Ξέρουμε καλά τι σημαίνει “πνιγμός”, ειδικά αν είμαστε νέοι γονείς και είναι το πρώτο ή τα πρώτα καλοκαίρια που έχουμε αφήσει το παιδί μας να παίζει ελεύθερα στο νερό. Ο φόβος μήπως πάθει κάτι είναι έντονος στο μυαλό μας, όμως όπως διαπίστωσαν οι ειδικοί δεν είμαστε πολύ καλά ενημερωμένοι για τους κινδύνους που παραμονεύουν παρά θιν’ αλός. Εκτός από τον πνιγμό που όλοι πάνω κάτω γνωρίζουμε ως κίνδυνο, υπάρχει και ο δευτερεύων και ο ξηρός πνιγμός, που είναι δύο ακόμα κίνδυνοι που μας συνοδεύουν ακόμη και μετά την παραλία.
Τα δύο αυτά είδη πνιγμού διαφέρουν στο γεγονός ότι προκύπτουν αργότερα, όταν δηλαδή το παιδί έχει βγει από το νερό, όχι όσο είναι μέσα σε αυτό.
Ο δευτερεύων πνιγμός οφείλεται στο ότι έχει μπει νερό στους πνεύμονές του, με αποτέλεσμα να αναπνέει με δυσκολία. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και σε έναν ενήλικα, μόνο που το μέγεθος των πνευμόνων του είναι αρκετά μεγαλύτερο, οπότε μπορεί να το διαχειριστεί καλύτερα και να είναι ασφαλής. Όταν ένα παιδί συνήθως αθλείται ή παίζει επιπόλαια μέσα στην πισίνα ή τη θάλασσα, τότε αυξάνει τον κίνδυνο να εισροφήσει πολύ νερό, με αποτέλεσμα να γεμίσουν οι πνεύμονές του και να οδηγηθεί σε πνευμονικό οίδημα. Ο δευτερογενής πνιγμός μπορεί να εμφανιστεί 1-24 ώρες μετά το επεισόδιο στο νερό
Στον ξηρό πνιγμό το νερό δε φτάνει ποτέ στους πνεύμονες. Αντ ‘αυτού, η εισρόφηση νερού από τη μύτη προκαλεί σπασμό των φωνητικών χορδών αφού το παιδί έχει ήδη φύγει από την πισίνα ή τη θάλασσα. Αυτό φράσσει τις αναπνευστικές οδούς του, γεγονός που καθιστά την αναπνοή δύσκολη. .Συνήθως αυτό συμβαίνει αμέσως μετά από το επεισόδιο στο νερό.
Και στις δύο περιπτώσεις ο κίνδυνος έγκειται κυρίως στο ότι το παιδί συνήθως έχει φύγει από τη θάλασσσα ή παίζει έξω από το νερό, ακόμα και αρκετές ώρες μετά το αρχικό επεισόδιο, με αποτέλεσμα κανείς να μην καταλάβει τι έχει συμβεί.
Τα συμπτώματα που πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας είναι τα εξής: έντονος βήχας, πόνος στο στήθος, δυσκολία στην αναπνοή, αίσθημα κούρασης. Επίσης μπορεί να διαπιστώσεις αλλαγές στη συμπεριφορά του παιδιού. Η άμεση αντιμετώπιση αν αντιληφθείς ότι κάτι τέτοιο έχει συμβεί είναι να απευθυνθείς στο κοντινότερο νοσοκομείο, ακόμη κι αν συχνά τα συμπτώματα υποχωρούν μόνα τους.
Το σημαντικότερο, ωστόσο, εκτός από την τήρηση των κανόνων ασφάλειας όταν το παιδί βρίσκεται κοντά ή μέσα στο νερό, είναι η επαγρύπνηση για ύποπτα συμπτώματα έως και 24 ώρες μετά από ένα επεισόδιο μέσα στο νερό, έτσι ώστε να υπάρχει έγκαιρη διάγνωση και παρέμβαση ή έστω και προληπτική παρακολούθησή του σε νοσοκομείο.