Αμέτρητες συμβουλές «κυκλοφορούν» από περισσότερο ή λιγότερο ειδικούς ως προς το πώς να μεγαλώσουμε επιτυχημένα παιδιά, όμως αν κρίνουμε από τον ρόλο που παίζουμε εμείς, οι γονείς, προκειμένου να εξασφαλίσουμε τη μελλοντική επιτυχία τους, μήπως άθελά μας τα κάνουμε μαντάρα;
Ο κορυφαίος ψυχολόγος Adam Grant και η σύζυγός τους Allison Sweet Grant περιγράφουν σε άρθρο τους τις επιπτώσεις της έμφασης που δίνουν οι γονείς στην επιτυχία των παιδιών τους. Σύμφωνα και με τους δύο, όταν οι γονείς ερωτήθηκαν, σε ποσοστό μεγαλύτερο του 90% απάντησαν ότι το να μεγαλώσουν ένα παιδί καλοσυνάτο και τρυφερό είναι βασική τους προτεραιότητα. Ωστόσο, σύμφωνα με έρευνα του Harvard, όταν ρωτήσεις τους ίδιους γονείς, οι 8 στους 10 θα σου πουν, ότι δίνουν μεγαλύτερη αξία στα επιτεύγματα και την ευτυχία, παρά στην καλοσύνη.
Οι λέξεις, λοιπόν, δεν συνάδουν με τις πράξεις. Και όπως το θέτει ο Grant «τα παιδιά μαθαίνουν τι είναι σημαντικό για τους γονείς, όχι ακούγοντας αυτά που λένε, αλλά παρατηρώντας αυτά που πέφτουν στην προσοχή τους».
Θέλουμε τα παιδιά μας να είναι επιτυχημένα και καλοσυνάτα, αλλά επικεντρωνόμαστε περισσότερο στο πρώτο, προκαλώντας ανεπάρκεια στο δεύτερο. Οι έρευνες το δείχνουν αυτό ξεκάθαρα. Μελέτη του Πανεπιστημίου του Michigan έδειξε, ότι οι φοιτητές εμφανίζουν σημαντική πτώση στην εκδήλωση καλοσύνης και ενσυναίσθησης τα τελευταία 30 χρόνια (από το 1979 έως το 2009).
Η αλήθεια είναι, ότι η επιτυχία και η καλοσύνη δεν αποκλείουν η μία την άλλη. Για την ακρίβεια, το να δίνουμε έμφαση στο δεύτερο, ενεργοποιεί το πρώτο. Οι Grant συμφωνούν, ότι «αρκετά είναι τα στοιχεία που δείχνουν, ότι τα παιδιά που βοηθούν άλλα παιδιά καταλήγουν να είναι πιο επιτυχημένα από τα υπόλοιπα», και το ίδιο ισχύει και στους χώρους εργασίας. Επίσημες μελέτες δείχνουν, ότι η ενσυναίσθηση είναι βασικός οδηγός απόδοσης και συνολικής επιτυχίας για έναν ηγέτη.
Είναι, στο χέρι μας λοιπόν να συμβάλλουμε στην επιτυχία του παιδιού μας επενδύοντας όσο περισσότερο μπορούμε στο να τα «διδάξουμε καλοσύνη». Πώς θα το καταφέρουμε αυτό;
Επαίνεσε πρώτα την καλοσύνη και μετά την επιτυχία
Να θυμάστε: Τα παιδιά μας προσέχουν αυτά που εμείς προσέχουμε περισσότερο από αυτά που λέμε. Ας αρχίσουμε, λοιπόν, να μετράμε: Ο Grant συμβουλεύει να κρατήσουμε ένα νοητό ημερολόγιο και να σημειώνουμε πόσες φορές επαινέσαμε το παιδί μας για την καλοσύνη του. Ας φροντίσουμε να είναι τρεις φορές περισσότερες από τις φορές που το επαινέσαμε για κάποιο επίτευγμά του. Ας ρωτήσουμε το παιδί μας πώς έδειξε την καλοσύνη του μέσα στη μέρα, όχι απλά πώς τα πήγε σε ένα τεστ ή σε κάποια άλλη «εξέταση».
Αναφορικά με τα επιτεύγματα, ας δώσουμε έμφαση στο «πώς» τα κατάφερε το παιδί, όχι στο τι ακριβώς κατάφερε. Αν τα κατάφερε με καλοσύνη, ας το επαινέσουμε ακόμα περισσότερο.
Δώσε ευκαιρίες στο παιδί σου να «εξασκήσει» την καλοσύνη του
Όπως τονίζουν οι Grant, η καλοσύνη είναι επιλογή, δεν είναι «δουλειά». Έτσι μπορούμε να ενθαρρύνουμε τα παιδιά μας να δείχνουν την καλοσύνη τους κάθε μέρα συμμετέχοντας σε εθελοντικές δραστηριότητες και περνώντας χρόνο με παιδιά που είναι εξίσου εμποτισμένα με πνεύμα καλοσύνης.
Κάθε στιγμή μπορεί να είναι μια καλή ευκαιρία για καλοσύνη. Για παράδειγμα, μπορούμε να προτείνουμε στην κόρη μας, το φαγητό που δεν έφαγε στο εστιατόριο να το δώσει αργότερα σε ένα αδέσποτο σκυλάκι ή όταν σταματάμε στον δρόμο να της πάρουμε κάτι να φάει, ας πάρουμε και κάτι ακόμα για τον άστεγο που ξέρουμε ότι συχνάζει κοντά στο σπίτι μας.
Κάνε ευκαιρία για μάθημα το αντίθετο της καλοσύνης
Πολλές φορές στο παιδί μας θα φερθούν με συμπεριφορά εντελώς αντίθετη της καλοσύνης και τότε θα του είναι πολύ δύσκολο να αντιδράσει σωστά. Ας δούμε αυτό σαν ευκαιρία για να συζητήσουμε μαζί του πώς ένιωσε και αν του άρεσε αυτό που ένιωσε. Είναι μια ιδανική ευκαιρία για να δώσουμε ένα σημαντικό μάθημα: «Ξέρω ότι πληγώθηκες που σου φέρθηκαν έτσι και πρέπει να είναι απαίσιο αυτό το συναίσθημα. Λυπάμαι πολύ. Δεν θα ήθελες, όμως, να κάνεις εσύ κάποιον να νιώσει τόσο άσχημα, σωστά;»
Βοηθάει ακόμα, να μοιραστούμε και προσωπικές μας εμπειρίες, όταν π.χ. εμείς δεν φερθήκαμε με όση καλοσύνη θα έπρεπε και μετά το μετανιώσαμε ή το αντίστροφο, πόσο σπουδαίο ήταν όταν κάποιος φέρθηκε σε εμάς με καλοσύνη. Όλα αυτά θα δείξουν στο παιδί μας ότι συμπλέουμε μαζί του.
Όσο πιο συνεπείς είμαστε στον τρόπο που δείχνουμε την καλοσύνη μας και στο να τονίζουμε τις επιπτώσεις που έχει η απουσία αυτής, τόσο περισσότερο δημιουργούμε μια «συνήθεια». Η συνήθεια της καλοσύνης είναι αυτό που θα οδηγήσει τα παιδιά μας στην επιτυχία, περισσότερο από κάθε τι άλλο.
Πηγή: inc.com