Το μωρό σας θα κλάψει, θα χαρεί, θα στεναχωρηθεί. Ήδη από τους πρώτους μήνες της ζωής του θα δείτε πως νιώθει αρκετά συναισθήματα. Το πρώτο που αναγνωρίζουν όλοι οι γονείς είναι η απελπισία. Το μωρό σας θα κλάψει, τα χειλάκια του θα τρέμουν και θα κουνά τα χέρια του. Προέρχεται κυρίως από πείνα, πόνο, κούραση ή λερωμένη πάνα. Το κλάμα είναι ο δικός τους τρόπος να ζητήσουν την προσοχή σας.
Το επόμενο και…πιο ευχάριστο για τους γονείς, είναι η ευτυχία που νιώθει όταν είναι μαζί σας. Γελάει, κουρνιάζει, είναι ήρεμο και ευτυχισμένο.
Μετά τους πρώτους έξι μήνες ξεκινά το άγχος του αποχωρισμού αλλά και ο φόβος για πράγματα που δε γνωρίζει. Μετά τους επτά μήνες ο δεσμός του με τους γονείς γίνεται ακόμη πιο ισχυρός και αλληλεπιδρά μαζί σας. Η θετική σας αντίδραση σε κάτι που κάνει ενισχύει και την αυτοπεποίθησή του.
Στον ενάμιση χρόνο αρχίζει και αντιλαμβάνεται πως είναι ξεχωριστό. Είναι η στιγμή που σύμφωνα με τους ειδικούς το μωρό σας καταλαβαίνει τι περιμένουν οι άλλοι από αυτό. Όταν λοιπόν εκπληρώνει τις προσδοκίες σας, φουσκώνει από υπερηφάνεια, ενώ εάν αποτύχει νιώθει αμηχανία, ντροπή ακόμα και ενοχή.
Στα μέσα του δεύτερου χρόνου, αρχίζει να αναγνωρίζει τα συναισθήματα των άλλων και τα συμμερίζεται όλο και περισσότερο. Είδη στα μέσα του δεύτερου χρόνου έχει δημιουργήσει δεσμό εμπιστοσύνης και αγάπης με τους γονείς του και επαναλαμβάνει κάτι μόνο και μόνο για να σας βλέπει να του χαμογελάτε.