιώθει άνετα με την ιδέα να τραβήξει το δόντι του, μπορείτε να προετοιμάσετε το έδαφος δίνοντας του να διαβάσει κάποιο απο τα πολλά παιδικά βιβλία που υπάρχουν με σχετικό περιεχόμενο. Αν το παιδί φοβάται να το κάνει μόνο του, ο γονιός μπορεί να αναλάβει δράση.

• Πλύνετε καλά τα χέρια σας. Στεγνώστε καλά τα χερια σας και το δόντι που θα τραβήξετε για να μην γλυστράνε.
• Ελέγξτε απαλά την κινητικότητα του δοντιού και εντοπίστε σε ποιό σημείο και πόσο συγκρατείται στα ούλα. Το να τραβήξουμε ένα δόντι που είναι ακόμη πολύ προσκολλημένο στα ούλα μπορεί να είναι επώδυνο για το παιδί και επίσης να προκαλέσει αιμορραγία ή τραυματισμό.
• Πιάστε γερά το χαλαρό δόντι με ένα κομμάτι μαλακό πανί η μια γάζα.
• Αρχίστε να κουνάτε απαλά το δόντι προς όλες τις κατευθύνσεις για λίγα λεπτά. Αυξάνετε σταδιακά το εύρος της κίνησης όσο το νοιώθετε να χαλαρώνει περισσότερο.
• Τέλος τραβήξτε το δόντι με μια γρήγορη και ελαφρά περιστροφική κίνηση. Το δόντι φυσιολογικά θα βγεί εύκολα.
• ΠΡΟΣΟΧΗ: ΜΗΝ ασκήσετε υπερβολική δύναμη, Σταματείστε αμέσως αν νοιώσετε αρκετή αντίσταση ή αν πονάει πολύ το παιδί. Επαναλάβετε την προσπάθεια μετά μερικές μέρες.
• Αν όταν βγάλετε το δόντι τα ούλα ματώνουν, δώστε στο παιδί να δαγκώσει ένα κομμάτι γάζα στο σημείο εκείνο. Μπορείτε μάλιστα να έχετε τυλίξει με αυτή λίγο πάγο που θα ανακουφίσει το παιδί και θα προλάβει τυχόν πρήξιμο.

Η μέθοδος του ‘Οδοντίατρου’

Αν δεν νοιώθετε άνετα με την όλη διαδικασία και φοβάστε να τραβήξετε το δόντι του παιδιού, η προτιμότερη μέθοδος παραμένει το να επισκεφθείτε έναν παιδοδοντίατρο. Άλλωστε τι πιο ασφαλές απο τη βοήθεια ενός ειδικού;

Πηγή:dontiastoma.gr