Δεν έχουν περάσει ούτε τρεις μήνες από τη μέρα που φέρατε στον κόσμο αυτές τις δύο τρομερές φατσούλες και έχετε κάνει ήδη άπειρες βολτίτσες με το διπλό καρότσι. Τα σχόλια που έχετε ακούσει από περαστικούς στο δρόμο είναι τόσο πολλά- και καμιά φορά τόσο εκνευριστικά…
Το σχόλιο που παραμένει στην κορυφή όλων είναι -το μαντέψατε, έτσι;- το τρομερό, το εκρηκτικό, το ανεκδιήγητο:
«Δίδυμα είναι;»
Μετά από αυτό, ό,τι και να σας πουν, από το ένα αυτί μπαίνει και από το άλλο βγαίνει… Ή δεν είναι έτσι ακριβώς;
Ας δούμε μερικές ατάκες που μπορεί να κάνουν μια μαμά που μόλις γέννησε να βγει από τα ρούχα της:
Αχ, τι καλά! Δίδυμα, ε; Και περιμένετε και άλλο; Με το καλό!
(Όχι, μαντάμ, λεχώνα είμαι! Πότε να προλάβω να χάσω τα κιλά της εγκυμοσύνης;)
Ααα, δεν τα θηλάζετε, ε; Εμ, έτσι είναι οι μοντέρνες μαμάδες…
(Και εσείς που το ξέρετε; Με ρωτάτε εάν το θέλω; Με ρωτάτε εάν το μπορώ; Εεε;)
Δίδυμα: Κάθε παιδί είναι ξεχωριστό!
Γιατί είσαι τόσο κουρασμένη; Δουλεύεις κιόλας;
(Χα, αυτό μου έλειπε τώρα με δύο μωρά!)
Τα μωρά δεν ξυπνάνε καθόλου τα βράδια; Έχουν κάποιο πρόβλημα; Για δείτε το!
(Πείτε μου απλά πόσο τυχερή είμαι. Ευχαριστώ.)
Όταν κοιμούνται αυτά, να κοιμάσαι και εσύ!
(Ναι. Και ποιος θα πλύνει, θα σκουπίσει, θα μαγειρέψει, θα απλώσει; Εσύ μήπως;)
Τίνος είναι τα δίδυμα; Δικά σας;! Καθόλου δεν σας μοιάζουν.
(Πάντα με τον καλό το λόγο, δε λέω)
Καλά, πώς τα ξεχωρίζετε;
(Μπαα, δεν τα ξεχωρίζω. Γιατί να τα ξεχωρίζω; Μάνα τους είμαι;)
Όταν δεν ξέρεις τι να κάνεις, απλά άκου το ένστικτό σου!
(Αυτό κάνω συνέχεια, μη νομίζετε!)