Τι κάνουμε αν κάτι τσιμπήσει το παιδί στη θάλασσα;
Το καλοκαίρι είναι η περίοδος, που τα παιδιά μας έρχονται σε επαφή με την παραλία και τη θάλασσα. Πολλές φορές όμως έρχονται σε επαφή και με θαλάσσιους οργανισμούς, κάποιοι από τους οποίους μπορεί να προκαλέσουν δυσάρεστα τσιμπήματα.
Οι πιο γνωστοί οργανισμοί, που λίγο ή πολύ, οι περισσότεροι έχουμε έρθει σε επαφή στις καλοκαιρινές μας διακοπές είναι οι τσούχτρες, οι μέδουσες, οι θαλάσσιες ανεμώνες και τα κοράλλια. Μετά την άμεση επαφή με το δέρμα, προκαλούν τσούξιμο και κνιδωτικό εξάνθημα, τις περισσότερες φορές με γραμμοειδή διάταξη. Η αντίδραση αυτή προκαλείται από το δηλητήριο που φέρουν οι οργανισμοί αυτοί.
Πώς αντιμετωπίζουμε το τσίμπημα;
Ξεπέύνουμε την περιοχή καλά όχι με γλυκό νερό, αλλά με θαλασσινό νερό, ξύδι (οξικό οξύ) ή σόδα (διττανθρακικό νάτριο), για να εξουδετερώσουμε, όσο δυνατό περισσότερο, το δηλητήριο. Εάν το πρήξιμο είναι μεγάλο σε έκταση και ο πόνος έντονος ή σε ευαίσθητο σημείο της επαφής (πχ στο πρόσωπο, στα χείλη) επικοινωνούμε αμέσως με τον παιδίατρο μας ή μεταβαίνουμε στο κοντινότερο νοσοκομείο ή κέντρο υγείας.
Από τους ενοχλητικούς, αν και όχι επικίνδυνους θαλάσσιους οργανισμούς είναι και οι αχινοί. Τα αγκάθια του αχινού είναι λεπτά και με την πρώτη επαφή σπάνε μέσα στο δέρμα του πέλματος, με αποτέλεσμα να προκαλούν πόνο και τοπική ερυθρότητα, εάν το παιδί τον πατήσει.
Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να βγάλουμε όσα από τα αγκάθια μπορούμε χωρίς να τα σπάσουμε, να πλύνουμε καλά με σαπούνι και νερό ή οξυζενέ και να… οπλιστούμε με μεγάλη υπομονή μέχρι να φύγουν σταδιακά και τα υπόλοιπα. Επικοινωνούμε με τον παιδίατρο μας, εάν το τραύμα επιμολυνθεί.
Πώς θα καταλάβω εάν το παιδί έχει αλλεργία;
Βλέπουμε λοιπόν, ότι τα τσιμπήματα στην πλειοψηφία τους δεν αποτελούν επείγουσες και απειλητικές καταστάσεις για το παιδί μας, καθώς με λίγη ψυχραιμία μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις περισσότερες από αυτές με ασφάλεια και μόνοι μας, χωρίς τη συμβουλή ειδικού. Στη σπάνια περίπτωση που το παιδί μας έχει κάποια ήδη γνωστή αλλεργία ή είναι η πρώτη φορά που εκδηλώσει μια έντονη αλλεργική αντίδραση, τότε επικοινωνούμε άμεσα με τον παιδίατρό μας για οδηγίες.
Η έντονη αλλεργική αντίδραση, συνήθως είναι σπάνια, αλλά πολύ επείγουσα και σοβαρή ιατρική κατάσταση, που χρειάζεται άμεση ιατρική αντιμετώπιση.
Θα ανησυχήσετε εάν το παιδί σας λίγη ώρα μετά το τσίμπημα (συνήθως έως 30 λεπτά μετά) παρουσιάζει:
– δυσκολία στην αναπνοή
– αλλαγή στη χροιά της φωνής του
– βήχα
– κνιδωτικό εξάνθημα
– ναυτία ή έμετο
– ζάλη
– απώλεια των αισθήσεων
Σε περίπτωση έντονης αλλεργικής αντίδρασης (αναφυλαξία) είναι απαραίτητη η χρήση αδρεναλίνης και κορτιζόνης. Η αδρεναλίνη είναι το φάρμακο εκλογής αντιμετώπισης της αλλεργικής αντίδρασης, αφού η δράση της ξεκινάει σε λίγα μόλις λεπτά της ώρας. Υπάρχουν προγεμισμένες συσκευές ενδομυϊκής χορήγησης στο εμπόριο, που συνταγογραφούνται και άτομα με γνωστή αλλεργία σε δηλητήρια πχ στα υμενόπτερα, θα πρέπει να έχουν πάντοτε μια τέτοια σύριγγα μαζί τους. Ηκορτιζόνη και τα αντιισταμινικά δρουν επικουρικά στη σοβαρή αλλεργική αντίδραση, η δράση τους ξεκινά αρκετές ώρες μετά τη χορήγησή τους και προλαμβάνουν τις δευτερογενείς ανεπιθύμητες ενέργειες μετά από ένα τσίμπημα.
Με τη συνεργασία της Δέσποινας Α. Μπαστάκη, παιδίατρου, Παν. Υπότροφου Αναπτυξιακής & Συμπεριφορικής Παιδιατρικής Νοσ. Παίδων “Η Αγία Σοφία”, www.paidi-goneis.com
Πηγή: mamamia.gr