Τώρα μαμά ξέρω γιατί είσαι αναντικατάστατη.

Τώρα μαμά ξέρω γιατί είσαι αναντικατάστατη.

Ξέρεις πόσα θέλω θυσίασε για σένα;

Ξέρεις πόσες φορές έβαλε την περηφάνια της στην άκρη για να νιώσεις ΕΣΥ καλά;

Άπειρες. Τόσες πολλές που έχεις χάσει το μέτρημα. Ένα μέτρημα που το θεωρείς δεδομένο. Όμως δεν είναι για όλους.

Αυτή η γυναίκα θυσίασε το εγώ της για σένα. Συνεχώς ήσουν η προτεραιότητα της. Στα πάντα. Πάντα σε υπολόγιζε. Για να νιώσεις ΕΣΥ καλά και ασφαλής. Δεν ήθελε να σου λείψει τίποτα. Ούτε φαγητό ούτε ρούχα ούτε κινητά. Άπειρες φορές δειλιάζει να πάρει κάτι για τον εαυτό της . Δεν ήθελε γιατί σε είχε στο νου της και είχε τύψεις κάθε φορά που ξόδευε για την πάρτυ της. Ήθελε να σου δώσει τα πάντα. Από τα πιο μικρά μέχρι τα πιο μεγάλα!

Σου έμαθε να κάνεις τα πρώτα σου βήματα, να τρως, να αρθρώνεις τις πρώτες σου λέξεις και σου έλυνε ότι απορία είχες για τον κόσμο. Αυτή σε βοήθησε να τον γνωρίσεις. Σου έμαθε να παίζεις με τα αλλά παιδιά και να επικοινωνείς. Σου δίδαξε να χρησιμοποιείς τις κατάλληλες λέξεις για να πάρεις αυτά που θέλεις. Κάθε φορά που ήσουν άρρωστος αυτή ήταν δίπλα σου. Ήσουν ανήμπορος και ξενυχτούσε δίπλα σου για να έχεις παρέα και να παίρνεις κουράγιο και δύναμη. Και ας ήταν κουρασμένη από τις υποχρεώσεις της. Και ας έκλειναν τα μάτια της από εξάντληση. Αυτή στέκονταν ξάγρυπνη δίπλα σου μην τυχόν και χρειαστείς τίποτα.

Ακόμα και τα δάκρυα της τα έκρυβε. Τα κρατούσε κάτω από την κουβέρτα για να μην την δεις και την πεις υπερβολική.

Μεγαλώνοντας χωρίς τη μαμά μου…

Έκλαιγε συχνά για σένα χωρίς εσένα. Για τα βάσανα που σε απασχολούν και για τις λύπες που κουβαλάς πάνω σου και μέσα σου. Γιατί αυτή η γυναίκα σε ξέρει καλά. Αυτή σε γέννησε.

Ξέρει να ξεχωρίζει πότε είσαι κεφάτος και πότε είσαι συννεφιασμένος και προβληματισμένος. Πολλές φορές μάλιστα δεν είχε χρόνο για κλάματα και μελοδραματισμούς. Δεν ήταν διαθέσιμη γιατί είχε σε πρώτο πρόσωπο τις ανάγκες σου. Έπρεπε να σε ευχαριστήσει και να κάνει τον καραγκιόζη για να την λες ΕΣΥ κουλ. Όμως δεν ήταν ποτέ. Δεν ήθελε απλά να την καταλάβεις. Να δεις στα μάτια της τα ερωτηματικά της. Και είχε πολλά. Τόσα που εάν τα έβλεπες θα απορούσες και ΕΣΥ με τον εαυτό σου και τα μάτια σου. Συνεχώς, ήθελε να σε βλέπει να φοράς το καλύτερο χαμόγελο σου και να κάνεις τις επιθυμίες σου πραγματικότητα . Όμως συχνά έβλεπε να φεύγει το γέλιο σου και να μετατρέπεται σε θλίψη και στεναχώρια. Δεν τα ήθελε αυτά τα συναισθήματα για σένα.

Ήθελε να τα διώχνεις με ένα της βλέμμα γιατί αυτή η γυναίκα πάντα πίστευε σε σένα και τις δυνάμεις σου. Πίστευε ότι θα τα καταφέρεις ακόμα και εάν οι πιθανότητες δεν ήταν με το μέρος σου. Ήταν ο εμψυχωτής σου. Ήθελε να γεμίσει την καρδιά σου με πίστη. Πίστη σε σένα επειδή σε έβλεπε συχνά να αμφισβητείς τον εαυτό σου και τις επιλογές σου.

Δεν σε άφησε ποτέ μόνο κάθε φορά που ένιωθες την αδικία στο πετσί σου. Ήξερε πριν από εσένα πως η ζωή είναι άδικη. Είχε μάθει πολλά με τα χρόνια. Ήξερε πως η ζωή είναι περαστική και ήθελε να παίξεις μαζί της και ας χάσεις. Είχε μάθει πια το παιχνίδι απέξω. Έβλεπε την ήττα σαν πιόνι. Ένα πιόνι απαραίτητο για να φτιάξεις το παιχνίδι σου όπως θέλεις εσύ.

Το μόνο που Δεν θέλει τώρα είναι να την λυπάσαι καθώς πέρασαν τα χρόνια και την βλέπεις να χάνει τις δυνάμεις της σιγά σιγά. Τώρα πια ζητάει τον θαυμασμό σου και την αποδοχή σου. Σκότωσε τον εγωισμό που είχε μέσα της εξαιτίας σου και έμαθε να δίνεται σε σένα από αγάπη. Αυτή τη γυναίκα λοιπόν μάθε να την σέβεσαι και να την εκτιμάς. Γιατί χωρίς αυτήν ΕΣΥ θα Ήσουνα μισός.

Είναι ο ήρωας σου. Απλά να θυμάσαι ότι ακόμα και οι ήρωες χρειάζονται προσοχή.

Πρόσεξε την γιατί αυτή η γυναίκα είναι αναντικατάστατη.

Της Κικής Τσιντζόγλου.

Πηγή: newsitamea.gr

Διαβάστε ακόμη:

Μαμά, πάντα θα λατρεύω τη μυρωδιά σου

Η Μητρότητα χωρίς προσωπεία…. Θα είμαι καλή Μητέρα;