Τραυλισμός. Συμβουλές προς γονείς και δασκάλους
Ποια τα χαρακτηριστικά του τραυλισμού;
• Επαναλήψεις ήχων, συλλαβών ή και λέξεων (ε..ε..εγώ θέλω).
• Άφωνες διακοπές (τ..υρί).
• Παρατάσεις ήχων (θθθθθέλω παγωτό).
• Πιθανές συσπάσεις των οργάνων άρθρωσης π.χ. χείλη, γλώσσα.
• Πιθανές έμμονες κινήσεις του σώματος (τικς).
Τι προκαλεί τον τραυλισμό;
Ηρεμήστε, δε φταίτε εσείς οι γονείς. Κανείς δε ξέρει τι είναι αυτό που προκαλεί τον τραυλισμό. Υπάρχουν πολλές θεωρίες που ενοχοποιούν διάφορους παράγοντες, μεταξύ των οποίων είναι οι ακόλουθοι:
1. Ψυχολογικοί παράγοντες.
2. Παράγοντες περιβάλλοντος.
3. Οργανικοί παράγοντες.
4. Παράγοντες κληρονομικότητας
Παρά το γεγονός ότι δε ξέρουμε την ακριβή αιτία του τραυλισμού υπάρχουν μερικά χρήσιμα στατιστικά στοιχεία:
• Τα αγόρια έχουν τριπλάσια πιθανότητα να τραυλίσουν
• Το ένα τέταρτο των φυσιολογικών παιδιών περνούν κάποια περίοδο της ζωής τους κατά την οποία τραυλίζουν.
• Η πιθανότητα για τραυλισμό είναι τριπλάσια όταν υπάρχουν άτομα που τραυλίζουν στην άμεση οικογένεια.
• 90% των περιπτώσεων αρχίζουν πριν την ηλικία των 7 χρόνων με περίοδο αιχμής γύρω στα τέσσερα χρόνια.
Πότε αρχίζει ο τραυλισμός;
Τα πρώτα σημάδια του τραυλισμού εμφανίζονται όταν το παιδί αρχίζει να ενώνει λέξεις για να κάνει μικρές προτάσεις. Ο τραυλισμός σε αυτό το στάδιο είναι φυσιολογικός. Σιγά-σιγά η ομιλία του παιδιού σας θα γίνεται πιο ομαλή, αλλά πιθανό να υπάρξουν και περίοδοι που θα ξαναρχίσει να τραυλίζει. Όταν το παιδί θα πάει σχολείο, η ομιλία του θα πρέπει να είναι “στρωτή”.
“Φυσιολογικός” τραυλισμός και πότε θα ζητήσετε βοήθεια.
Αφού λοιπόν το ένα τέταρτο των παιδιών περνά μια περίοδο κατά την οποία τραυλίζει, πώς να ξεχωρίσω αν το παιδί μου έχει τραυλισμό και χρειάζεται βοήθεια. Σε περίπτωση που ισχύει ένα ή περισσότερα από τα πιο κάτω τότε θα πρέπει να συμβουλευτείτε το γιατρό σας, ο οποίος πιθανότατα να σας παραπέμψει σε λογοπαθολόγο.
1. Επαναλαμβάνει πολυσύλλαβες λέξεις (π.χ. μάμα, μάμα, μάμα να πάμε στη γιαγιά).
2. Επαναλαμβάνει ολόκληρες φράσεις (π.χ. θέλω να, θέλω να, θέλω να πάω στη γιαγιά).
3. Επαναλαμβάνει μονοσύλλαβες λέξεις (π.χ. να να να πάμε …).
4. Επαναλαμβάνει ήχους.
5. Δυσκολεύεται να τελειώσει μία λέξη χωρίς να τη σπάσει στη μέση.
6. Παρατηρείται έντονη προσπάθεια των μυών του προσώπου στην προσπάθεια του παιδιού να μιλήσει.
7. “Μπλοκάρεται” η ομιλία του παιδιού σας.
8. Το παιδί σας αποφεύγει να μιλά.
9. Όταν κάτι σας προβληματίζει ή σας ανησυχεί στον τρόπο εκφοράς του λόγου από το παιδί σας.
Αν ξαναρχίζει διαφορετικά την πρόταση του, τότε πιθανόν να παρουσιάζει ομαλές διαταραχές του ρυθμού (ομαλές δυσευφράδειες) και δεν πρέπει να ανησυχείτε.
Χρήσιμες συμβουλές προς τους γονείς και τους δασκάλους.
1. ΜΗ συγκρίνετε την ομιλία του παιδιού με αυτή των αδερφών του ή των συμμαθητών του.
2. ΜΗΝ του λέτε να μην τραυλίζει. Όσο περισσότερο προσπαθεί να μην τραυλίζει τόσο περισσότερο επιδεινώνεται η κατάσταση.
3. ΜΗΝ το επαινείτε όταν μιλά με ευφράδεια.
4. ΜΗΝ του λέτε “Πάρε βαθιά αναπνοή πριν ξεκινήσεις”, “Πιο σιγά”.
5. Προσπαθήστε να μειώσετε τις άμεσες ερωτήσεις.
6. Ακούστε υπομονετικά το παιδί σας. Σημασία έχει τι λέει και όχι πώς το λέει.
7. Αφήστε το να συμπληρώσει την πρόταση, τις σκέψεις του και μην το διακόπτετε και να δίνετε εσείς τη λέξη στην οποία μπλοκάρεται.
8. Να το βλέπετε στα μάτια όταν σας μιλά. Μην κοιτάτε αλλού.
9. Αφού τελειώσει το παιδί , περιμένετε ένα έως δύο δευτερόλεπτα και μετά απαντήστε σιγά-σιγά στο παιδί σας. 10. Να αφιερώνετε καθημερινά χρόνο και να μιλάτε ήρεμα στο παιδί σας. Να του δείχνετε ότι το αγαπάτε και το σέβεστε.
11. Να ενθαρρύνετε καλούς τρόπους ομιλίας στο σπίτι (π.χ. περιμένω τη σειρά μου για να μιλήσω). Η ώρα του φαγητού προσφέρεται για μια ήρεμη κουβέντα, χωρίς ράδιο και τηλεόραση.