Θείος… Ένας ακόμη γονέας!
Είναι υπέροχο να έχεις ανίψια. Δέχεσαι αγκαλιές και φιλιά και σαφώς περνάς άπλετο χρόνο με αυτά τα πλασματάκια που σου έχουν πάρει την καρδιά, που ακόμη και να κουραστείς δε σε νοιάζει. Στενοχωριέσαι όταν κλαίνε, γελάς μαζί τους, τα νοιάζεσαι και τα φροντίζεις σαν να ήταν δικά σου. Μα στην καρδιά μας τα ανίψια μας, είναι και δικά μας παιδιά. Γιατί όμως ο ρόλος του θείου και της θείας είναι υπέροχος;
Γιατί είσαι ο αγαπημένος του
Η αίσθηση που έχεις όταν θα σε αντικρίσει είναι μοναδική. Από τις πρώτες τσιρίδες μέχρι και την ανεξέλεγκτη αγκαλιά που δε σε αφήνει με τίποτα. Ποιος άραγε δεν έχει γελάσει με την υπερκινητικότητα που πιάνει τα παιδιά από την χαρά τους και την πολυλογία τους; Βέβαια όλα έχουν κι ένα τίμημα… Εάν έχεις αυτό το ρόλο πρέπει να ξεχάσεις τις βόλτες με τα αδέρφια ή έναν ήρεμο καφέ στο σπίτι καθώς θα είσαι το επίκεντρο.
[babyPostAd]Είσαι γονιός για λίγο
Καλά τα παιδιά, τα αγαπάμε τα λατρεύουμε αλλά χρειαζόμαστε κι εμείς οι καημένοι ηρεμία για λίγο. Θα μπεις στη διαδικασία να τους μιλήσεις και γιατί όχι να τους μάθεις πράγματα για το τι είναι σωστό και το τι λάθος. Θα σε κοιτούν μέσα στα μάτια εάν κάνουν αταξία γιατί εσύ “ΔΕ ΜΑΛΩΝΕΙΣ”. Συνεπώς εάν μπεις σε αυτή τη διαδικασία τότε ότι και αν πεις είναι νόμος. Δεν έχετε σκεφτεί ποτέ γιατί ένα παιδί ακούει εσάς και όχι τη μαμά; Είναι απλό…
Είσαι μεγάλη αλλά όχι και τόσο σαν τη μαμά. Άρα είσαι και σαν μαμά και σαν φίλη. Και επειδή ακριβώς δεν είσαι η μαμά αλλά σε αγαπάω πάρα πολύ σου εμπιστεύομαι όλα τα μυστικά μου! Ο κώδικας επικοινωνίας σε αυτή τη σχέση είναι απλούστατος. Άσε που νιώθεις γονέας με όλα τα καλά χωρίς να επωμιστείς όλες τις ευθύνες. Τυχερούλης!
Είναι η εικόνα του αδερφού ή της αδερφής σου
Κακά τα ψέματα, το παιδί είναι μια μικρογραφία του αδερφού ή της αδερφής μας. Παρατηρούμε στο παιδί το λεξιλόγιο, τις κινήσεις, τα χαρακτηριστικά. Δεν είναι υπέροχο να έχεις τον άνθρωπο που αγαπάς σε νέα έκδοση;
Μαθαίνεις τον εαυτό σου μέσα από αυτά
Δεν είμαι ακόμη μανούλα οπότε δεν ξέρω πως είναι από εκείνη την πλευρά. Πολλές φορές κοιτάζω τα ανίψια μου και αναρωτιέμαι, αφού αγαπάω αυτά τόσο πολύ, πόσο περισσότερο θα αγαπάω τα μελλοντικά παιδιά μου; Μου φαίνεται αδιανόητο. Πολλές φορές έχω πιάσει τον εαυτό μου να θέλει να κλάψει όταν κλαίνε ή έχω την αίσθηση να θέλω να τα υπερασπιστώ όταν τα μαλώνουν. Έχω κλάψει αρκετές φορές που έπρεπε να τα αποχωριστώ. Μέσα από όλα αυτά έμαθα πως αγάπη δεν έχει όρια και οι θυσίες που μπορείς να κάνεις για αυτά ξεπερνούν τον εαυτό μας.
Επιμέλεια για το Baby Radio: Αγγελική Κατσαντρίδου