Η πρωταρχική σχέση μεταξύ Μητέρας και Βρέφους
Είναι αδιαμφισβήτητος στις μέρες μας ο ρόλος που διαδραματίζει η σχέση μεταξύ μητέρας και βρέφους στην ομαλή ανάπτυξή του. Πολλές έρευνες Νευροψυχολογίας, που έχουν γίνει μέχρι σήμερα, υποστηρίζουν ότι η τρυφερότητα και η ένδειξη αγάπης εκ μέρους της μητέρας προς το βρέφος, συμβάλλουν στην ομαλή ανάπτυξη του εγκεφάλου του βρέφους, μέσω της δημιουργίας καινούριων νευρωνικών συνάψεων, με αποτέλεσμα την ομαλή ανάπτυξη του βρέφους σε όλους του τομείς, στο συναισθηματικό τομέα, στον κοινωνικό τομέα, στον τομέα της νοημοσύνης.
Ο τρόπος που θα πιάσει στα χέρια της η μάνα το βρέφος, ο τρόπος που θα το αγκαλιάσει, το συναίσθημα, που θα νιώσει την ώρα, που θηλάζει το μωρό της, ακόμα και το βλέμμα με το οποίο κοιτάζει το μωρό της, είναι εξαιρετικά σημαντικά, προκειμένου να δημιουργηθεί μία ουσιαστική σχέση ανάμεσα στη μάνα και στο βρέφος της. Το άγγιγμα της μητέρας είναι ικανό να μειώσει τους παλμούς του μωρού, να το χαλαρώσει, όταν αυτό βρίσκεται σε ένταση, χτίζοντας παράλληλα μία βαθειά σχέση επικοινωνίας μεταξύ αυτών των δύο. Τότε μόνο, το βρέφος θα είναι ικανό να προσκολληθεί με ασφάλεια στη σχέση του με τη μητέρα του, έτσι ώστε να νιώσει ότι είναι σημαντικό και πως αξίζει, που ήρθε σε αυτόν τον κόσμο.
Το βλέμμα και το συναίσθημα της μητέρας είναι αυτό, που θα καθησυχάσει το μωρό, όταν αυτό είναι ανήσυχο, που θα του μεταδώσει μια αίσθηση σιγουριάς και ασφάλειας, που θα του επιβεβαιώσει ότι είναι πολύ σημαντικό γι’ αυτήν. Από την άλλη, είναι και το βρέφος, που στέλνει μηνύματα προς τη μητέρα ή το άτομο, που το φροντίζει. Πρόκειται για μια μη-λεκτική διαπροσωπική επαφή, κατά την οποία μητέρα και βρέφος συντονίζονται «ψυχοβιολογικά» (Schore,1994).
Δημιουργείται, λοιπόν, ένα είδος δεσμού προσκόλλησης μεταξύ της μητέρας και του βρέφους το οποίο κάνει την έναρξή του στους τρεις πρώτους μήνες αφότου γεννηθεί το βρέφος. Σε αυτό το στάδιο, η μητέρα αλληλεπιδρά με το βρέφος, συγχρονίζει τις κινήσεις και το βλέμμα της με το αυτό και έτσι συντονίζονται και οι δύο συναισθηματικά (Stern, 1995).
Δεσμός βρέφους πατέρα
Δεν είναι, όμως, μόνο με τη μητέρα του, που το βρέφος μπορεί να δημιουργήσει δεσμό. Τα τελευταία χρόνια έχει καταρριφθεί η θεωρία της μονοτροπίας , ότι δηλαδή, το βρέφος είναι ικανό να δημιουργήσει δεσμό μόνο με τη μητέρα του. Είναι, πλέον, αναγνωρισμένος και ο ρόλος του πατέρα στην ομαλή ανάπτυξη του παιδιού. Το βρέφος είναι ικανό να αλληλεπιδράσει και να δημιουργήσει έναν ασφαλή δεσμό προσκόλλησης με τον πατέρα του, αλλά και με άλλα πρόσωπα φροντίδας.
Εάν η σχέση ανάμεσα στο βρέφος και στους σημαντικούς άλλους της ζωής του έχει αναπτυχθεί ομαλά με βάση την αγάπη, το ενδιαφέρον και την τρυφερότητα, τότε, το βρέφος θα μπορέσει να εξελιχθεί σε ένα υγιές κοινωνικό ον , που θα έχει την ικανότητα να συνάψει υγιείς σχέσεις αγάπης με τους συνανθρώπους του, έχοντας πάντα την αίσθηση ότι είναι ένα πλάσμα, που αξίζει να το αγαπούν , να ενδιαφέρονται γι’ αυτό και να το φροντίζουν. Μόνο έχοντας μια καλή αίσθηση της αξίας του και του εαυτού του, θα μπορέσει όλα αυτά τα σημαντικά βιώματα να τα δώσει απλόχερα στους δικούς του σημαντικούς ανθρώπους της ζωής του. Γιατί, ως γνωστόν, μόνο όταν έχουμε πάρει κάτι μπορούμε και να το προσφέρουμε στους άλλους.
Πηγή: E-Psychology.gr