Οι πρώτες διακοπές με το μωρό (μου)

[babyPostAd] Δεν ξέρω αν εσείς ως γονείς κάνατε πολλές φορές το εντελώς αντίθετο από αυτό που περιμένατε/νομίζατε/προσδοκούσατε σε σχέση με το παιδί σας, εγώ πάντως είμαι πεπεισμένη πως τα παιδιά έρχονται σε αυτή ζωή για να μας ματαιώσουν. Στα πάντα. Κι αυτό ίσως είναι το μεγαλύτερο μάθημα που μας δίνουν. Στο κεφάλαιο «Διακοπές με το μωρό» η ματαίωση ήταν ολοκληρωτική. Πολλοί θα πουν ότι είχα σοβαρό λόγο να μην μοιάσω στους χαλαρούς γονείς που περιέγραψα παραπάνω, εγώ νομίζω ότι απλώς δεν ήταν του χαρακτήρα μου. Ότι η ελληνίδα μάνα είχε υπάρξει ως πρότυπο στα μάτια μου πριν από το φως μου, οπότε, όταν βρέθηκε η αφορμή, ξεπήδησε από μέσα μου. Όχι, δεν άρχισα να κυνηγάω το μωρό με το αβγό, ούτε να φωνάζω σαν τρελή στις παραλίες, απλώς είχα άγχος και ήθελα τα πράγματα να γίνονται με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Και δεδομένου ότι δεν υπήρχε κάποιο χωριό με ιδιόκτητο σπίτι για να πάμε εκεί διακοπές (και καλύτερα τώρα που το σκέφτομαι), αναγκάστηκα να ψάξω το μέρος που θα φιλοξενούσε τη μικρή μου οικογένεια με ένα μωρό 14 μηνών το οποίο ήταν έτοιμο να περπατήσει, έγλειφε πατώματα και έτρωγε με τα στρουμπουλά του χέρια ό,τι βρισκόταν μπροστά του.

Πάνω απ’ όλα η ασφάλεια

Εκείνο που πρωτίστως με απασχολούσε, μιας και δεν είχα ξανακάνει διακοπές με μωρό και μιας και υπήρχαν ορισμένα θεματάκια υγείας που έπρεπε να προσεχτούν, ήταν να βρίσκομαι σε κοντινή απόσταση από κάποιο νοσοκομείο και να μπορώ να πάω εκεί οδικώς αν χρειαζόταν γρήγορα και με ασφάλεια. Άρα αποκλείστηκαν τα νησιά που τόσο αγαπούσα, λόγω πιθανών απαγορευτικών. Διάλεξα την Πελοπόννησο – είχαμε αυτοκίνητο -, ένα κατάλυμα που βρισκόταν ναι μεν πάνω στη θάλασσα, αλλά κοντά σε πόλη με νοσοκομείο. Προτίμησα studios ισόγεια και χωρίς σκάλες και βεβαιώθηκα ότι διέθεταν καθημερινό service καθαριότητας, καρεκλάκι φαγητού και παρκοκρέβατο. Φυσικά ενημερώθηκα αν η θάλασσα ήταν εύκολα προσβάσιμη (ήταν στα 5 βήματα), είχε ομπρέλες και ξαπλώστρες (δεν είχε, έπρεπε να φέρουμε τις δικές μας), είχε άμμο (είχε) και όχι αιχμηρές κοτρώνες και έστω στην αρχή ρηχά νερά, ώστε να μπορώ να πλατσουρίσω με το μωρό, αφού θα ήταν τα πρώτα του θαλάσσια μπάνια (checked). Ύστερα μίλησα με τον παιδίατρο και εξοπλίστηκα με βρεφικό αντηλιακό (όχι 50άρι σε αυτές τις ηλικίες), κρέμα για μετά τα τσιμπήματα και ένα σπέσιαλ φαρμακείο πρώτων – και δεύτερων – βοηθειών. Μέσα στο αμάξι μπήκαν καρότσι, ομπρέλα θαλάσσης, δικά μας σεντόνια και βρεφικό απορρυπαντικό. Δεν φορτώθηκα με πολλά ρούχα, αφού ούτε νυχτερινή ζωή θα έκανα, ούτε πολλές μετακινήσεις και άφησα πίσω μου το multi. Η μικρή είχε αρχίσει να τρώει με τα χέρια, αλλά κι αν δεν το είχε κατακτήσει, οι διακοπές είναι πάντα μια καλή ευκαιρία για να το κάνει ένα μωρό, αρπάζοντας από το πολύχρωμο τραπέζι της οικογένειας ό,τι του κινεί την περιέργεια.

Στη συνέχεια… η παρέα

Εκείνη την εποχή, όπως και οι περισσότεροι φρέσκοι γονείς, κάναμε παρέα με μια οικογένεια των οποίων το μωρό ήταν γεννημένο μία μέρα μετά το δικό μας! Δεν υπάρχει, νομίζω, σοφότερο πράγμα από το να πας τις πρώτες διακοπές με το μωρό με κάποιους που βρίσκονται στην αντίστοιχη φάση ζωής. Βασικά και κύρια, επειδή έχεις ανθρώπους να μοιραστείς τις ανησυχίες σου (να το παραδεχτούμε, στο πρώτο παιδί οι περισσότεροι έχουμε) αλλά και τις υπόλοιπες στιγμές σου και να χαλαρώσεις πραγματικά. Επειδή: πρώτον, βλέπεις ότι και οι άλλοι κάνουν υπερβολές και νιώθεις οκ. Δεύτερον, βλέπεις ότι σε κάποια θέματα δεν κάνουν υπερβολές σαν εσένα, το ξανασκέφτεσαι και προσεγγίζεις αλλιώς το μωρό. Τρίτον, έχεις παρέα στην ηλικία σου και δεν είσαι καρφωμένος πάνω στο μωρό όλη την ώρα και στο τι κάνει λάθος ο σύντροφός σου. Τέταρτον, όταν πεθαίνεις από τη βαρεμάρα ή την αϋπνία, υπάρχει μια άλλη μαμά στην ίδια κατάσταση, αφήνετε τα μωρά να γλείφουν τα πλακάκια και αυτοσαρκάζεστε. Και πέμπτον, είναι τρομερά ευεργετικό για τα ίδια τα παιδιά. Αν και δεν μπορούν να κάνουν παρέα σε αυτές τις ηλικίες, η συνύπαρξη με ένα άλλο πλάσμα σαν κι αυτά, τα μεταμορφώνει. Θα σας πω μόνο ότι το κοριτσάκι των φίλων μας άρχισε να τρώει αβγό βλέποντας τη δική μας, ενώ η δική μας… περπάτησε!

Άγιο πρόγραμμα

Έχω μια εμμονή με το πρόγραμμα – το γνωρίζω -, αλλά σε εκείνη τη φάση ήταν απαραίτητο και εξυπηρετικότατο. Όταν έχεις μωρό και το εγερτήριο είναι αναγκαστικά πρωινό, το εκμεταλλεύεσαι και πας για μπάνιο νωρίς. Εννοείται με ομπρέλες, αντηλιακά και καπέλα, αλλά χωρίς τον καυτό ήλιο και την πολυκοσμία. Με την ησυχία γύρω σου, αφήνεις και το μωρό στον μπαμπά ή για λίγο στους φίλους σου και κολυμπάς μέχρι και 10 λεπτά μόνος: η απόλυτη πολυτέλεια! Μετά το δεκατιανό τα πιτσιρίκια έπεφταν για ύπνο. Στο δωμάτιο. Που ήταν δίπλα στη θάλασσα. Έτσι εμείς, όταν οι υπόλοιποι εξορμούσαν στην παραλία, πίναμε καφέ, κάναμε ντους, τσιγάρο, κανένα πρόχειρο φαγητό ή παραγγέλναμε μεσημεριανό. Απολαμβάναμε δηλαδή 1-2 ώρες χωρίς τα παιδιά! Το πρόγραμμα περιλάμβανε και απογευματινό μπάνιο στη θάλασσα συνοδεία παιδικού γεύματος, ενώ το βράδυ που τα μωρά έπεφταν ξερά έχοντας πιει το γάλα τους, οι γονείς αράζαμε στις βεράντες παρέα και τα λέγαμε. Κάποια βράδια τολμήσαμε και μερικές βόλτες σε ταβέρνες και κοντινές πόλεις, με τα παιδιά να αποκοιμιούνται στο καρότσι. Δεν τις ευχαριστήθηκα ποτέ όσο τη βεράντα μας…

Αναμνήσεις

Μικρές συμβουλές

Διλήμματα

• Λίγες ή πολλές μέρες; Αν και ένα φτηνό κατάλυμα θα σας δώσει τη δυνατότητα να μείνετε περισσότερες μέρες, ίσως είναι καλύτερη επιλογή την πρώτη φορά που θα εκδράμετε με το μωρό να προτιμήσετε λιγότερες μέρες σ’ ένα καλό ξενοδοχείο, εφόσον έχετε ανάγκη από ξεκούραση και άνεση.
• Με παππουδογιαγιάδες ή με φίλους; Οι πρώτοι θα σας κρατάνε το παιδί όσο εσείς θα απολαμβάνετε μερικές ώρες ηρεμίας, με τους δεύτερους θα έχετε και συντροφιά και πολλά, πολλά κοινά. Βασική προϋπόθεση να έχουν μωρό κι εκείνοι.
• Κάμπινγκ ή ξενοδοχείο; Το πρώτο συστήνεται σε περίπτωση που είστε ήδη εξοικειωμένοι και το μωρό θηλάζει. Σκεφτείτε όμως και τους γείτονες που αναγκαστικά θα ξυπνάνε μέσα στη νύχτα μαζί σας… Το δεύτερο συστήνεται στις υπόλοιπες περιπτώσεις. Το ξενοδοχείο θα πρέπει να διαθέτει κουζινάκι για να μπορείτε να ετοιμάσετε ζεστό νερό για το γάλα και την κρέμα, ψυγείο για τα φρούτα και τα γιαούρτια και ό,τι άλλο χρειάζεται ένα μωρό.

Βρεφικό φαρμακείο

Ανεξάρτητα από τον βαθμό της χαλαρότητας που διέπει τον καθένα, οι γονείς ενός μωρού πρέπει να έχουν κάποια απαραίτητα μαζί τους. Συμβουλευτείτε τον παιδίατρό σας για το ποια πρέπει να είναι αυτά. Σε γενικές γραμμές, όμως, το νεσεσέρ του θα πρέπει, πέρα από τα καλλυντικά, να περιέχει: αντηλιακή κρέμα, κρέμα για εγκαύματα, κρέμα για τσιμπήματα από μέλισσες ή κουνούπια, αντιπυρετικό, αντισταμηνικό, θερμόμετρο και όποια άλλα εξειδικευμένα φάρμακα μπορεί να χρειάζεται το δικό σας μωρό.

Να θυμάστε

• Πάρτε μαζί σας φορητό ψυγείο για τη συντήρηση του γάλακτος και των τροφών του στην παραλία.
• Η ασφαλής μεταφορά με αυτοκίνητο προϋποθέτει ειδικό κάθισμα με ζώνες ασφαλείας 4 σημείων, τοποθετημένο στην πίσω θέση του αυτοκινήτου και σε οπτική επαφή με τη μητέρα.
• Αν πηγαίνετε μακριά να κάνετε συχνές στάσεις για ανεφοδιασμό σε υγρά και για αλλαγή πάνας.
• Η έκθεση στον ήλιο από τις 11:30 έως τις 5 βλάπτει. Το μωρό πρέπει να φοράει πάντα αντηλιακό, κατάλληλο για την ηλικία του, και καπέλο.

ΚΕΛΛΥ ΣΩΚΟΥ

To κείμενο πρωτοδημοσιεύτηκε στο ένθετο περιοδικό της Καθημερινής «Love Yourself» στις 22 Ιουλίου 2018.