Μάθετε να χειρίζεστε τα “όχι” του!
Το παιδί από τα δυο του χρόνια, “παλεύει” ανάμεσα στην ανάγκη του να μεγαλώσει και στην πλήρη εξάρτησή του από εσας για αγάπη και φροντίδα. Λέγοντάς σας “όχι”, υψώνει το ανάστημά του.
Το θέμα για το παιδί δεν είναι αν θα υπακούσει σε συνήθεις εντολές για θέματα καθημερινότητας – φαγητό, ντύσιμο, έξοδος- , αλλά πώς θα εδραιώσει την έννοια του εαυτού του, της προσωπικότητας του, η οποία είναι πέρα από τη σχέση σας. Δεν αμφισβητεί την επιβολή σας, απλώς προσπαθεί να είναι ένα ξεχωριστό άτομο.
«Όχι, Όχι, Όχι!» Μα, τι έχει πάθει αυτό το παιδί;
Τι θα πρέπει να γνωρίζετε…
- – Μάθετε να ελίσσεστε όταν “προσκρούετε” στα όχι του παιδιού, αλλά και να αναγνωρίζετε ή να αποφεύγετε, όσο είναι δυνατόν, τις δύσκολες καταστάσεις.
- Πίσω από το κίνητρο που ωθεί το παιδί σας να γίνει ανεξάρτητο, βρίσκεται η επιθυμία του να σας ευχαριστήσει για να εισπράξει τον έπαινό σας.
- Μπορείτε να θέτετε όρια που να είναι απλά, λίγα και σαφή. Έχοντας καταλάβει αυτά τα όρια, αισθάνεται πιο ασφαλές στον έλεγχο των δικών του δυνάμεων.
- Δεν έχει πλήρη επίγνωση των συνεπειών των πράξεων του και χρειάζεται πραγματικά επίβλεψη.
-
Προτιμάτε να δίνετε στο παιδί σας τη δυνατότητα να παίρνει “αποφάσεις” προσαρμοσμένες στην ηλικία του, όποτε είναι δυνατό, παρά να του κάνετε ερωτήσεις στις οποίες θα απαντήσει αυτόματα “όχι”.
- Σεβόμενοι τις προτιμήσεις του, στηρίζετε την ανάπτυξή της ανεξαρτησίας του και του δίνετε την ευκαιρία να γίνει ένα άτομο που θα σταθεί στα πόδια του.
- Δεν μπορείτε να απαιτείτε από ένα παιδί 3 ή 4 χρόνων να κάνει εκείνο ακριβώς που του έχετε πει – χρειάζεται βοήθεια και υπομονή για να το πράξει.
- Αντιμετωπίζετε κάθε πρόβλημα ξεχωριστά κι αν μια συμπεριφορά επαναλαμβάνεται, αποφεύγετε να του το επισημαίνετε, π.χ. “δε μαζεύεις ποτέ τα παιχνίδια σου”. Επισημαίνοντας το “ποτέ”, θα μπορούσε να πιστέψει ότι δεν του έχετε εμπιστοσύνη.
- Αν, για παράδειγμα, περιμένετε επισκέπτες, να το ενημερώνετε εγκαίρως. Αν παραπονιέται ότι πλήττει με όλους αυτούς τους μεγάλους, το ακούτε προσεκτικά συμφωνώντας ίσως μαζί του, παράλληλα όμως του προτείνετε μια εναλλακτική δυνατότητα, για παράδειγμα,να καλέσετε ένα φίλο του ή να ασχοληθεί με ένα παιχνίδι που του αρέσει ιδιαίτερα.
- Όταν καταλαβαίνετε το παιδί σας, μπορείτε να χαμογελάτε μέσα σας με το δογματισμό του. Όσο κι αν εκνευρίζεστε κάποιες φορές, αυτά τα περιστατικά αποτελούν μια ευκαιρία για να έρθετε πιο κοντά.
Babyradio – «Μεγαλώστε ευτυχισμένα παιδιά», Αλεξάνδρα Καππάτου, εκδόσεις Μίνωας
