Φανταστείτε πως εργάζεστε ως εκπαιδευτικός και ένας από τους μαθητές ξεκινάει να κάνει αταξίες μες στην τάξη. Πώς θα αντιδρούσατε;
Παραδοσιακά, η απάντηση θα ήταν η τιμωρία ή η αποβολή.
Από όσο θυμάμαι από τα παιδικά μου χρόνια, τιμωρία σήμαινε να μας αναγκάζουνε να κοιτάμε τον τοίχο, να βαριόμαστε θανάσιμα, να προσπαθούμε να αποσπάσουμε την προσοχή των άλλων μαθητών κρυφά από τον δάσκαλο. Αν ο σκοπός της ήταν να αναστοχαστούμε πάνω στις αταξίες μας, τότε μάλλον δεν τον πετύχαινε Καθόλου. Αυτό που πετύχαινε ήταν να νιώσουμε αμηχανία και μια τεράστια αδικία.
Το Δημοτικό Robert W. Coleman όμως, αντιδρά διαφορετικά όταν οι μαθητές κάνουν αταξίες: τους βάζει να κάνουν διαλογισμό.
Αντί να τιμωρεί τα απείθαρχα παιδιά ή να τα στέλνει στο γραφείο του διευθυντή, το σχολείο αυτό στη Βαλτιμόρη υιοθέτησε αυτό που αποκαλεί ως “Δωμάτιο Διαλογισμού”.
Ο χώρος δεν μοιάζει καθόλου με αυτό που φανταζόμαστε ως το κλασσικό μουντρούμι. Αντίθετα, είναι γεμάτο φως, όμορφη διακόσμηση και βιολετί μαξιλάρες. Τα παιδιά με άτακτη συμπεριφορά καλούνται να καθίσουν στο εν λόγω δωμάτιο και να ασκήσουν τεχνικές όπως ασκήσεις αναπνοής και διαλογισμό, που τους βοηθούν να ηρεμήσουν και να μείνουν στο κέντρο τους. Καλούνται επίσης να μιλήσουν για το πώς βίωσαν τα συγκεκριμένα γεγονότα.
Από επιστημονικής άποψης, τόσο η ενσυνειδητότητα όσο και ο διαλογισμός παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον.
Ο διαλογισμός ενσυνειδητότητας υφίσταται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο εδώ και χιλιάδες χρόνια. Δεν είναι παρά πρόσφατα όμως που η επιστήμη ξεκίνησε να μελετάει την επίδρασή του στο μυαλό και στο σώμα μας και τα ευρήματα φαίνονται παραπάνω από ενδιαφέροντα.
Μια μελέτη για παράδειγμα, υποστηρίζει πως ο διαλογισμός ενσυνειδητότητας θα μπορούσε να λειτουργήσει ως πνευματική πανοπλία για τους επαγγελματίες στρατιώτες και πως μπορεί να βελτιώσει σημαντικά ακόμη και τη μνήμη. Μια άλλη μελέτη υποστηρίζει πως ο διαλογισμός ενσυνειδητότητας μπορεί να βελτιώσει την προσοχή και την συγκέντρωση.
Σαφώς τα πορίσματα αυτά των ερευνών δεν μπορούν να θεωρηθούν ως καθολικά, γενικά όμως, υπάρχει ένα σημαντικό σώμα έρευνας για το πόσο αποτελεσματικός μπορεί να είναι ο διαλογισμός. Συγκεκριμένα η ενσυνειδητότητα αποτελεί πλέον κομμάτι μερικών πολύ επιτυχημένων ψυχοθεραπευτικών σχολών.
Όσον αφορά το συγκεκριμένο σχολείο, το Δωμάτιο Ενσυνειδητότητας δεν αποτελεί την μοναδική πρωτοβουλία του Δημοτικού Robert W. Coleman.
Το δωμάτιο διαλογισμού δημιουργήθηκε σε συνεργασία με το ίδρυμα , Holistic Life Foundation μια τοπική μη κερδοσκοπική εταιρεία που διαχειρίζεται κι άλλα προγράμματα. Για περισσότερα από δέκα χρόνια ο οργανισμός αυτός προσέφερε το πρόγραμμα Holistic Me μετά το σχολείο, όπου τα παιδιά ήδη από το νήπιο μέχρι και την έκτη τάξη κάνουν ασκήσεις mindfulness και yoga.
“Είναι εκπληκτικό,” αναφέρει ο Kirk Philips, ο συντονιστής του προγράμματος Holistic Me στο Δημοτικό Robert W. Coleman. “Δε θα φανταζόμουνα ποτέ πως τόσο μικρά παιδιά μπορούν να ασκήσουν το διαλογισμό. Κι όμως το κατορθώνουν με μεγάλη επιτυχία.”
Ακόμη και στο πάρτυ Χριστουγέννων, για παράδειγμα, και ενώ τα παιδιά γνώριζαν πως επρόκειτο να λάβουν δώρα, ήθελαν να ξεκινήσουν με μια άσκηση διαλογισμού.
“Ως παιδί, πρέπει να είναι δύσκολο να κάθεσαι ακίνητος και να διαλογίζεσαι ενώ ξέρεις πως σε λίγο θα πάρεις το δώρο σου, παρόλα αυτά το πέτυχαν και ήταν τόσο όμορφο! Χαμογελούσαμε με ικανοποίηση ο ένας στον άλλο παρακολουθώντας τα να διαλογίζονται,” είπε ο Philips.
Τα παιδιά μπορούν ακόμη και να μεταφέρουν τα οφέλη της ενσυνειδητότητας επιστρέφοντας στο σπίτι. Στο Αυγουστιάτικο τεύχος του περιοδικού Oprah το 2016, ο συνιδρυτής του Holistic Life Foundation Andres Gonzalez ανέφερε: “Μείναμε έκπληκτοι με τις διηγήσεις μερικών γονιών: “Τις προάλλες επέστρεψα σπίτι αγχωμένη και η κόρη μου μου είπε: Έλα μαμά. Κάθησε κάτω να σου δείξω πώς να αναπνέεις.”
Το πρόγραμμα βοήθησε επίσης στο να ευαισθητοποιηθούν τα παιδιά σε σχέση με το περιβάλλον.
Βοηθούν στο να καθαριστούν τα τοπικά πάρκα, να φτιαχτούν κήποι και επισκέπτονται γειτονικές φάρμες. Ο Philips λέει πως τα παιδιά διδάσκονται πώς να γίνουν συν-διδάσκαλοι, με το να τους επιτρέπει να καθοδηγούν τα ίδια τάξεις yoga.
Και όλα αυτά δε συμβαίνουν σε ένα μοναχά σχολείο. Πολλά σχολεία υιοθετούν πλέον αυτό τον ολιστικό τρόπο σκέψης, κάτι που αποδίδει απίστευτα αποτελέσματα.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο για παράδειγμα, το Πρόγραμμα για την Ενσυνειδητότητα στα σχολεία διδάσκει στους ενήλικες πώς να οργανώνουν τα σχετικά προγράμματα. Τα Ενσυνείδητα Σχολεία, άλλη μια μη κερδοσκοπική οργάνωση, βοηθάει να οργανωθούν παρόμοια προγράμματα στις Η.Π.Α.
Παρεπιπτόντως, τα σχολεία έχουν αποκομίσει απτά οφέλη από αυτό το πρόγραμμα.
Ο Philips είπε πως στο Δημοτικό Robert W. Coleman, δεν υπήρξε καμιά αποβολή την χρονιά που πέρασε. Εντωμεταξύ, το κοντινό Patterson Park High School, που έχει επίσης ενσωματώσει προγράμματα ενσυνειδητότητας, υποστήριξε πως μειώθηκαν οι αποβολές και αυξήθηκε ο χρόνος παρακολούθησης.
Είναι όλα αυτά αποκλειστικά αποτέλεσμα των πρακτικών ενσυνειδητότητας; Αδύνατο να το επαληθεύσουμε, πρόκειται όμως για αξιοσημείωτες αλλαγές ούτως ή άλλως.
Πηγή: upworthy.com
Συγγραφέας: James Gaines
Μετάφραση: Μαρία Μαγγανάρη