Συχνά ο θυμός είναι ένας τρόπος ανταπόδοσης, ένας τρόπος για να “πατσίσουμε” με κάποιον που μας έχει πληγώσει. Είναι ένα δευτερογενές συναίσθημα το οποίο καλύπτει βαθύτερα και πιο ευάλωτα συναισθήματα, όπως είναι ο φόβος, η απόρριψη, ο πόνος ή η αμηχανία. Συχνά μας είναι πιο εύκολο να εκφράσουμε τον θυμό μας στους άλλους παρά να τους αφήσουμε να καταλάβουν πόσο ευάλωτοι είμαστε, πόσο φοβισμένοι ή πληγωμένοι νιώθουμε ή πόση απόρριψη έχουμε αισθανθεί εξαιτίας αυτού που είπαν ή έκαναν.
Ας υποθέσουμε ότι ο σύζυγός σας έχει καθυστερήσει να επιστρέψει σπίτι μετά τη δουλειά – κάτι που συμβαίνει σπάνια – κι εσείς ανησυχείτε μήπως του συνέβη κάποιο ατύχημα στον δρόμο. Όταν τελικά εκείνος φτάνει σπίτι και μαθαίνετε ότι απλώς είχε πάει για ένα ποτό με ένα συνάδελφο, είναι πιθανό να εκραγείτε και να του πείτε: “Γιατί δεν έκανες ένα τηλεφώνημα; Δεν με υπολογίζεις καθόλου;”. Αυτό το μήνυμα ωστόσο δεν εκφράζει το πιο βασικό σας συναίσθημα, τον φόβο. Ένα πιο ακριβές Μήνυμα – Εγώ θα ήταν: “Φοβήθηκα πολύ μήπως σου συνέβη κάτι. Να ήξερες πόσο χαίρομαι που γύρισες σώος και αβλαβής!”
Αυτό δεν σημαίνει ότι ο θυμός δεν πρέπει ποτέ να εξωτερικεύεται – στην πραγματικότητα, συχνά η εκτόνωση του συναισθήματος του θυμού μπορεί να σας βοηθήσει να συνειδητοποιήσετε τα βαθύτερα συναισθήματά σας. Αφού ο θυμός αναδυθεί στην επιφάνεια, θα είναι ευκολότερο να δώσετε το βάρος στο συναίσθημα που πληγώθηκε ή στην αίσθηση της απόρριψης.
Ο θυμός είναι μια φυσιολογική αντίδραση όταν νιώθουμε ότι κάποιος παρεμποδίζει την ικανοποίηση των αναγκών μας. Ιδίως πολλές γυναίκες έχουν διαρκώς την αίσθηση ότι η ικανοποίηση πολλών σημαντικών αναγκών τους εμποδίζεται εν μέρει εξαιτίας πολιτισμικών στερεοτύπων, περιορισμών, διακρίσεων και άλλων παρόμοιων παραγόντων.
Linda Adams