Ζούμε σε μία κοινωνία που διδάσκει στις γυναίκες πώς να προφυλάσσονται από το βιασμό, αντί να διδάξει στους άντρες να μην επιτίθενται στις γυναίκες.
Ζούμε σε μία κοινωνία που σου ζητά να κάνεις ανακύκλωση, αντί να απαγορεύει την παραγωγή άχρηστων συσκευασιών.
Ζούμε σε μία κοινωνία που σου ζητάει να στερηθείς για να μπορέσεις να πληρώσεις τα χρέη σου, αντί να βρει τρόπο να μη δημιουργεί χρέη.
Ζούμε σε μία άρρωστη κοινωνία, απλά επειδή δεν είμαστε ικανοί να φανταστούμε και να δημιουργήσουμε μια καινούργια.
Όλα αυτά επειδή ζούμε σε μία κοινωνία που θεωρεί την προσωπική καλλιέργεια και ανάπτυξη άσκοπα έξοδα.
Και όχι επένδυση.
Εάν θεωρούμε ότι η εκπαίδευση είναι ακριβή, ας περιμένουμε να δούμε το κόστος της αμάθειας.
Είναι απλά θέμα χρόνου.
Το είδαμε στον τοίχο της Ψυχολόγου-Παιδοψυχολόγου, Μαρίας Αϊβαζίδου