Υπάρχουν πολλοί λόγοι που θα αφήναμε το παιδί μας μόνο στο σπίτι για λίγο ή περισσότερο χρόνο, όπως, για παράδειγμα, μια μέρα που τα σχολεία κλείνουν λόγω καιρού και δεν βρίσκουμε κανέναν να το κρατήσει. Σε μια τέτοια κατάσταση είναι φυσιολογικό να είμαστε λίγο (ή περισσότερο) ανήσυχοι, ιδιαίτερα αν είναι η πρώτη φορά. Ωστόσο, με λίγη προετοιμασία θα νιώσουμε πιο σίγουροι.
Τι πρέπει να εξετάσουμε
Σίγουρα ένα παιδάκι 5 ετών δεν μπορεί να μείνει μόνο – ένας έφηβος μπορεί. Τι γίνεται όμως στις ενδιάμεσες ηλικίες; Είναι δύσκολο να καταλάβουμε αν το παιδί μας είναι έτοιμο. Εμείς είμαστε αυτοί που πρέπει να κρίνουμε.
Συνήθως τα παιδιά υποστηρίζουν πως είναι έτοιμα. Όμως, κάποιες φορές ακόμα και μεγάλα παιδιά την ώρα της κρίσης νιώθουν φόβο, έστω κι αν είμαστε σίγουροι για το αντίθετο. Πώς λοιπόν θα κρίνουμε;
Γενικά, δεν είναι καλό να αφήνουμε ένα παιδί κάτω των 10 ετών μόνο του. Κυρίως γιατί, αν και υπάρχουν εξαιρέσεις, σε αυτές τις ηλικίες δεν μπορούν να χειριστούν μόνα τους μια κατάσταση ανάγκης.
Επίσης, πρέπει να αξιολογήσουμε αν υπάρχουν έμπιστοι γείτονες (που θα μπορούσαν να βοηθήσουν αν συμβεί κάτι), αν η γειτονιά είναι ασφαλής, αν κυκλοφορούν πολλά αυτοκίνητα στον δρόμο κ.λπ.
Είναι επίσης σημαντικό να γνωρίζουμε πώς αντιδρά το παιδί μας σε διάφορες καταστάσεις:
-Δείχνει υπευθυνότητα σε ότι το αφορά, π.χ. διάβασμα, στα πράγματα του ή τα πράγματα του σπιτιού;
-Ακολουθεί σωστά τις εντολές που του δίνουμε;
-Πώς χειρίζεται απρόσμενες καταστάσεις;
-Μένει ήρεμο όταν κάτι δεν πάει όπως το είχε φανταστεί;
-Κατανοεί κανόνες; Τους ακολουθεί;
-Μπορεί να κατανοήσει και να ακολουθήσει κανόνες ασφαλείας;
-Έχει σωστή και συνετή κρίση ή του αρέσει να παίρνει ρίσκα;
-Γνωρίζει κάποιους βασικούς κανόνες πρώτων βοηθειών;
Είμαστε πεπεισμένοι πως ότι του έχουμε πει περί μη συναναστροφής του με αγνώστους έχει γίνει κατανοητό και το έχει εφαρμόσει;
Ένα τεστ θα μας πείσει!
Έστω κι αν πιστεύουμε πως το παιδί μας είναι ώριμο να μείνει μόνο στο σπίτι, καλό θα ήταν να το επιβεβαιώσουμε και στην πράξη, εκ του ασφαλούς όμως την πρώτη φορά. Ας το αφήσουμε λοιπόν για μισή με μία ώρα μόνο, ενώ βρισκόμαστε πολύ κοντά στο σπίτι. Αν όλα πάνε καλά, όταν γυρίσουμε, μπορούμε να συζητήσουμε μαζί του την εμπειρία του και να ρωτήσουμε αν θεωρεί πως θα έπρεπε να έχει κάποιες πρόσθετες γνώσεις για την επόμενη φορά.
Κι αν συμβεί κάτι;
Το παιδί θα πρέπει να έχει κάποιες βασικές γνώσεις χειρισμού απρόβλεπτων καταστάσεων. Προτού λοιπόν αποφασίσουμε ότι μπορεί να μείνει μόνο στο σπίτι, το παιδί θα πρέπει, για τη δική του ασφάλεια, να γνωρίζει τους βασικούς κανόνες ασφαλείας.
-Να ξέρει να καλέσει το 100 και να γνωρίζει τη διεύθυνση του σπιτιού ώστε να τη δώσει.
-Να ξέρει να κλειδώνει και να ξεκλειδώνει την εξώπορτα.
-Να ξέρει να χειρίζεται το τηλέφωνο του σπιτιού ή/και ένα κινητό.
-Να ανάβει και να σβήνει τα φώτα.
-Να χειρίζεται με ασφάλεια ηλεκτρικές συσκευές (π.χ. τον φούρνο μικροκυμάτων στην περίπτωση που θέλει να φάει κάτι).
-Να γνωρίζει τι να κάνει στην απευκταία περίπτωση που:
-Πάρει φωτιά η κουζίνα.
-Ένας άγνωστος χτυπήσει την πόρτα.
-Κάποιος μας ζητά στο τηλέφωνο ενώ απουσιάζουμε.
-Γίνει σεισμός.
-Πέσει το ρεύμα.
-Υπάρχει διαρροή νερού κλπ.
Aν χειριστούμε σωστά τα πράγματα, το να μείνει το παιδί μας μόνο στο σπίτι ίσως αποδειχτεί θετική εμπειρία.