Έρευνες αποκαλύπτουν μερικά ενδιαφέροντα στοιχεία σχετικά με το πώς τα παιδιά των μπαμπάδων που έχασαν τη δουλειά τους δρουν διαφορετικά από εκείνα όπου οι μαμάδες τους έχασαν τη δουλειά τους. Χρησιμοποιώντας δεδομένα από έρευνα του Κέντρου Ανθρώπινου Δυναμικού και Δημόσιας Πολιτικής του Πανεπιστημίου του Σικάγο διαπίστωσαν ότι για τα παιδιά των ανέργων μπαμπάδων υπήρχε μεγαλύτερη πιθανότητα να έχουν χαμηλούς βαθμούς, να μείνουν στην ίδια τάξη, ακόμη και να αποβληθούν μερικώς ή οριστικώς από το σχολείο.
Αν είστε άνεργος μπαμπάς… δώστε βάση!
Μπορεί να έχετε μεγαλύτερο έλεγχο των επιπτώσεων της ανεργίας απ’ ότι πιστεύετε. Σε άρθρο της New York Times το 2009, ο ψυχολόγος ανάπτυξης Δρ. Άριελ Καλίλ – ο οποίος μελέτησε 2.569 οικογένειες – ανέφερε πως οι αρνητικές επιπτώσεις στα παιδιά με ακούσια άνεργους γονείς, σχετίζονταν λιγότερο με την απώλεια εισοδήματος απ’ότι με την συμπεριφορά. Παρατηρήθηκε ότι αυξήθηκαν οι συγκρούσεις και το στρες στην οικογένεια όπου απομάκρυναν τους γονείς από τα παιδιά, αλλάζοντας έτσι η δυναμική στην οικογένεια. Η δυναμική αυτή των οικογενειών της μεσαίας τάξης επηρεαζόταν περισσότερο όταν οι μπαμπάδες έχαναν τη δουλειά τους απ’ ότι η μαμάδες. Γιατί αυτή η διαφορά; Ο Δρ. Καλίλ πιστεύει ότι ένας λόγος είναι η σημαντικότητα της εργασίας στην αυτοεικόνα του άντρα.
Ποσοτικοποίηση της αξίας του πατέρα
Άρθρα που απευθύνονται σε άνεργους μπαμπάδες, για παράδειγμα, μπορεί να τους «πιέζουν» τονίζοντας τη σπουδαιότητα της επιστροφής τους στον εργασιακό χώρο, παίρνοντας έτσι χρόνο από την οικογένεια και αφιερώνοντάς τον στην αναζήτηση εργασίας. Για τις άνεργες μαμάδες, οι έρευνες δείχνουν ότι η επιστροφή στην εργασία είναι λιγότερο επείγουσα ανάγκη – συχνά επειδή έφερναν λιγότερα χρήματα στο σπίτι – αλλά και ότι είναι πιο έτοιμες να αναλάβουν τον «παραδοσιακό» ρόλο της ανατροφής των παιδιών και της φροντίδας του σπιτιού.
Οι άνεργοι άνδρες είναι πιο πιθανό να αισθάνονται λιγότερο πολύτιμοι και αποτελεσματικοί στο σπίτι. Σύμφωνα με μία έρευνα του 2017, οι περισσότεροι άνθρωποι ακόμα αντιλαμβάνονται την αξία του άνδρα ως «κουβαλητή» και την αξία της μητέρας ως φροντιστή. Ενώ σχεδόν το 60% των συμμετεχόντων είπαν ότι τα παιδιά θα είναι καλύτερα εάν ένας γονιός έμενε σπίτι, μόνο το 2% θεωρούσε καλύτερα αυτός ο γονιός να είναι ο πατέρας και το 45% να είναι η μητέρα. (Το 53% είπαν ότι δεν έχει σημασία ποιος γονιός θα έμενε σπίτι). Συνολικά, λιγότεροι από τους μισούς συμμετέχοντες στην έρευνα θεωρούσαν τις μητέρες και τους πατέρες να είναι ισάξιοι στην φροντίδα των παιδιών (εξαιρουμένου του θηλασμού). Δεν θα πρέπει συνεπώς να προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι οι άνδρες θεωρούν πιο σημαντική την δημόσια και επαγγελματική τους εικόνα από την αξία τους ως γονείς;
Τι να κάνουν οι άνεργοι μπαμπάδες;
Το πρώτο βήμα είναι να επικοινωνήσετε με σαφήνεια στις συντρόφους σας τις προσδοκίες σας για το σπίτι και τη φροντίδα των παιδιών. Με στόχο την αποφυγή υπερβολικών συγκρούσεων και εντάσεων, θέστε από κοινού τις προτεραιότητες σας. Εάν είναι άμεση ανάγκη το να φέρετε εισόδημα στο σπίτι, δουλέψτε μαζί για να βρεθεί ο κατάλληλος χρόνος που χρειάζεται η ανανέωση του βιογραφικού, η δημιουργία νέων δεξιοτήτων και η κατάλληλη δικτύωση.
Εναλλακτικά, αν αποφασίσετε ότι είναι καλύτερα να αναλάβετε περισσότερα καθήκοντα φροντίδας στο σπίτι, αναγνωρίστε ότι δεν είναι εύκολο να αλλάξετε το κατεστημένο και βρείτε τρόπους ώστε να αισθάνεστε ότι έχετε υποστήριξη και εκτίμηση.
Ψάξτε στο διαδίκτυο πηγές για stay-at-home dads (μπαμπάδες που παραμένουν στο σπίτι) που θα επιβεβαιώσουν την επιλογή σας και θα σας προσφέρουν και γρήγορες συμβουλές.
Συναντηθείτε και συνδεθείτε με άλλους μπαμπάδες που επίσης δεν εργάζονται.
Πάνω απ’ όλα όμως, επιβραβεύστε τον εαυτό σας που καταφέρνετε να διατηρήσετε μία υγιή δυναμική μέσα στην οικογένεια. Είναι κάτι που ωφελεί την οικογένειά σας αλλά και εσάς προσωπικά.
Πηγή: safetynet.com