Συμβουλές από μαμάδες για το «πρωτάκι» σου

Συμβουλές από μαμάδες για το «πρωτάκι» σου

Αν είχες αγωνία για την πρώτη φορά στον παιδικό σταθμό, τώρα που το παιδί σου θα πάει πρώτη δημοτικού λογικά είσαι ράκος. Ψυχραιμία.

[babyPostAd] Ναι, κι εγώ την ίδια σκέψη έκανα. Πώς από τότε που τον άφηνα με δάκρυα στα μάτια έξω από τον παιδικό σταθμό πέρασε τόσο γρήγορα ο καιρός. Σε λίγο θα πάει πανεπιστήμιο και δεν θα το έχω πάρει χαμπάρι.

Πρώτη δημοτικού θα πάει το παιδί σου; Σε καταλαβαίνω. Σε καταλαβαίνω γιατί κάνω παρέα με μαμάδες που το παιδί τους φέτος έκανε το μεγάλο βήμα προς ΤΟ σχολείο. Τρέμεις; Σε καταλαβαίνω. Ένας γνωστός μου μού είπε ότι όλα όσα έχεις μάθει στο παιδί σου μέχρι το νηπιαγωγείο ξέχασέ τα την στιγμή που θα πατήσει το πόδι του στην αυλή του Δημοτικού. Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα. Διάβασμα, βιβλία, εργασίες, γραφή, ανάγνωση, μαθηματικά, πολλά παιδιά, μεγαλύτερες ηλικίες, αυλή του σχολείου, διάλειμμα, συμμορίες, ναρκωτικά, όπλα… Προσπαθώ να κάνω πλάκα, μα καταλαβαίνω την αγωνία. Το Δημοτικό σχολείο είναι μια μεγάλη αλλαγή για τα παιδιά μας, αλλά και για μας τους γονείς. Χρειάζεται ψυχραιμία και προσοχή.

Στο ρεπορτάζ που ακολουθεί θα διαβάσεις εμπειρίες και συμβουλές από μαμάδες που το έχουν περάσει ή θα βρεις απέναντί σου στο σχολείο (δηλαδή, δασκάλες). Διάβασε προσεκτικά και ίσως σε βοηθήσει στην δική σου εργασία στο σπίτι.

Η άποψη της δασκάλας μας (και μαμάς), Όλγας Εξαρχοπούλου

“Τα παιδάκια στην πρώτη Δημοτικού βιώνουν μια τεράστια αλλαγή. Νέο περιβάλλον, νέοι δάσκαλοι, νέοι συμμαθητές, πολλά νέα γνωστικά αντικείμενα και καλούνται να κατακτήσουν κάποιες από τις πιο θεμελιώδεις γνώσεις της ζωής τους: την γραφή, την ανάγνωση και βασικές αριθμητικές πράξεις, όπως η πρόσθεση και η αφαίρεση.

Πρέπει η προσπάθεια των γονιών να στοχεύει στην κατάκτηση αυτών των βασικών γνωστικών πεδίων βήμα-βήμα.

Χωρίς πολλή πίεση, χωρίς πολλές εξωσχολικές δραστηριότητες, με ηρεμία, υπομονή και αρκετό ελεύθερο χρόνο στα παιδιά για παιχνίδι.

Τα παιδιά θα πρέπει να οπλιστούν με αυτοπεποίθηση για να αντιμετωπίσουν τους διαφορετικούς χαρακτήρες των συμμαθητών τους, να ενταχθούν στην νέα ομάδα ώστε να μπορέσουν να κάνουν φιλίες, να υπερασπιστούν το εαυτό τους, να έχουν σωστή συμπεριφορά όσον αφορά στην διαφορετικότητα των άλλων παιδιών.

Μια σημαντική συμβουλή προς τις μαμάδες είναι να είναι σε διαρκή επικοινωνία με τον/την δασκάλα του ώστε να μπορεί να παρακολουθεί από όσο γίνεται πιο κοντά την πορεία του”.

Η Μαρία Ζουγανέλη είναι ξεκάθαρη

1. Οπωσδήποτε τσάντα τρόλεϊ, είναι πολλά τα βιβλία και μεγάλο το βάρος!

2. Ψυχραιμία. Το παιδί θέλει χρόνο για να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες, δηλαδή διάβασμα, λιγότερο παιχνίδι, εργασίες κλπ.

3. Να είστε δίπλα του όταν κάνει τις εργασίες του, χωρίς όμως να επεμβαίνετε διαρκώς. Αν έχει κάποια απορία, να είστε πρόθυμοι να το βοηθήσετε με ηρεμία και καλή διάθεση.

4. Να επιβραβεύετε και τα λάθη του. Η προσπάθεια μετράει!

5. Να του εξηγήσετε ότι όποιο κι αν είναι το πρόβλημα που τυχόν έχει, η δασκάλα του είναι ο άνθρωπός του.

Η κόρη της Μαρίας Μπούμπουρα είχε αγωνία για τον δάσκαλο

“Ένα πρωτάκι τις περισσότερες φορές ρωτάει με ποιους φίλους του θα είναι μαζί στην τάξη. Μην χωρίσω από τον κολλητό μου και τι θα γίνει! Ίσως έτσι νιώθει μεγαλύτερη ασφάλεια, ότι δε θα είναι τελείως άγνωστο το περιβάλλον. Μεγάλη αγωνία υπάρχει και για τον ή την δασκάλα.

Θα έχουμε κύριο ή κυρία; θα είναι νέος; θα φωνάζει; θα είναι καλός; Θα μας αγαπάει;

Φυσικά κι εσείς θα πρέπει να τους παρουσιάσετε σαν τους καλύτερους ανθρώπους μετά την μαμά και τον μπαμπά”!

Η Ντίνα Μπαζιώτη θυμήθηκε την δική της Πρώτη Δημοτικού

“Νομίζω ότι μεταδίδουμε (άθελά μας) το άγχος μας στα παιδιά: τώρα που θα πας στο σχολείο δεν θα μπορείς να παίζεις τόσο, θα πρέπει να κοιμάσαι νωρίτερα, να διαβάζεις…

Δεν πρέπει να μεταφέρουμε την αγωνία μας, ούτε και να παρουσιάζουμε το σχολείο σαν τρομερό εμπόδιο στη ζωή.

Εγώ έλεγα στον γιο μου ότι είναι φυσικό να νιώθεις παράξενα. Κάπως έτσι ένιωθα κι εγώ. Οι φόβοι μου, όμως, ξεπεράστηκαν γρήγορα γιατί έκανα νέους φίλους”.

Μην αγχώνεστε συμβουλεύει η Ελένη Καστρινογιάννη

“Τις πρώτες μέρες, όταν θα σας κοιτάει με το πιγούνι να τρεμοπαίζει και το δάκρυ να είναι έτοιμο να κυλήσει, πνίξτε την παρόρμηση να τρέξετε προς το μέρος του φωνάζοντας “φέρτε το παιδί μου πίσω, θα του κάνω homeschooling”!

Το παιδί με την καθοδήγησή σας  θα βρει σιγά σιγά τους ρυθμούς του και τον τρόπο διαβάσματος που του ταιριάζει.

Μην αγχώνεστε και μην μπαίνετε στην διαδικασία να το συγκρίνετε με τον Κωστάκη που κάνει 3 ιδιαίτερα την ημέρα, την Μαρία, που ήξερε να διαβάζει και να γράφει από τα 2 της και την Αννούλα που τα ζωγραφικά της έργα θα εκτεθούν στο MOMA.

Επίσης μην πιστεύετε πάντα ότι ακούτε από τις άλλες μαμάδες.

Είμαι μία από τις πολλές εργαζόμενες μητέρες που δεν είμαι εκεί να πάρω τα παιδιά μου από το σχολείο και η συμμετοχή μου στο διάβασμά τους συνήθως περιορίζεται στο να τσεκάρω τα μαθήματα τους όταν γυρίζω σπίτι στις 19.00. Θα πέσετε πολλές φορές στην παγίδα των τύψεων και στο να θεωρείτε τον εαυτό σας την χειρότερη μαμά που υπάρχει… Μην σας πιάσει κατάθλιψη, προσπαθήστε να ισορροπήσετε την κατάσταση τις ώρες που βρίσκεστε σπίτι με τα παιδιά, αφιερώνοντας τους τον χρόνο, την προσοχή και την αγάπη σας.

Να αφήνετε πάντα στο παιδί αρκετές ελεύθερες ώρες μέσα στην ημέρα για παιχνίδι.

Αγοράστε τους ΠΟΛΛΑ μολύβια! Ομολογώ πάντως ότι η ικανότητά τους να γράφουν με μολύβι 2 πόντων είναι εντυπωσιακή”.

Πηγή: ladylike.gr

Διαβάστε ακόμη:

Πόση ώρα μπορεί να παίζει ένα παιδί στον υπολογιστή;

Το δίλημμα του μέσα και του έξω

Όταν το παιδί μένει μόνο του στο σπίτι: Κανόνες ασφαλείας