“Δυο λόγια σε όσους κρίνουν την γυναίκα μου επειδή δεν θήλασε τον γιο μας…”
Υιοθετήσαμε τον γιο μας όταν ήταν ημερών και είναι στην ζωή μας από νεογέννητο.
Ήμασταν τυχεροί που αμέσως ήρθε στην οικογένειά μας και δεν μας καθυστέρησε η γραφειοκρατία που επικρατεί συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις.
Για χρόνια η γυναίκα μου άκουγε από διάφορους που δεν γνωρίζανε ότι είναι υιοθετημένος, να την ρωτάνε επανειλημμένα γιατί δεν θήλασε το παιδί μας. Της έχουν πει πολλές φορές πω ο θηλασμός σε κάνει πραγματική γυναίκα και έτσι δένεσαι πραγματικά με το μωρό.
Μπορεί να έχουν δίκιο. Δεν το έχουμε ζήσει και δεν ξέρω. Όμως δεν έχουν κανένα δικαίωμα να της λένε πως δεν είναι αληθινή μάνα. Είναι η μάνα του παιδιού μου και το φως της ζωής του και της ζωής μου.
Την βλέπετε αυτή την τέλεια μαμά; Ναι, αυτήν λέω…
Ήταν δίπλα του πάντα και στα εύκολα και στα δύσκολα. Τα δύσκολα ήρθαν από νωρίς στην ζωή μας όταν εμφανίστηκε το πρόβλημα με τα νεφρά του. Εκείνη έστεκε βράχος όταν τρέχαμε από γιατρό σε γιατρό και από νοσοκομείο σε θεραπείες.
Δεν θήλασε επειδή ήταν φύσει αδύνατο να θηλάσει. Όμως αυτό δεν κάνει την γυναίκα μου κάτι λιγότερο από αυτό που είναι.
Το μητρικό γάλα είναι σημαντικό αλλά όχι τόσο όσο το άγγιγμα, η αγκαλιά και η αγάπη. Και Δόξα τω Θεό στην οικογένειά μας είναι άφθονα. Ο γιος μας μεγάλωσε φυσιολογικά και δεν του έλειψε τίποτα. Σταματήστε λοιπόν να κρίνετε την γυναίκα μου και όλες τις μαμάδες που δεν θήλασαν. Δεν ξέρετε τι μπορεί να έχουν περάσει ή τι μπορεί να έχει συμβεί στην ζωή τους.
Θηλάστε αν μπορέσετε. Αν δεν μπορέσετε πάλι δεν με πειράζει. Είμαστε μαζί σας και ας νομίζετε ότι είμαστε αδιάφοροι.
Η.Γ. για το babyradio
