Όπως γράφουν στην επιθεώρηση «Neuron», το κλειδί είναι οι υπερβολικά πολλές νευρικές συνάψεις στον εγκέφαλο, δηλαδή τα υπεράριθμα σημεία επικοινωνίας των εγκεφαλικών κυττάρων (νευρώνων) μεταξύ τους.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι η περίσσεια των νευρικών συνάψεων δημιουργείται εξαιτίας της έλλειψης του κλαδέματος (pruning), μίας διεργασίας με την οποία αυτοπεριορίζονται οι συνάψεις για να μην υπάρχει επικοινωνία με ακατάλληλα κύτταρα.
Στο εύρημα αυτό κατέληξαν εξετάζοντας τους εγκεφάλους 26 αυτιστικών παιδιών και νεαρών ενηλίκων, ηλικίας 2 έως 20 ετών, που είχαν πεθάνει από διάφορες αιτίες και συγκρίνοντάς τους με εκείνους ανάλογης ηλικίας νεκρών, χωρίς αυτισμό.
Όπως διαπίστωσαν ο αριθμός των νευρικών συνάψεων ήταν διαφορετικός ανά ηλικία και μέχρι το τέλος της εφηβείας είχαν μειωθεί κατά σχεδόν 50% στους εγκεφάλους των μη αυτιστικών νεκρών αλλά μόνο κατά 16% σε εκείνους των αυτιστικών.
Οι ερευνητές λένε πως κατά την φυσιολογική ανάπτυξη του εγκεφάλου δημιουργούνται αμέτρητες συνάψεις κατά τη βρεφική ζωή, αλλά περιορίζονται με το κλάδεμα για να είναι ομαλή η επικοινωνία των νευρώνων μεταξύ τους.
Στις αυτοψίες παρατήρησαν ότι οι νευρικές συνάψεις και το κλάδεμα είναι πολύ πιο έντονες στον εγκεφαλικό φλοιό – το τμήμα του εγκεφάλου που σχετίζεται στενά με τις διαταραχές του φάσματος του αυτισμού.
Οι επιστήμονες του Κολούμπια συνέχισαν την έρευνά τους σε ποντίκια με αυτιστικά συμπτώματα, διαπιστώνοντας πως η έλλειψη του κλαδέματος οφειλόταν σε μία πρωτεΐνη που λέγεται mTOR και όταν είναι υπερδραστήρια καταστέλλει την ικανότητα κλαδέματος των εγκεφαλικών κυττάρων.
Μεγάλες ποσότητες αυτής της πρωτεΐνης εντοπίστηκαν στη συνέχεια και στους εγκεφάλους των νεκρών με αυτισμό, γράφουν στο άρθρο τους.
Στο τελευταίο στάδιο της έρευνας, οι ερευνητές κατόρθωσαν να αμβλύνουν τα αυτιστικά συμπτώματα των ζώων, αντιμετωπίζοντας την έλλειψη του κλαδέματος.
Αυτό το επέτυχαν χορηγώντας στα ποντίκια ένα φάρμακο που εξασθενεί το ανοσοποιητικό και το οποίο κανονικά παίρνουν οι μεταμοσχευθέντες ασθενείς για να μην απορρίψει ο οργανισμός τους τα μοσχεύματα.
Αν και το φάρμακο δεν είναι κατάλληλο για θεραπεία του αυτισμού σε ανθρώπους, οι ερευνητές λένε πως η ανακάλυψή τους ανοίγει το δρόμο για να επινοηθούν άλλα, ασφαλέστερα για τη συγκεκριμένη ομάδα ασθενών.
«Τα ευρήματα αυτά είναι σημαντικά και μπορεί να οδηγήσουν σε μία εντελώς νέα και απολύτως απαραίτητη στρατηγική για την αντιμετώπιση του αυτισμού», δήλωσε ο δρ Τζέφρι Λίμπερμαν, καθηγητής και επικεφαλής του Τμήματος Ψυχιατρικής του Κολούμπια.
Ο αυτισμός και οι άλλες διαταραχές του φάσματός του είναι νευροψυχιατρικές καταστάσεις. Υπολογίζεται ότι στην χώρα μας υπάρχουν τουλάχιστον 4.000 έως 5.000 παιδιά και ενήλικα άτομα με κλασικό αυτισμό και 20.000 έως 30.000 με αυτιστικού τύπου διαταραχές ανάπτυξης, σύμφωνα με την Ελληνική Εταιρεία Προστασίας Αυτιστικών Ατόμων (ΕΕΠΑΑ).
Πηγή : Web Only