Πότε ο θηλασμός προκαλεί πρόβλημα στο παιδί;
Πολλά έχουν ακουστεί για τη διάρκεια του θηλασμού. Η απόφαση της μητέρας πρέπει πάντα να λαμβάνει υπόψη της τις ανάγκες του παιδιού που δεν είναι ιατρικές μονάχα αλλά και συναισθηματικές. Ο θηλασμός έχει να προσφέρει πολλά οφέλη στην υγεία του παιδιού και στη σχέση που αναπτύσσει με τη μητέρα του. Αν όμως γίνει εμμονή μπορεί να ελλοχεύει κινδύνους. Συζητήσαμε το θέμα του θηλασμού με το συνεργάτη μας, παιδοψυχίατρο- ψυχοθεραπευτή Δημήτρη Καραγιάννη.
[babyPostAd]Ο θηλασμός αποτελεί μια πολύτιμη μετάβαση από την ενδομήτρια ζωή στη νέα πραγματικότητα. Η μητέρα εκτός από την πολύτιμη τροφή με τα θρεπτικά συστατικά και τους πολύτιμους ανοσοποιητικούς παράγοντες, προσφέρει το καλωσόρισμα στη ζωή με την θερμή αγκαλιά της που εκφράζει την απροϋπόθετη αγάπη της. Ο χρόνος που προσφέρεται το γάλα, δεν είναι παθητικός. Απαιτεί την αποκλειστικότητα. Την προτεραιότητα. Και επιτρέπει την διεργασία. Την πολύτιμη αποδοχή της νέας ύπαρξης. Την δίαυλο επικοινωνίας που επιτρέπει την ουσιαστική κατανόηση, το θεμέλιο της αυθεντικής σχέσης, το συμβόλαιο της εμπιστοσύνης.
Η άρνηση του θηλασμού για αισθητικούς λόγους ή λόγω έλλειψης χρόνου αποτελεί μια άρνηση της ίδιας της μητρότητας. Η παρεμπόδιση όμως του θηλασμού για ιατρικούς λόγους που αφορούν την μητέρα ή το βρέφος δεν μπορεί να αποτελεί ένα τραγικό τραυματικό γεγονός για το παιδί ή λόγο για ενοχές της μητέρας, αφού η γνήσια μητρική αγάπη βρίσκει και άλλους τρόπους να εκφράζεται.
-Η εμμονή της μητέρας στο θηλασμό μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στη διαμόρφωση της προσωπικότητας του παιδιού;
Η φανατική όμως εμμονή στον θηλασμό λειτουργεί εις βάρος της ψυχοσυναισθηματικής ανάπτυξης του παιδιού και δημιουργεί καθηλώσεις επικίνδυνες για την προσωπικότητα του παιδιού στη συνέχεια της ζωής του. Η προσφορά του μητρικού στήθους σε οποιαδήποτε δυσφορία του παιδιού, το εκπαιδεύει στη συνέχεια της ζωής του, να αναζητά στη τροφή την αδιαφοροποίητη ικανοποίηση. Μιλάμε τότε για καθήλωση στο στοματικό στάδιο εξέλιξης.
Η αποκλειστικότητα της σχέσης μητέρας – βρέφους δεν μπορεί να διαρκεί αιώνια, γιατί τότε δεν αφορά την φροντίδα του παιδιού, αλλά την κάλυψη άλλων συναισθηματικών αναγκών της μητέρας που απομυζά το παιδί της, απομακρύνοντας ή περιθωριοποιώντας τον πατέρα.Συνεπώς εδώ έχουμε μια αντιστροφή της κατανόησης του Οιδιπόδειου συμπλέγματος σε Ιοκάστειο σύμπλεγμα, όπου η μητέρα καθηλώνεται στο παιδί της και επομένως το εμποδίζει στην αυτονόμησή του.
Καθημερινά στην κλινική μας εμπειρία καταγράφονται νέα επώδυνα περιστατικά ανάπτυξης φοβιών, αγχωδών αντιδράσεων μέχρι και βαρύτερων ψυχικών διαταραχώνπου σχετίζονται με την αδιαφοροποίητη συγκυτιακή σχέση μητέρας- παιδιού.
Το παιδί δικαιούται να είναι προϊόν της αγαπητικής συνεύρεσης ενός ζευγαριού ανεξάρτητα από τον τρόπο σύλληψής του. Δεν αποτελεί ένα κλώνο της μητέρας. Επομένως η σύγχρονη συστημική παιδοψυχιατρική αντίληψη δεν αναφέρεται μονομερώς στη σχέση μητέρας – παιδιού, αλλά στη σχέση και των δύο γονιών με το παιδί τους και μάλιστα καταγράφει ότι ο πλέον σημαντικός παράγοντας στην φυσιολογική ανάπτυξη του παιδιού είναι η ποιότητα της συντροφικής σχέσης των γονιών.
Πηγή: Boro.gr