Η εγκυμοσύνη της Μ. ήταν αρκετά δύσκολη και κατά τη διάρκεια της κύησης το ζευγάρι δεν είχε καθόλου σεξουαλικές επαφές καθώς και οι δύο ανησυχούσαν ότι το σεξ μπορούσε να βάλει σε κίνδυνο την εγκυμοσύνη. Ωστόσο, και μετά τη γέννηση της κόρης τους συνέχισαν να μην έχουν επαφές, αφού το παιδί συγκέντρωνε όλη την προσοχή τους. «Ήμασταν τόσο ευτυχισμένοι, που δεν μας ένοιαζε τίποτα άλλο… ή τουλάχιστον έτσι νόμιζα και για τον Κ.».
Όταν λίγους μήνες αργότερα, ο Κ. άρχισε να ζητά ξανά τη σεξουαλική επαφή, η Μ. απέφευγε να τον πλησιάσει βρίσκοντας διάφορες δικαιολογίες. «Είχαν περάσει 5 μήνες και δεν ένιωθα την ανάγκη να έρθουμε σε επαφή, δεν είχα διάθεση, δεν με απασχολούσε αυτό το θέμα. Άλλωστε το μωρό ήταν στο δωμάτιό μας, οπότε δεν μπορούσα να κάνω έρωτα με το σύντροφό μου, έχοντας το μωρό δίπλα! Καταλαβαίνω ότι κάτι δεν πάει καλά με εμένα, καθώς έχει περάσει αρκετό διάστημα. Ο Κ. δε με πιέζει ιδιαίτερα, αλλά βλέπω ότι στενοχωριέται και ότι νιώθει
παραμελημένος…»
Η απόκτηση ενός παιδιού αποτελεί ένα μεγάλο βήμα στον κύκλο ζωής του γάμου. Η συναισθηματική και σεξουαλική σχέση και τα δυναμικά του ζευγαριού διαφοροποιούνται ραγδαία, αφού το «εμείς» ισοδυναμεί πλέον με τρεις ανθρώπους. Η νέα γυναίκα, η νέα μητέρα, που για πρώτη φορά βλέπει τον εαυτό της μέσα από το πρίσμα της μητρότητας, συνειδητοποιεί ότι οι προτεραιότητες για εκείνη έχουν πια αλλάξει, αφού υπάρχει ένα παιδί που έχει ανάγκη τη φροντίδα και την προσοχή της.
Κατά την περίοδο που ακολουθεί μετά τον τοκετό, παρεμβαίνουν τόσο ψυχολογικοί παράγοντες όσο και νευροχημικοί μηχανισμοί, οι οποίοι διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη μειωμένη σεξουαλική επιθυμία της γυναίκας. Αλλά και στην περίοδο της γαλουχίας, το ζευγάρι δοκιμάζεται και απομακρύνεται, αφού η γυναίκα ασχολείται αρκετά με το μωρό της. Όταν όμως η περίοδος αυτή παρατείνεται, όπως έχει συμβεί και στη Μ., τότε το σεξουαλικό πρόβλημα είναι εμφανές και δημιουργεί προβλήματα στο ζευγάρι.
Για περισσότερα εδώ
Θάνος Ε. Ασκητής
Νευρολόγος-Ψυχίατρος, Πρόεδρος του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας