Συγνώμη για όλες τις φορές που έχω παραπονεθεί για την εγκυμοσύνη…
Για πολύ καιρό ήμουν μια γυναίκα που παραπονιόταν ανοιχτά για την εγκυμοσύνη.
Η εγκυμοσύνη δεν συμφώνησε ποτέ μαζί μου. Δεν ήμουν ποτέ από εκείνες τις λαμπερές εγκύους που είναι πανέμορφες και χαριτωμένες με την κοιλίτσα τους. Εγώ κάθε μέρα ήμουν μέσα στην μιζέρια και αγκαλιά με την λεκάνη της τουαλέτας παρέα με τις αδιαθεσίες μου.
Ήμουν μια γυναίκα που γκρίνιαζε συνέχεια για τα πονάκια, τους πονοκεφάλους, τα έξτρα κιλά, τις ραγάδες και το πρήξιμο. Και όλα αυτά για 9 ολόκληρους μήνες!
Φυσικά και ήξερα πως κάποιες γυναίκες βίωναν το ίδιο που περνούσα και εγώ, αλλά πίστευα πως η κάθε εμπειρία μιας γυναίκας είναι ξεχωριστή και για αυτό είχα κάθε δικαίωμα να γκρινιάζω.
Έβλεπα μόνο τον εαυτό μου και δεν έβλεπα την άλλη πλευρά.
Την βλέπετε αυτή την τέλεια μαμά; Ναι, αυτήν λέω…
Μέχρι που το ένιωσα.
Δεν ήξερα πως είναι να μην νοιάζει για τον εαυτό σου αρκεί να πάνε όλα καλά με το μωρό.
Χρειάζεται μια δύσκολη στιγμή να σου τα ανατρέψει όλα και να δεις τον κόσμο διαφορετικά.
Δεν ήξερα πως θα ξεσπούσα σε κλάματα από τις τύψεις όταν ο γιατρός μου είπε πως έχω επιπλοκές.
Δεν είχα σκεφτεί πως η ζωή μου δεν είναι τόσο σημαντική όσο του μωρού μου. Δεν με ένοιαζε τι θα πάθω αρκεί να το κρατήσω στην ζωή.
Δεν ήξερα πόση δύναμη χρειάζεται να αντιμετωπίσεις ένα άσχημο γεγονός.
Δεν ήξερα πως δεν θα με ενδιέφερε κάποιος άλλος που δεν έχω γνωρίσει ακόμη από κοντά.
Ευτυχώς η δική μου ιστορία έχει καλό τέλος και οι προσευχές μου εισακούστηκαν. Σε αντίθεση με άλλες παρόμοιες ιστορίες που τελειώνουν δυσάρεστα.
Από εκείνη την στιγμή υποσχέθηκα στον εαυτό μου πως θα αλλάξω. Και φυσικά οφείλω μια συγνώμη για όλες τις φορές που έχω παραπονεθεί για την εγκυμοσύνη…
Άννα Κ. για το babyradio