Πολλά παιδιά τρελαίνονται για γλυκά ή για οτιδήποτε εμπεριέχει ζάχαρη! Μπορεί να μη φάνε το φαγητό τους γιατί περιμένουν με αγωνία να φάνε τη σοκολάτα τους ή μπορεί να μην έχουν όρεξη για το μεσημεριανό γιατί έφαγαν μια σακούλα καραμέλες.
Σαφώς και δε θέλουμε να περιορίζουμε τα παιδιά μας σε αυτά που τους αρέσουν, όμως η αλήθεια είναι πως πρέπει να έχουμε έναν έλεγχο της κατάστασης για λόγους υγείας και βάρους. Μερικές συμβουλές θα μας βοηθήσουν να κρατήσουμε τον έλεγχο σε ένα σπίτι όπου ζει ένας μικρός γλυκατζής ή μια μικρή γλυκατζού.
Καλό είναι να μην έχουμε παντού εκτεθειμένα γλυκά
Σοκολατάκια στο σαλόνι, καραμέλες στο χωλ, ζαχαρωτά στην κουζίνα. Έτσι δεν πρόκειται ποτέ να αφήσουμε το παιδί μας χωρίς τη σκέψη του γλυκού, αντίθετα το ενισχύουμε όσο περισσότερο γίνεται. Ας αφήσουμε στα ντουλάπια τις λιχουδιές.
Δεν πρέπει να συνδέουμε συναισθηματικές καταστάσεις με τα γλυκά
Του δίνουμε γλυκό όταν κλαίει, του προσφέρουμε παγωτό όταν είναι στενοχωρημένο, το καλοπιάνουμε με σοκολάτα. Αυτή είναι λάθος τακτική που θα μας οδηγήσει σε μια μη ελεγχόμενη κατάσταση. Μάλιστα, θα βρεθούμε τελικά να αντιμετωπίζουμε ένα παιδί που επίτηδες θα υποδηλώνει μια κατάσταση για να λάβει το γλυκό του και αυτό δεν είναι καθόλου υγιές.
Να δίνουμε το καλό παράδειγμα
Αν «απαγορεύουμε» τα πολλά γλυκά τρώγοντας οι ίδιοι την ίδια στιγμή ένα προφιτερόλ, δε θα μας πιστέψει κανείς. Ας δώσουμε στο σπίτι μας το χώρο που χρειάζεται στο κανονικό φαγητό και ας αφήσουμε και εμείς τις γλυκές απολαύσεις στο περιθώριο. Θα κάνει καλό σε όλους, ειδικά στα παιδιά που μιμούνται τα πάντα.
Το να επιμένουμε για τα «δύσκολα» φαγητά μπορεί να φέρει τα αντίθετα αποτελέσματα
Θέλουμε το παιδί μας να σταματήσει τις σοκολάτες και αντ’ αυτού του ζητάμε να φάει μπρόκολο. Δε γίνεται. Πρέπει να πάμε σιγά-σιγά και να προσπαθήσουμε μέσα από σπιτικά μπέργκερ, μακαρόνια και άλλα γευστικά αλμυρά να πάρουμε το μυαλό του παιδιού από τη ζάχαρη και να του περάσουμε μια καλύτερη εικόνα για τη διατροφή.