Όσο ευχαριστημένοι κι αν είστε από τον παιδικό σταθμό που πηγαίνει το παιδί σας, πάντα θα υπάρχουν στιγμές που ανησυχείτε ή αμφιβάλετε -ιδιαίτερα όταν το μικρό σας έρχεται αντιμέτωπο με συγκεκριμένες προκλήσεις. Ας δούμε, λοιπόν, ποια είναι τα πιο συχνά προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίσει στο περιβάλλον του παιδικού σταθμού.
Το πρόβλημα
Δεν τρώει το φαγητό του όταν είναι στο σταθμό.
Ο πιο εύκολος τρόπος για να διαμαρτυρηθεί ένα παιδί είναι να κλείσει το στόμα του. Η άρνηση φαγητού, λοιπόν, είναι αρκετά συνηθισμένο φαινόμενο κατά τη φάση προσαρμογής στον παιδικό σταθμό -πράγμα που μπορεί να συνδέεται με το άγχος αποχωρισμού και μπορεί να κρατήσει αρκετούς μήνες. Συνήθως, όμως, με το πέρασμα του χρόνου το παιδί αρχίζει να τρώει ενώ πολύ συχνά, βλέποντας τους συμμαθητές του να τρώνε, μαθαίνει να δοκιμάζει φαγητά που μπορεί να απέφευγε στο σπίτι. Γι’ αυτό είναι σημαντικό να του δώσετε χρόνο.
Οι έξυπνες λύσεις
1. Μην δείχνετε στο παιδί ότι ανησυχείτε για το πόσο και τι έφαγε στο σταθμό. Πολλά, καταλαβαίνοντας το άγχος των γονιών τους, χρησιμοποιούν το φαγητό σαν ψυχολογικό παιχνίδι για να τους κάνουν να νιώσουν ενοχές.
2. Συμβουλευτείτε το τετράδιο ή την καρτέλα του παιδιού όπου αναγράφεται αναλυτικά ό,τι και όσο έφαγε, έτσι ώστε να μπορέσετε να ρυθμίσετε τα γεύματα που θα ακολουθήσουν στο σπίτι, συμπληρώνοντας τις διατροφικές ελλείψεις.
3. Ενθαρρύνετέ το να τρώει στο σπίτι μόνο του, χρησιμοποιώντας τα σκεύη φαγητού. Αυτό μπορεί να ξεκινήσει από πολύ νωρίς, ακόμα κι αν το παιδί είναι ενός έτους. Να θυμάστε ότι αν το ταΐζετε στο σπίτι είναι πολύ πιθανό να αρνείται να φάει στο σταθμό μόνο του.
4. Αποφύγετε να παίρνετε το παιδί πιο νωρίς από το σταθμό προκειμένου να τρώει σπίτι. Αν κάνετε κάτι τέτοιο, το πιο πιθανό είναι να συνεχίσει να μην τρώει.
Το πρόβλημα
Παρόλο που το μικρό σας έχει ξεφορτωθεί την πάνα, δεν καταφέρνει να χρησιμοποιήσει μόνο του την τουαλέτα.
Κάποια παιδιά μαθαίνουν εύκολα να χρησιμοποιούν το γιογιό, όμως, χρειάζονται χρόνο μέχρι να εξοικειωθούν στη χρήση της τουαλέτας. Ιδιαίτερα αν στο σπίτι συνεχίζεται η χρήση του γιογιό ή οι γονείς βοηθούν το παιδί στην τουαλέτα, είναι φυσικό να δυσκολεύεται μόνο του στον παιδικό σταθμό. Επίσης, κάποιοι γονείς μεταθέτουν το θέμα της απεξάρτησης πάνας στο σταθμό χωρίς εκείνοι να συμμετέχουν σε αυτό.
Σε κάθε περίπτωση είναι σημαντικό να συνεργαστείτε με τον παιδικό σταθμό πάνω σε αυτό το θέμα ώστε να υιοθετήσετε, γονείς και προσωπικό, κοινή στρατηγική. Να θυμάστε, όμως, ότι μερικά παιδιά χρειάζονται χρόνο για τη συγκεκριμένη μετάβαση. Η όλη διαδικασία δεν θα πρέπει να επιβάλλεται με τρόπο πιεστικό, προκαλώντας του στρες.
Αν αισθάνεστε, λοιπόν, ότι το παιδί πιέζεται, είναι σημαντικό να μιλήσετε με το προσωπικό του σταθμού ζητώντας μεγαλύτερη υποστήριξη εκ μέρους του.
Οι έξυπνες λύσεις
1. Τα ρούχα του παιδιού πρέπει να είναι πρακτικά, δηλαδή να μπορεί να τα βάζει και να τα βγάζει εύκολα. Αποφύγετε να του φοράτε ρούχα με κουμπιά, φερμουάρ, ζώνες και τιράντες, σαλοπέτες και φορέματα ή φούστες (απαιτούν καλσόν που επίσης δυσκολεύει). Αντίθετα, προτιμήστε φόρμες ή παντελόνια που έχουν λάστιχο στη μέση τα οποία θα μπορεί να κατεβάσει και να ανεβάσει εύκολα.
2. Ενθαρρύνετε την αυτονομία στο σπίτι. Είναι παράλογο να απαιτείτε από το παιδί να κάνει μόνο του πράγματα στο σταθμό και όταν επιστρέφει στο σπίτι να τα κάνετε εσείς για εκείνο, όπως για παράδειγμα να το σκουπίζετε ή να ανεβάζετε και να κατεβάζετε τα ρούχα του όταν χρησιμοποιεί την τουαλέτα.
3. Συνοδέψτε το στην τουαλέτα επιβλέποντάς το και προσφέροντάς του καθοδήγηση, χωρίς όμως να κάνετε πράγματα για εκείνο. Υπενθυμίστε ξανά και ξανά τους κανόνες υγιεινής, δηλαδή πώς να χρησιμοποιεί το χαρτί υγείας, πότε και πώς να πλένει τα χέρια του κ.λπ.
4. Ελέγχετε τακτικά αν τα ρούχα που του φοράτε του κάνουν, γιατί αν είναι πολύ στενά θα το δυσκολέψουν την επίμαχη στιγμή κατά τη χρήση της τουαλέτας.
5. Έχετε πάντα μέσα στα πράγματα του μια αλλαξιά με ρούχα, εσώρουχα και καλτσάκια και μια πλαστική σακούλα για τα βρεγμένα ρούχα για την περίπτωση «ατυχήματος».
Το πρόβλημα
Kοιμάται το μεσημέρι στο σταθμό, όμως, το βράδυ στο σπίτι κάνει… πάρτι!
Καθώς το παιδί σας μεγαλώνει η ανάγκη για ημερήσιο ύπνο μειώνεται. Πιο συγκεκριμένα και σύμφωνα με τους ειδικούς, ο ημερήσιος ύπνος μπορεί να μειωθεί σε 1-2 ώρες στα δύο χρόνια και σε 1 ώρα στα τρία ενώ μετά τα τέσσερα μπορεί να μην κοιμάται καθόλου το μεσημέρι. Το πρόγραμμα, ωστόσο, των περισσότερων παιδικών σταθμών περιλαμβάνει μεσημεριανό ύπνο εφόσον συμφωνείτε με αυτό, κάτι το οποίο πιθανόν να δυσκολέψει το βραδινό ύπνο. Παρόλο που κόβοντας το μεσημεριανό ύπνο είναι ένας εύκολος τρόπος για να διασφαλίσετε ότι το παιδί σας θα κοιμηθεί πιο εύκολα και πιο νωρίς το βράδυ, θα πρέπει να ξέρετε ότι τα απογεύματα στο σπίτι με μικρά παιδιά που δεν έχουν κοιμηθεί καθόλου το μεσημέρι μπορεί να ισοδυναμούν με… επικίνδυνες αποστολές!
Οι έξυπνες λύσεις
1. Συζητήστε με τους υπεύθυνους το ενδεχόμενο να μην βάζουν το παιδί για ύπνο το μεσημέρι. Προτείνετε εκείνη την ώρα να ασχολείται με ήσυχες δραστηριότητες, όπως να ζωγραφίζει, έτσι ώστε να μην ενοχλεί τα υπόλοιπα παιδιά που κοιμούνται.
2. Μια άλλη εναλλακτική είναι να ζητήσετε να κοιμάται λιγότερο το μεσημέρι, για παράδειγμα, όχι περισσότερο από μία ώρα.
3. Αν το παιδί σας κοιμάται στο σταθμό το μεσημέρι καλό είναι να εξασφαλίσετε τουλάχιστον μία ώρα για ενεργητικό παιχνίδι καιρού -επιτρέποντος- έξω από το σπίτι. Επίσης, καλό είναι να αποφύγετε βόλτες με το αυτοκίνητο κατά τις απογευματινές ώρες γιατί… αποκοιμίζουν. Προτιμήστε να πηγαίνετε όπου και εφόσον μπορείτε με τα πόδια.
4. Να θυμάστε ότι τα παιδιά που δεν κοιμούνται το μεσημέρι, είναι σημαντικό να κοιμούνται νωρίς το βράδυ ώστε να καλύπτουν το 10ωρο ύπνου που χρειάζονται. Επειδή είναι σημαντικό να υπάρχει ένα στοιχειώδες πρόγραμμα, αποφασίστε τι ώρα θα κοιμάται το παιδί το βράδυ και δείξτε συνέπεια.
Το πρόβλημα
Από τότε που ξεκίνησε παιδικό σταθμό είναι συνέχεια άρρωστο.
Θα σας φανεί απίστευτο, όμως, από την ηλικία των 0 έως 10 χρόνων ένα παιδί μπορεί να περάσει έως και 100 λοιμώξεις – αυτό σημαίνει ότι μπορεί να αρρωστήσει περίπου 10 φορές το χρόνο! Ένα παιδί, λοιπόν, που ξεκινά για πρώτη φορά παιδικό σταθμό είναι φυσιολογικό να αρρωσταίνει στην αρχή συχνά, έτσι χτίζει το ανοσοποιητικό του με τα αντισώματα που αναπτύσσει ύστερα από κάθε ίωση. Αν ωστόσο το παιδί αρρωσταίνει πιο συχνά από δέκα φορές το χρόνο, θα πρέπει να συζητήσετε με τον παιδίατρο το ενδεχόμενο να γίνει έλεγχος του ανοσοποιητικού του συστήματος. Αν πάλι υποψιάζεστε ότι τα παιδιά στον παιδικό σταθμό κολλούν το ένα το άλλο, γιατί δεν τηρούνται οι κανόνες υγιεινής και προστασίας, θα πρέπει να συζητήσετε το θέμα με τους υπεύθυνους.
Οι έξυπνες λύσεις
1. Μόλις επιστρέψετε με το παιδί στο σπίτι ελέγξτε αν η πάνα του είναι βρεγμένη και χρειάζεται άλλαγμα Κάντε το ένα μπανάκι ή ντους ή πλύνετε καλά περιοχές όπως πόδια, χέρια, προσωπάκι ή από τη μέση και κάτω και βάλτε του καθαρά ρούχα και εσώρουχα.
2. Οι σωστές συνήθειες υγιεινής διδάσκονται. Ο καλύτερος τρόπος για να προστατέψετε το παιδί σας από τις ιώσεις είναι να το εκπαιδεύσετε σωστά, όπως να βάζει μπροστά το μπράτσο του όταν βήχει ή φτερνίζεται, να μην χρησιμοποιεί προσωπικά είδη από άλλα παιδάκια και κυρίως να πλένει τα χέρια του.
3. Μην στέλνετε το παιδί στο σχολείο όταν έχει συμπτώματα ασθένειας. Γι’ αυτό φροντίστε, αν εργάζεστε, να έχετε προσυνεννοηθεί για το ποιος θα το κρατάει στο σπίτι (γιαγιά, φιλικό πρόσωπο ή έκτακτη baby sitter). Ύστερα από ασθένεια συμβουλευτείτε τον παιδίατρό σας για το πότε πρέπει να επιστρέψει στο σχολείο.
4. Ποτέ μην ελέγχετε τη θερμοκρασία του παιδιού με το χέρι αν υποψιάζεστε ότι είναι άρρωστο. Χρησιμοποιείτε πάντα θερμόμετρο και εφόσον έχει πυρετό κρατήστε το στο σπίτι.
5. Μην αμελείτε τους καθιερωμένους εμβολιασμούς και ακολουθήστε τις οδηγίες του παιδίατρου.
Το πρόβλημα
Δεν παίζει με τα άλλα παιδάκια και δεν έχει κάνει ακόμα φίλους.
Όταν το παιδί είναι κάτω των τριών το παιχνίδι του είναι «παράλληλο», δηλαδή απολαμβάνει να παίζει δίπλα σε ένα ή περισσότερα παιδάκια αλλά όχι μαζί. Επίσης, πριν τα έξι συνήθως δεν δίνει ιδιαίτερη σημασία με ποιον παίζει (αρκεί να παίζει). Δεν χρειάζεται λοιπόν να ανησυχείτε αν δεν έχει ακόμα στενούς φίλους εφόσον συμμετέχει στις ομάδες των παιδιών για παιχνίδι. Αν, ωστόσο, έχετε διαπιστώσει ότι το παιδί σας δεν συμμετέχει στις δραστηριότητες του παιδικού σταθμού, είναι απομονωμένο και δεν παίζει σχεδόν ποτέ με τα άλλα παιδιά, θα πρέπει να συζητήσετε με τους υπεύθυνους οι οποίοι θα σας ενημερώσουν γενικότερα για τη συμπεριφορά του.
Οι έξυπνες λύσεις
1. Μην δείχνετε ότι ανησυχείτε ή ότι στενοχωριέστε αν το παιδί σάς πει ότι δεν έπαιξε με κανέναν όλη μέρα. Μην το πιέζετε να σας πει συγκεκριμένα με ποιον έπαιξε στο σταθμό. Ρωτήστε το για ευχάριστα πράγματα, όπως αν βγήκαν για παιχνίδι στο προαύλιο, ποιο τραγούδι τραγούδησαν, τι παιχνίδι έπαιξαν
2. Γνωρίστε παιδάκια από το σταθμό και τους γονείς τους. Καλέστε κάποιους συμμαθητές του για να παίξουν στο σπίτι.
3. Αν το παιδάκι σας επιμένει ότι δεν το παίζουν, ότι το κοροϊδεύουν ή ότι το χτύπησαν, αποφύγετε να κάνετε επίθεση στους γονείς των άλλων παιδιών. Συζητήστε με τους υπεύθυνους του σταθμού.
4. Ο παιδοψυχολόγος με τον οποίο συνεργάζονται οι περισσότεροι παιδικοί σταθμοί μπορεί να σας δώσει πολύτιμες συμβουλές σχετικά με την καλύτερη κοινωνικοποίηση του παιδιού.
Της Φλώρας Κασσαβέτη, με τη συνεργασία των: Χάρη Κατσαρδή, παιδιάτρου– παιδοπνευμονολόγου, Επίκουρου Καθηγητή Παιδοπνευμονολογίας Πανεπιστημίου Κρήτης και Διευθυντή του Παιδιατρικού Παιδοπνευμονολογικού Τμήματος στο Γενικό Νοσοκομείο Ελπίς, και της
Σοφίας Παπαγεωργίου, ψυχολόγου–ψυχοπαιδαγωγο- mybabysworld.gr