γράφει η Ελένη Σερπετίνη, Ανεξάρτητη μαία
Είναι «μόδα που θα περάσει» ή «Αμερικανιά» μπορεί να σπεύσουν πολλοί να πουν. Η αλήθεια είναι ότι η επιρροή για να γεννούν οι γυναίκες στο νερό έρχεται από την Ευρώπη. Αλλά ως πρακτική είναι γνωστή από τους αρχαίους ακόμα λαούς. Αναφορές περί της χρήσης του νερού (λίμνες, ποτάμια, θάλασσα) στον τοκετό ή ακόμα και ως ανακούφιση από τους πόνους της περιόδου, γίνονται από τους αρχαίους Έλληνες και Αιγυπτίους και από τους λαούς των νησιών του νοτίου Ειρηνικού. Ωστόσο η επαναφορά της ιδέας για τον τοκετό στο νερό έγινε από έναν Ρώσο δάσκαλο κολύμβησης, τον Ιγκόρ Τσαρκόβσκι, ο οποίος εγκατέστησε μια γυάλινη μπανιέρα στο σπίτι του στη Μόσχα, τη δεκαετία του ’60 και άρχισε να βοηθά γυναίκες να γεννήσουν εκεί. Κατόπιν, την ιδέα του τοκετού στο νερό στην Ευρώπη τη μετέδωσε ο Γάλλος μαιευτήρας Michel Odent τη δεκαετία του ’70, όπου και εγκατέστησε μια μπανιέρα τοκετού στο μαιευτήριο του Pithivier στη Γαλλία. Ο Odent ήταν και ο κύριος υπεύθυνος της διασποράς του τοκετού στο νερό ανά τον κόσμο (Βόρεια Ευρώπη, Η.Π.Α., Καναδάς, Αυστραλία).
Στην Ελλάδα, ο πρώτος τοκετός στο νερό έγινε το 1999 σε μεγάλο ιδιωτικό μαιευτήριο της Αθήνας και έκτοτε, ολοένα και περισσότερες γυναίκες τον επιλέγουν για τα πολλαπλά πλεονεκτήματά του. Σαφώς, καταλυτικό ρόλο στην εξάπλωση της ιδέας και στην ενημέρωση των ζευγαριών έχει παίξει και το διαδίκτυο.
Τα πλεονεκτήματα του τοκετού στο νερό είναι πολλά, τόσο για την ίδια την επίτοκο, όσο και για το μωρό που γεννιέται. Κατ’ αρχήν, αναφέρεται και ως η «φυσική επισκληρίδιος», γιατί ανακουφίζει από τον πόνο του τοκετού, χωρίς βέβαια να τον εξαλείφει. Ουσιαστικά, μαλακώνει τον πόνο, ώστε να μπορεί η γυναίκα να ανταπεξέλθει σε αυτόν. Ακόμα, λόγω της άνωσης που προσφέρει το νερό, η επίτοκος διευκολύνεται να αλλάζει πολλές θέσεις και στάσεις, που ευνοούν την κάθοδο του κεφαλιού του μωρού στη λεκάνη και διευκολύνουν τον τοκετό. Επιπλέον, το νερό λόγω της ιδιότητάς του, βοηθάει τη γυναίκα να χαλαρώσει η ίδια, να χαλαρώσει τους μύες της και να αναπνέει καλύτερα, επισπεύδωντας έτσι τον τοκετό. Είναι συχνό φαινόμενο, μία ώρα μετά την εισαγωγή στο νερό, η επίτοκος να είναι πολύ κοντά στη γέννα.
Το νερό, επίσης, προσφέρει ιδιωτικότητα στην έγκυο ώστε να μπορεί να αυτοσυγκεντρώνεται. Το νερό, άλλωστε, ανασύρει μνήμες από το υποσυνείδητο της επιτόκου, από τη δική της ενδομήτρια ζωή. Το πιο σημεντικό πλεονέκτημα όμως, είναι η ευγενική και ήπια έλευση του μωρού στον κόσμο. Το μωρό γεννιέται σε ένα περιβάλλον παρόμοιο της μήτρας: ζεστό, υγρό και με συνθήκες έλλειψης βαρύτητας. Τα μωρά που γεννιούνται στο νερό συχνά δεν κλαίνε ή κλαίνε ελάχιστα και μοιάζουν να έχουν ξυπνήσει από τον ύπνο τους! Αυτά τα μωρά, όπως αναφέρουν οι γονείς τους, είναι χαρούμενα και χαμογελαστά στη ζωή τους, όπως ακριβώς ήταν στη γέννα τους!
Με όλα αυτά τα πλεονεκτήματα, δεν είναι τυχαίο που σε κάθε αίθουσα τοκετών του εξωτερικού υπάρχει και μια μπανιέρα έτοιμη να χρησιμοποιηθεί. Σαφώς και το νερό δεν αποτελεί πανάκεια για όλες τις επίτοκες. Δεν είναι όλα για όλες. Αλλά στο μεγαλύτερο ποσοστό τους, οι γυναίκες θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν το νερό στον τοκετό τους, αν τους δινόταν η ευκαιρία. Γι’ αυτό λοιπόν, αν μόλις μείνατε έγκυος ή αν είστε ήδη, ερευνήστε αυτή την πιθανότητα, ενημερωθείτε και, γιατί όχι, τολμήστε το!
Πηγή: eimaimama.gr