Έχεις μπει στο μήνα σου, ξέρεις την τελική ημερομηνία, νιώθεις ότι είσαι κοντά αλλά και τόσο μακριά. Έχεις κουραστεί, νιώθεις βαριά και δε βλέπεις την ώρα να τελειώσει ο τοκετός και να κρατήσεις στην αγκαλιά σου το μωρό σου. Έχεις και εσύ τα δίκια σου. Το ίδιο συναίσθημα εκφράζει κάθε γυναίκα που περνάει τις 37 με 38 εβδομάδες και τις μένουν ημερολογιακά λίγες ακόμα. Έχουν τόσο διαφορά τελικά αυτές οι δύο εβδομάδες;
Έχουν. Είναι εξίσου σημαντικές με κάθε άλλη εβδομάδα στην εγκυμοσύνη σου και αν ο γιατρός σου επιμένει ότι πρέπει να περάσουν και αυτές, έχει τους λόγους του. Πέρα από το γεγονός ότι θέλει να αφήσει το μωρό σου να επωφεληθεί από την παραμονή του στο περιβάλλον της μήτρας μέχρι και την τελευταία στιγμή, βρίσκεται στην ευχάριστη χρονική συγκυρία να επωφελείται και ο ίδιος από τη γνώση των λαθών του παρελθόντος.
Όπως έδειξαν έρευνες που έγιναν από Αμερικανούς επιστήμονες, στις δεκαετίες 80 και 90, οι γιατροί έδειχναν μια σχετική βιασύνη ως προς την «έξοδο» του μωρού, κάτι που αποδείχθηκε λάθος. Εκεί που οι γυναικολόγοι προγραμμάτιζαν τους τοκετούς για να μπορεί η γιαγιά να έρθει από την επαρχία ή να μην πέφτει πάνω σε γιορτή, τώρα δεν ισχύει. Πλέον, η πλήρης κύηση είναι επιθυμητή και αν δε συντρέχει λόγος υγείας δεν υπάρχει λόγος να προκληθούν τεχνητοί πόνοι ή είσοδος στο χειρουργείο για καισαρική.
Το μωρό θα μείνει στη ζεστασιά της μαμάς του για να αναπτυχθεί και να είναι έτοιμο να έρθει στον κόσμο. Διαφορετικά, όπως έδειξαν οι έρευνες, υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες για προβλήματα. Μην ξεχνάμε ότι η φύση ξέρει και η επιστήμη γνωρίζει, οπότε πρέπει να κάνουμε λίγη ακόμα υπομονή και να ακούμε το γιατρό μας.