6 ευρηματικοί τρόποι για να σταματήσουν τα παιδιά σας να τσακώνονται μεταξύ τους

Πολύ συχνά ο καβγάς ξεκινά, γιατί το ένα παιδί βλέπει ότι το άλλο «παίρνει» κάτι που αυτό δεν έχει, ιδίως όταν πρόκειται για το χρόνο που περνά με κάποιον από τους γονείς. Το μόνο πρόβλημα για το «παραμελημένο» παιδί είναι: «Η μαμά αγαπά εσένα περισσότερο». Έτσι το μόνο που έχετε να κάνετε για να προλάβετε τον καβγά, είναι να κάνετε με το καθένα ξεχωριστά κάτι που τα ευχαριστεί. Όπως, για παράδειγμα, αν ο μπαμπάς πάει με το γιό σας να παίξουν μπάλα, εσείς μπορείτε να κάνετε ότι αρέσει στην κόρη σας. Να πάτε μια βόλτα για παγωτό, ή να παίξετε το αγαπημένο της επιτραπέζιο παιχνίδι. Είναι πονηρό; Όχι, απλά δημιουργικό!

Είναι ένα κλασσικό σενάριο. Κάτι έσπασε ή κάποιος χτύπησε και οι φωνές αρχίζουν. Όταν πάτε να δείτε τι συμβαίνει ο ένας ρίχνει την ευθύνη στον άλλον. «Δεν φταίω εγώ», «Δεν το έκανα εγώ», «Εκείνη άρχισε»! Είναι η στιγμή να πείτε τις μαγικές λέξεις: «Δεν με νοιάζει ποιος φταίει, δεν έχει κανείς πρόβλημα, απλά θέλω να ξέρω τι συνέβη». Την πρώτη φορά που θα το κάνετε αυτό, θα εκπλαγείτε από την έκφραση των παιδιών καθώς θα πασχίζουν να καταλάβουν γιατί δεν θα τιμωρηθεί κανείς.

Επίσης, το πιο σημαντικό είναι ότι έτσι, μειώνεται η ένταση και η σπουδαιότητα της κατάστασης, δηλαδή ένα απλό λάθος ή ένα ατύχημα. Το ποιος φταίει δεν είναι σημαντικό. Σημαντικό είναι να διορθωθεί. Δοκιμάστε το μια – δύο φορές και θα δείτε πόσο γρήγορα θα σταματήσουν να τσακώνονται και θα βοηθούν ο ένας τον άλλο, αφού δεν υπάρχει ο φόβος ποιος θα τιμωριθεί.

Όλοι οι γονείς θα ήθελαν να έχουν παιδιά που δεν τσακώνονται, που αντιμετωπίζουν το ένα το άλλο ευγενικά. Όμως, τελικά καταλήγουν να είναι απλά ευχαριστημένοι αν μπορούν να συγκρατήσουν τα «μικρά τερατάκια» από το να αλληλοτσακώνονται! Στις μικρές όμως ηλικίες, τα παιδιά μαθαίνουν να έχουν όρια και όπως σιγά σιγά μεγαλώνουν εξελίσσεται και η προσωπικότητα του καθενός. Εδώ λοιπόν οι γονείς πρέπει να τα «ταΐσουν» σωστά! Φυσικά δεν μιλάμε για τρόφιμα (αν και πολλές φορές ο καβγάς αρχίζει από την πείνα, την κούραση ή το άγχος).

Αυτό που προσπαθούν οι γονείς να «βάλουν» στο μυαλό και στην καρδιά του παιδιού είναι το σπουδαιότερο από όλα. Προσέξτε πάρα πολύ τι βλέπουν στην τηλεόραση. Ακόμη και τα «οικογενειακά» -όπως τα αποκαλούν- show συχνά προβάλουν σαχλά αστεία, ύβρεις και ηλίθιους χαρακτήρες γονέων για να «βγάλουν» φτηνό γέλιο. Δώστε στα παιδιά να καταλάβουν με ήρεμο αλλά σταθερό τρόπο, ότι αυτού του είδους η συμπεριφορά δεν λειτουργεί στο σπίτι σας.

Μιλώντας για το τι επιτρέπεται ή όχι στο σπίτι σας, μην διστάσετε να καταστήσετε σαφές ότι κάποια πράγματα απλά δεν θα είναι ποτέ ανεκτά στη δική σας οικογένεια. Τα πειράγματα μεταξύ των δύο παιδιών μπορεί να είναι διασκεδαστικά, αρκεί να ξέρουν και οι δύο πλευρές, τα όρια. Αντίθετα, χλευάζοντας ο ένας τον άλλον μέχρι δακρύων, δεν είναι διασκεδαστικό ούτε αποδεκτό. Είναι επίσης σημαντικό ο καθένας στο σπίτι, ακόμη και οι ενήλικες, να ακολουθούν κάποιους κανόνες. Εάν δεν αφήνετε το παιδί σας να συμπεριφέρεται με ένα συγκεκριμένο τρόπο, μην το κάνετε ούτε εσείς. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να πειθαρχήσουν τα παιδιά σε ένα σωστό τρόπο, όμως και εσείς δεν πρέπει ποτέ να βρίζεται το σύζυγό σας ή τα παιδιά ή να τους απειλείτε. Σημαίνει επίσης ότι δεν επιτρέπεται στους επισκέπτες σας να περάσουν τα όρια αυτά.

Τα παιδιά, πολλές φορές γκρινιάζουν ή κάνουν αταξίες γιατί βαριούνται. Σε περιπτώσεις όπου αναγκάζονται να κάθονται πολύ ώρα, να μη φορούν άνετα ρούχα ή να περιορίζονται για μεγάλο χρονικό διάστημα, όπως για παράδειγμα σε ένα μακρύ ταξίδι με το αυτοκίνητο ή μέσα στο σπίτι μία βροχερή ημέρα, αργά ή γρήγορα η υπομονή τους θα εξαντληθεί και θα ακολουθήσει η γκρίνια και τα δάκρυα. Είναι πολύ καλό να έχουμε υψηλές προσδοκίες για τα παιδιά μας, αλλά είναι επίσης σημαντικό να θυμόμαστε ότι είναι ακόμα μικρά παιδιά και έτσι αναλόγως να κάνουμε το πρόγραμμά μας.

Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να έχουμε πράγματα τελευταίας τεχνολογίας για να τα κρατήσουμε απασχολημένα και να μη βαριούνται. Αντίθετα, πρέπει να τα ενθαρρύνουμε να βρουν δημιουργικούς τρόπους για να διασκεδάσουν, διαλέγοντας κάτι από τις επιλογές που έχετε εσείς προγραμματίσει γι’ αυτά. Είναι επίσης καλό να γνωρίζουμε ότι τα παιδιά θα μπορούν να μείνουν σε κάποιο περιορισμένο χώρο για περισσότερο διάστημα, αν ξέρουν ότι θα μπορούν σε κάποια στιγμή να σηκωθούν να τρέξουν,να παίξουν, να διαβάσουν ένα βιβλίο, να ασχοληθούν με ένα παζλ ή να πουν ένα τραγούδι μαζί σας.

Στο σπίτι μπορούμε να πούμε «πήγαινε στο δωμάτιο σου για μία ώρα» σαν τιμωρία. Όταν όμως πρόκειται για αδέλφια που συνεχώς τσακώνονται, μερικές φορές απαιτείται η λήψη δραστικών μέτρων. Μία αποτελεσματική μέθοδος είναι, να βάλουμε τα παιδιά, για ένα μικρό χρονικό διάστημα, το ένα απέναντι από το άλλο κρατώντας τα χέρια ο ένας του άλλου. Στο διάστημα αυτό δεν πρέπει να τσακωθούν ή να λογομαχήσουν, διαφορετικά θα προστεθεί και άλλος χρόνος στη τιμωρία τους και δεν επιτρέπεται να σηκωθούν ακόμη και αν τελείωσε ο χρόνος, αν δεν ζητήσουν συγνώμη ο ένας από τον άλλον.

Την πρώτη φορά, ορίστε 3 λεπτά, τη δεύτερη 4 και ούτω καθεξής, έτσι ώστε να φτάσουν να θυσιάσουν πολλά λεπτά από το χρόνο τους την ημέρα. Αυτή η απλή λύση είναι εξαιρετικά αποτελεσματική. Προφανώς το να κρατούν τα χέρια είναι πολύ βασανιστικό! Τις περισσότερες φορές δεν έχετε παρά να αναφέρεται την φράση «κρατώ τα χέρια» για να σταματήσει αμέσως ο διαπληκτισμός!

Πάνω από όλα…

Δείξτε επιείκεια. Συγχωρήστε τον εαυτό σας, όταν όλα τα προληπτικά μέτρα, οι σταθεροί κανόνες, η ήρεμη πειθαρχία και η έξυπνη προσπάθεια να κρατήσουν τα παιδιά σας από τους καβγάδες, δεν λειτουργούν. Δείξτε επιείκεια και στα παιδιά όταν τα κάνουν θάλασσα. Καμία τεχνική δεν μπορεί να εγγυηθεί πάντα 100 τοις εκατό επιτυχία. Οι συγκρούσεις, αντιπαραθέσεις και γκρίνιες θα συμβαίνουν πάντα. Είναι η ανθρώπινη φύση. Όταν αυτό συμβεί μην το αφήσετε να σας επηρεάσει άσχημα. Ακόμη και τα λάθη μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά να πάρουν άλλο ένα πολύτιμο μάθημα, ότι ακόμη και όταν όλα είναι χάλια δεν θα σταματήσετε ποτέ να αγαπάτε τα παιδιά σας αλλά και τον εαυτό σας.