Θέλει τα πάντα, αμέσως!
«Τα θέλεις όλα, αμέσως. Να περιμένεις!»
Ένα παιδί μικρότερο των δύο ετών δεν μπορεί να κατανοήσει την έννοια «μέλλον».
Το «σε λίγο», «σε δέκα λεπτά» είναι γι’ αυτό μία αιωνιότητα, δεν έχει ακόμη κατανοήσει τις χρονικές σχέσεις, γεγονός που θα του επιτρέψει να κατανοήσει τις χρονικές διάρκειες. Αν το γνωρίζετε αυτό, θα κατανοήσετε καλύτερα την υποτιθέμενη ανυπομονησία του!
Όταν δεν τους απαντάμε ή όταν τιμωρούμε την απαιτητική τους συμπεριφορά, κλαίνε από θυμό ή αποσύρονται. Τα κατηγορούμε ότι είναι «ή όλα τίποτε», αλλά ο εγκέφαλός τους δεν τους επιτρέπει ακόμη τις σχετικοποιήσεις.
«Πεινάς. Πάρε λίγο αγγούρι.»
«Ναι, βλέπω ότι πεινάς! Να τελειώσω εδώ και θα σου δώσω να φας.»
Οι γρήγορες αντιδράσεις οδηγούν στην απογοήτευση
Η μείωση του σακχάρου στο αίμα προκαλεί επιθετικότητα ή ανεξέλεγκτα κλάματα…
Ένα μικρό κομμάτι μήλο πριν το φαγητό μπορεί να είναι ενάντιο στις αρχές μας, αλλά μπορεί να εμποδίσει τη συναισθηματική σταθεροποίηση που συνδέεται με τη μείωση του σακχάρου… Για να διδάξετε το παιδί να περιμένει, ένα κομματάκι αγγούρι, κάποια απασχόληση δίπλα σας ή απλώς λίγη προσοχή, είναι αρκετά!
«Η μαμά με άκουσε. Μπορώ να περιμένω.»
Απόσπασμα από το βιβλίο της Ιζαμπέλ Φιλιοζά, Τα δοκίμασα όλα!, εκδόσεις Ενάλιος
“Τα δοκίμασα ΟΛΑ!” Οι νέοι γονείς απελπίζονται μπροστά στις υπερβολές των παιδιών τους. Έχουν την τάση να ερμηνεύουν τις υπερβολικές ή εκνευριστικές συμπεριφορές τους ως δυστροπία, κακό χαρακτήρα ή αυθάδεια. Άλλοι πάλι γονείς αισθάνονται ένοχοι για τις συμπεριφορές αυτές και ψάχνουν να βρουν τα τραύματα των παιδιών τους. Αν, όμως, οι αιτίες είναι διαφορετικές; Πρόσφατες έρευνες της νευροφυσιολογίας και της πειραματικής ψυχολογίας ρίχνουν νέο φως σε αυτές τις απελπιστικές συμπεριφορές.
Σκίτσα που μιλούν σε όλους, επιστημονικές αλήθειες για την καλύτερη κατανόηση και νέες οδηγίες για συγκεκριμένες δράσεις ανάλογα με την ηλικία του παιδιού. Είστε έτοιμη/-ος να αμφισβητήσετε συγκεκριμένες συνήθειες, πεποιθήσεις, ακόμη και βεβαιότητές σας;