Βaby Ιnterrupted ή Μη με διακόπτεις, μαμά!
Διακόπτουμε τα παιδιά, χωρίς να το πολύ-σκεφτούμε, κυρίως επειδή δεν δίνουμε αξία σε αυτό που κάνουν. Ταυτόχρονα θέλουμε τα παιδιά μας να μπορούν να μαθαίνουν και να επιτυγχάνουν. Θέλουμε να μπορούν να παρακολουθούν υπομονετικά στην τάξη και να μπορούν με αποφασιστικότητα να λύνουν δύσκολα προβλήματα και να κυνηγούν τα όνειρά τους. Θέλουμε η ικανότητά τους να προσέχουν να είναι κάτι φυσικό και η ικανότητά τους να μαθαίνουν να προκύπτει ευχάριστα και εύκολα. Τα πρώτα χρόνια της ζωής ενός παιδιού είναι κρίσιμα για την ανάπτυξη της προσοχής και της συγκέντρωσης.
Νέος Διαγωνισμός της Adelco Kids… Δηλώστε συμμετοχή και ΚΕΡΔΙΣΤΕ σετ ΠΑΙΔΙΚΗΣ περιποίησης ΥΨΗΛΗΣ ποιότητας!!!
[babyPostAd]7 τρόποι για να βελτιώσουμε την διάρκεια της προσοχής:
1. Ελάχιστη διασκέδαση και ερεθίσματα. Τα μωρά είναι πλάσματα της συνήθειας και προσαρμόζονται ευκολότερα στο να περιμένουν να τους διασκεδάσει κάποιος, παρά να κάνουν αυτό που τους έρχεται φυσικά – να ασχολούνται, δηλαδή, με το περιβάλλον τους. Η διαρκής απασχόληση και τα ερεθίσματα οδηγούν σε εξαντλημένους γονείς και ένα παιδί που βαριέται γρήγορα. Η ειδικός στα νεογνά, Magda Gerber, δίδαξε ότι τα μωρά, εκ φύσεως, δε βαριούνται εύκολα. Οι γονείς βαριούνται. Τα μωρά μαγεύονται από τον τρόπο που κινούνται τα σώματά τους, από τους ήχους, τις μυρωδιές, αυτά που βλέπουν, όλα αυτά που οι ενήλικοι θεωρούμε δεδομένα. Χρειάζονται αδιάκοπο χρόνο, για να βιώσουν ό,τι τους συμβαίνει και να το αφομοιώσουν.
2. Τα 2 πρώτα χρόνια ζωής, χωρίς τηλεόραση ή βίντεο. Η τηλεόραση και τα βίντεο υποτιμούν με τον πιο δραστικό τρόπο την ικανότητα προσοχής του παιδιού, διότι κατακλύζουν την προσοχή του, αντί να το ενθαρρύνουν να την εξασκησεί. Η εκπληκτική δύναμη της τηλέορασης φαίνεται στο παράδειγμα του εστιατορείου. Δεν έχει σημασία με πόσο ενδιαφέροντες ανθρώπους συνεβρίσκεσαι, αν υπάρχει τηλεόραση στο χώρο, γυρνάς και παρακολουθείς.
3. Ένα ασφαλές και άνετο “ΝΑΙ” μέρος. Για να μπορέσει το παιδί να παραμένει απασχολημένο ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, πρέπει να βρίσκεται σε ένα ασφαλές μέρος. Μπορείτε να ξεκινήσετε με ένα καλαθάκι ή μια κούνια και να οδηγηθείτε σταδιακά σε ένα συγκεκριμένο περιφραγμένο χώρο. Ένας μεγαλύτερος χώρος, όπου το παιδί έχει πρόσβαση σε επικίνδυνα αντικείμενα, δεν είναι το χαλαρό περιβάλλον που χρειάζεται το μωρό, για να μπορέσει να συγκεντρωθεί. Τα μωρά δεν μπορούν να παίζουν για πολύ ώρα, όταν αποσπόνται από την ένταση της ανησυχίας που νιώθουν οι γονείς τους για την ασφάλειά τους και τις συνεχείς διακοπές των “Όχι!”.
4. Απλά, ανοικτού τύπου παιχνίδια και αντικείμενα. Αν δεν αποσπαστεί η προσοχή τους, τα μωρά έχουν μια έμφυτη τάση να διερευνούν κάθε εκατοστό ενός απλού αντικειμένου, όπως το σχέδιο ενός τραπεζομάντηλου και μετά να πειραματίζονται, π.χ. να σκεπάσουν το πρόσωπό τους, να το βάλουν στο στόμα, να το τσαλακώσουν και να φτιάξουν μια μπάλα. Ενώ έχουν την τάση να εξαντλούνται ή να αισθάνονται υπερδιέγερση με τα πράγματα που δεν μπορούν να κατανοήσουν (όπως τις κουδουνίστρες και άλλα μυστηριώδη αντικείμενα που κάνουν φασαρία) ή με τα παιχνίδια που παρακολουθούν και ακούν παθητικά και έχουν μία μόνο λειτουργία, όπως τα μουσικά μόμπιλε και τα κουρδιστά. Αυτά τα παιχνίδα περισσότερο κερδίζουν την προσοχή του παιδιού, αντί να ενδυναμώνουν την ικανότητά του να προσηλώνεται ενεργά και να εξερευνά, παρόμοια, δηλαδή με τον τρόπο που λειτουργούν οι τηλεόραση και τα βίντεο.
5. Παρατηρείτε. Μη διακόπτετε. Παρατηρώντας τον τρόπο που επιλέγουν τα μωρά να ξοδεύουν τον χρόνο τους, συνειδητοποιούμε ότι δεν κάθονται απλά, όντως, κάνουν κάτι. Μπορεί να χαζεύουν προς το παράθυρο, τον ανεμιστήρα οροφής, ή να προσπαθούν να αρπάξουν την σκόνη στο φως του ήλιου. Κάθε φορά που διακόπτουμε την ονειροπόληση του μωρού μας αποθαρρύνουμε και την ανάπτυξη συγκέντρωσής του. Παρατήρώντας το όμως, μπορούμε να διαπιστώσουμε πότε υπάρχει κάποια διακοπή στη δράση, π.χ. όταν σταματήσει να παρατηρεί την μπαλίτσα που κρατούσε και στρέψει το βλέμμα του προς εμάς, Τότε μπορούμε να του ζητήσουμε να το σηκώσουμε και του αλλάξουμε, για παράδειγμα, την πάνα, χωρίς να εκτρέψουμε την προσοχή του και χωρίς να παρέμβουμε στη ροή της σκέψης του.
6. Ας διαλέγει το μωρό. Η αλήθεια είναι ότι τα παιδιά ενδιαφέρονται περισσότερο για τα πράγματα που διαλέγουν τα ίδια, σε σχέση με αυτά που τους επιβάλουμε εμείς. Κατά συνέπεια, αν επιτρέψουμε στο μωρό να επιλέξει με τί θα ασχοληθεί μέσα στο περιβάλλον του, αντί να το κατευθύνουμε εμείς στη δική μας επιλογή ή δραστηριότητα, κρατάμε το ενδιαφέρον, την προσχοή του και αυξάνουμε την συγκέντρωσή του. Τα παιδιά, στα οποία έχουν δωθεί πολλές ευκαιρίες να μείνουν συγκεντρωμένα για μεγάλες χρονικές περιόδους σε δραστηριότητες που έχουν επιλέξει τα ίδια, είναι ικανότερα να καταφέρουν να συγκεντρώνονται αργότερα στη ζωή τους (όπως στο σχολείο) σε συνθήκες όπου οι δραστηριότητες έχουν υπαγορευθεί από ενήλικες.
7. Μην ενθαρρύνετε τον περισπασμό. Είναι σύνηθες να προσπαθούμε να αποσπάσουμε την προσοχή του παιδιού με κάποιο παιχνίδι, όταν είναι να το αλλάξουμε, για να τελειώνουμε μια ώρα αρχύτερα. Αυτό, όμως, το εκπαιδεύει να μη δίνει σημασία. Οι αλλαγές της πάνες, το μπάνιο, τα ταΐσματα, δεν είναι μια βαρετή και δυσάρεστη διαδικασία για τα μωρά. Τα μωρά ενδιαφέρονται για όλες τις εκφάνσεις της ζωής τους. Θέλουν να συμμετέχουν σε κάθε βήμα μιας διαδικασίας που τα αφορά και θέλουν να προσκαλούνται να συμμετέχουν όσο μπορούν. Όταν μαθαίνουμε σε ένα μωρό να μην δίνει σημασία σε κάτι στο οποίο αποτελεί αναπόσπαστο μέλος, τότε πώς περιμένουμε να αναπτύξει μια υγιή ικανότητα εστίασης;
Η δυνατότητα να ξοδεύει μεγάλες περιόδους σκάβοντας βαθιά και ψάχνοντας να κατανοήσει καλύτερα ένα αντικείμενο ή μια κατάσταση μπορεί να μεγαλώσει και να ενδυναμωθεί όπως ένας μυς. Ένα οικιακό περιβάλλον που συμβάλλει στην προσοχή και την εστίαση, μπορεί να έχει θετική επίδραση ή και ίσως να προλαμβάνει κάποιες διαταραχές που αφορούν την προσοχή.
Η συγκέντρωση είναι δύναμη. Η διάρκεια της προσοχής είναι κρίσιμη για κάθε δημιουργική, αθλητική ή ακαδημαϊκή επιτυχία. Οι ενεργητικοί ακροατές είναι συνήθως καλύτεροι φίλοι, σύζυγοι και γονείς.
Άρα την επόμενη φορά που θα θέλετε να δείτε τί κάνει το μωρό σας, πλησιάστε διακριτικά και κρυφοκοιτάξετε πριν πείτε “Γεια σου!” Και τα μωρά λατρεύουν την ονειροπόλησή τους.
Πηγή: janetlansbury.com
Το διαβάσαμε στο mamaword.com