Σχέση μητέρας – κόρης: Ο “σημαντικός άλλος”
Η μητέρα είναι το πρώτο αντικείμενο αγάπης στη ζωή μας, ο «σημαντικός άλλος». Η σχέση μητέρας-κόρης είναι η πιο ισχυρή μεταξύ των γυναικών που θα αποτελέσει το πρότυπο για τις μετέπειτα διαπροσωπικές σχέσεις της γυναίκας.
Μέσω της μητέρας η κόρη -συνειδητά ή ασυνείδητα- γνωρίζει τη γυναικεία φύση και τον τρόπο που σκέφτεται και συμπεριφέρεται μια γυναίκα, διαμορφώνοντας τη δική της ταυτότητα.
[babyPostAd]Στο πλαίσιο του συμπλέγματος της Ηλέκτρας, το κορίτσι ανταγωνίζεται τη μητέρα, θεωρώντας την αντίζηλή της. Η επιθετικότητα προς τη μητέρα φέρνει αγωνία και ενοχή. Στην ομαλή εξέλιξη, η κόρη ταυτίζεται με τη μητέρα της και αρχίζει να γοητεύει.
Η σχέση μητέρας-κόρης μπορεί να εκπορεύεται από αγάπη, στοργή, ασφάλεια ή από επίκριση, έλλειψη συναισθηματικής εγγύτητας, απόρριψη. Στο βλέμμα της μητέρας, καθρεπτίζεται η εικόνα που έχει για το παιδί της και είναι εκείνη που θα καθορίσει την εικόνα του κοριτσιού για τον εαυτό του.
Όταν η μητέρα είναι υποστηρικτική προς τις επιθυμίες της κόρης και καλύπτει τις συναισθηματικές της ανάγκες, εκείνη σχηματίζει θετική εικόνα για τον εαυτό της, αναγνωρίζοντας τις ικανότητες, τα ταλέντα και τα καλά στοιχεία της προσωπικότητας της.
Επιπλέον, ενισχύεται η ασφάλεια που βιώνει για το περιβάλλον της και ευνοείται η κοινωνική της προσαρμογή.
Όταν η μητρική αγάπη δίνεται υπό προϋποθέσεις ή δεν δίνεται καθόλου παρά μόνο σαν καθήκον, δημιουργείται ένας ανασφαλής δεσμός ανάμεσα στη μητέρα και στην κόρη, με πολλαπλές συνέπειες στην ψυχική υγεία της.
Εδώ αξίζει να σημειωθεί πως κορίτσια που παρουσιάζουν Ψυχογενή Ανορεξία ή Βουλιμία φαίνεται να έχουν αναπτύξει ένα ανασφαλή δεσμό με τη μητέρα τους, με τις πρώτες να προσπαθούν να αναγνωριστούν ως μοναδικά και ιδιαίτερα άτομα, καθώς δεν έχει επέλθει ο ψυχολογικός διαχωρισμός από τη μητέρα.
Όταν η μητέρα είναι παρούσα, αλλά επί πραγματικού απουσιάζει από τη ζωή της κόρης της, τότε το κενό που της αφήνει, παραμένει σε όλη της τη ζωή. Ένα κενό που πιθανώς προσπαθεί να το γεμίσει χωρίς αποτέλεσμα. Κάθε παιδί επιθυμεί να είναι επιθυμητό για τη μητέρα του. Όταν δεν ισχύει αυτό, καταρρακώνεται η αυτοεκτίμηση και η αυτοπεποίθηση του, ενώ ο κόσμος φαντάζει ανάξιος εμπιστοσύνης.
Τότε ξεκινά ένας φαύλος κύκλος προσπάθειας από την κόρη, προκειμένου να κερδίσει την αποδοχή της μητέρας, που πολλές φορές γίνεται το επίκεντρο της ζωής της.
Γυναίκες που βιώνουν απόρριψη από τις μητέρες του, συχνά συνάπτουν αυτοκαταστροφικές σχέσεις, αφού είναι στη φύση των ανθρώπων να έλκονται από καταστάσεις που γνωρίζουν, παρόλο που στο τέλος τους κάνουν δυστυχείς. Είναι ένας οικείος τρόπος, να αναζητούν τη χαμένη αγάπη που δεν έλαβαν ποτέ.
Πιθανή ωστόσο είναι και η αποφυγή της σύναψης σχέσεων, σε μια προσπάθεια αποτροπής να πληγωθούν.
Μέσω των συγκεκριμένων συμπεριφορών όμως, είναι καταδικασμένες από την αρχή, να μην βρουν τη στοργή και την αγάπη που πάντα αναζητούν.
Ένα ακόμη στοιχείο, που ανιχνεύεται στη σχέση μητέρας–κόρης είναι ο ανταγωνισμός που μπορεί να υπάρχει και από τις δύο πλευρές. Κυρίως εμφανίζεται στην εφηβεία, όπου η κόρη μετά από τόσα χρόνια εξιδανίκευσης της μητέρας, πλέον την αμφισβητεί ώστε να αποτινάξει την εξουσία της από πάνω της και να καταφέρει να αυτονομηθεί.
Η μητέρα μεγαλώνει, αφήνοντας την εποχή της νεότητας, τη στιγμή που η κόρη εισέρχεται σε αυτή. Η ανομολόγητη σκέψη της μητέρας: «Μην μου θυμίζεις με την παρουσία σου αυτό που πλέον δεν είμαι», αντιδιαστέλλεται με το αίτημα της κόρης: «Άσε με, μην με καταβροχθίζεις με την παρουσία σου». Ωστόσο, πίσω από τον ανταγωνισμό κρύβονται τα λόγια: «Πες μου ότι με αγαπάς, για να με αγαπήσω».
Ας λάβουμε υπόψιν πως ένα μεγάλο λάθος εκ μέρους της μητέρας είναι η αντιμετώπιση της κόρης της ως προέκταση του εαυτού της. Μέσω των πράξεών της, στερεί τον έλεγχο της δική της ζωής, καταργώντας την αυτονομία και την ατομικότητάς της.
Η συσσωρευμένη πίεση μπορεί να επιφέρει τη σύγκρουση ή αντιθέτως, την άνευ όρων υπακοή της στην επιθυμία της μητέρας, τη στέρηση κάθε προσωπικής επιθυμίας.
Ας έχει λοιπόν στο μυαλό της κάθε μητέρα πως δεν είναι ο ιδιοκτήτης των ονείρων της κόρης της, αλλά ο συνοδοιπόρος της.
Πηγή: Boro.gr