Τα παιδιά έχουν ανάγκη να τους ζητάμε συγγνώμη όταν κάνουμε λάθος
[babyPostAd]Όλοι κάνουμε λάθη και αυτό είναι δεδομένο. Στη δουλειά λέμε ότι εάν δεν κάνεις λάθη, σημαίνει ότι δεν δουλεύεις, άρα αντίστοιχα στη ζωή θα μπορούσαμε να πούμε ότι εάν δεν κάνεις λάθη, σημαίνει ότι δεν ζεις. Ενώ όμως όλοι αναγνωρίζουμε τα σφάλματα μας, δύσκολα τα παραδεχόμαστε στον εαυτό μας και ακόμα δυσκολότερα στους άλλους. Στην εποχή μας η λέξη Συγγνώμη ακούγεται όλο και λιγότερο και η αξία της σβήνει. Λες και την παρέσυρε η αγένεια που επικρατεί παντού και που κατάφερε να αφαιρέσει και το Ευχαριστώαπό τις συναναστροφές μας και την οικογένεια μας.
Παρόλο όμως που εμείς οι μεγάλοι δεν ζητάμε πια Συγγνώμη, απαιτούμε από το παιδί μας να το κάνει και μάλιστα θυμώνουμε όταν αρνείται να το κάνει. Ζήτησε συγγνώμη από την αδερφή σου γιατί την ξύπνησες, από το φίλο σου στην παιδική χαρά που του πήρες το παιχνίδι, από το μπαμπά που του μίλησες άσχημα κτλ
Πότε ήταν όμως η τελευταία φορά που ζητήσατε εσείς από τα παιδιά συγγνώμη γιατί τους μιλήσατε απότομα ή γιατί δεν πραγματοποιήσατε αυτό που τους είχατε υποσχεθεί ή για κάποιο δικό σας λάθος;
Δυστυχώς, η παραδοχή των λαθών στους πιο μικρούς ή πιο αδύναμους δεν συνηθίζεται στην κοινωνία μας. Είναι έξω από την κουλτούρα μας. Για κάποιο ανεξήγητο λόγο η Συγγνώμη έχει συνδυαστεί με την αδυναμία και τη δειλία. Όμως, για να πει κάποιος Συγγνώμη χρειάζεται δύναμη και κουράγιο.