Υπερπροστατευτικοί γονείς – παιδιά σε γυάλα. Σωστό ή λάθος;
Αρκετοί είναι οι γονείς που μένουν ώρες ξύπνιοι τα βράδια σκεπτόμενοι τους φόβους και τις ανησυχίες για τα παιδιά τους. Όσο μεγαλώνουν αντιλαμβάνονται περισσότερους κινδύνους που γίνονται ορατοί στην πορεία της ζωής του παιδιού. Προσπαθούν με κάθε τρόπο και με όλα τα μέσα να προλάβουν κάθε κακό, πριν συμβεί.
Είναι όμως σωστό να βάζουμε ασπίδα γύρω από το παιδί? Θα του κάνει καλό? πόσο θα το επηρεάσει στην μετέπειτα ζωή του ως ενήλικας? Αυτή η αίσθηση της ευθύνης και της επιμονής να ελέγχουμε οτιδήποτε το περιτριγυρίζει μήπως μας καθιστά αυτόματα υπερπροστατευτικούς?
Μάθετε να βάζετε όρια στις φοβίες σας.
Μην ξεχνάτε ότι το παιδί μεγαλώνει σύμφωνα με τα δικά σας πιστεύω. Είστε το πρώτο του παράδειγμα και αυτό θα ακολουθήσει στην πορεία, γιατί αυτό έχει μάθει.
Προσπαθήστε να παραμένετε ψύχραιμοι ότι κι αν έχει συμβεί και προπάντων μην συζητάτε μπροστά του για τις ανησυχίες σας και τους φόβους σας. Φροντίστε κάποια στιγμή της ημέρας που θα είστε μόνοι με τον/την σύντροφο σας να μιλήσετε, αν νομίζεται ότι πρέπει να τα βγάλετε από μέσα σας.
Ο κίνδυνος της κακοποίησης ή ψυχολογικής βίας από τρίτους.
Από την βρεφική ηλικία το παιδί καλείται να συναναστραφεί ξένα πρόσωπα είτε μέσα από την οικογένεια είτε απ´έξω. Μετά ακολουθεί το σχολείο, οι φίλοι και εσείς ζήτε μέσα στην αγωνία καθημερινά μην τυχόν το κοροϊδέψουν, το χτυπήσουν, το βλάψουν ή ακόμα και να του επιτεθούν.
Τι να κάνετε.
Το να είστε επιφυλακτικοί απέναντι σε τρίτους είναι λογικό χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο κάθε ξένος αποτελεί απειλή για την ζωή του παιδιού σας.
Σίγουρα είναι δικαιολογημένες οι ανησυχίες σας και υπαρκτός ο φόβος αλλά αυτό που έχετε να κάνετε είναι να παραμείνετε δίπλα στο παιδί. Όσο μεγαλώνει σας χρειάζεται δίπλα του περισσότερο. Φροντίστε να το ακούτε και να δημιουργήσετε μία σχέση εμπιστοσύνης για να μπορεί ανά πάσα στιγμή να σας εκμυστηρευτεί το πρόβλημα του ή τις σκέψεις του. Έτσι θα μπορέσετε να προλάβετε το κακό, αν όντως υπάρχει.
Υπερπροστασία γονέων: όταν η αγάπη γίνεται εμπόδιο.
Η υγεία αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ευτυχίας κάθε οικογένειας.
Όμως ο φόβος, κυριαρχεί πάντα στο μυαλό κάθε γονιού, με την ανησυχία κάποιου ατυχήματος ή τραυματισμού, με αποτέλεσμα να περιορίζει τις κινήσεις του και κάποιες φορές να φτάνει στα όρια της αντικοινωνικότητας προκειμένου να το προστατεύσει.
Τι να κάνετε.
Με το να κλείνετε το παιδί μέσα σε μια γυάλα δικαιολογώντας τον εαυτό σας ότι είναι για το καλό του, το μόνο που θα καταφέρετε είναι να βγει στην κοινωνία χωρίς τα απαραίτητα εφόδια για να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες. Μην απλώνεται αυτό το πέπλο ασφυκτικά γύρω του, αφήστε το να ανασάνει μόνο του. Δεν μπορείτε να αποτρέψετε πιθανά προβλήματα υγείας ή ατυχήματος, μπορείτε όμως να μεριμνήσετε γι´αυτά. Στα ταξίδια σας φροντίστε να κάθεται στο ειδικό καθισματάκι ενώ αν είναι μεγάλης ηλικίας βάζετε πάντα τις ζώνες ασφαλείας. Στο σπίτι φροντίστε να έχουν διαμορφωθεί κατάλληλα όλοι οι χώροι και απομακρύνεται επικίνδυνα εργαλεία ή υλικά που μπορούν να επηρεάσουν την υγεία του παιδιού σας.
Ο φόβος της απόρριψης.
Αναρωτιέστε συνεχώς αν ικανοποιείτε όλες τις ανάγκες του παιδιού σας? Αν είστε καλός γονιός, αν στο μέλλον θα έχετε την συνεχή υποστήριξη του?
Προσπαθείτε να του παρέχετε ότι χρειάζεται σπαταλώντας πολλές φορές άσκοπα χρήματα για να μην του λείψει τίποτα. Κάνετε όνειρα για το μέλλον του, τις σπουδές του, το στηρίζεται οικονομικά και ηθικά για να καταφέρει να σταθεί στα πόδια του. Νιώθετε ότι αυτά είναι σημαντικά για να τα παρέχετε στο παιδί σας…
Τι να κάνετε.
Αν νομίζετε ότι με αυτές τις πράξεις σας το παιδί θα σας αγαπάει και θα σας εκτιμάει περισσότερο είστε γελασμένοι. Μην σκέφτεστε ποτέ ότι τα υλικά αγαθά συντελούν στην ευτυχία του παιδιού σας.
Αυτό είναι ένα λάθος που κάνουν οι περισσότεροι γονείς προσφέροντας ανούσια πράγματα στο παιδί που δεν το βοηθούν πουθενά. Αφήστε την φαντασία του να δημιουργήσει, να παίξει και να διδαχθεί από απλά πράγματα.
Μεγαλώνοντας, φροντίστε να επιλέξει το ίδιο την σταδιοδρομία του και μείνετε δίπλα του υποστηρίζοντας τις επιλογές του. Δώστε του τα απαραίτητα εφόδια για να μπορέσει να σταθεί μόνο στα πόδια του. Έτσι θα καταφέρετε να νιώσετε καλός και υπεύθυνος γονιός. Μεγαλώνοντας ένα παιδί με αξίες και προσδοκίες για να βγει στην κοινωνία σαν υγιής ενήλικας.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν μπορούμε να καταλογίσουμε στους γονείς τις ευθύνες για τους δεκάδες φόβους και ανασφάλειες που τους διακατέχουν.
Όλα τα παραπάνω μπορούν να λειτουργήσουν υπερπροστατευτικά απέναντι στα παιδιά.
Η απέραντη αγάπη και το ενδιαφέρον που νιώθουμε για τα παιδιά μας, μας δίνει το δικαίωμα της προστασίας και της άμυνας απέναντι τους.
Πρέπει να βάλουμε όρια στις ανησυχίες, στους φόβους, στις ανασφάλειες, και στην προστασία μας για να μην παγιδεύσουμε το παιδί σε ένα φαύλο κύκλο.
Τα αποτελέσματα θα είναι λυπηρά.
Αφήνοντας το παιδί να δημιουργήσει και να εξερευνήσει τον κόσμο, μαθαίνει να χειρίζεται μόνο του καταστάσεις ευχάριστες ή δυσάρεστες. Μην το αποτρέψετε… πρέπει να νιώσει λύπη, στεναχώρια, απόρριψη, θυμό, φόβο για να ξέρει ότι δεν θα ζήσει σε ένα τέλειο και ιδανικό κόσμο.
Οι κίνδυνοι θα υπάρχουν πάντα, απλά εσύ σαν γονιός μάθε το ότι η ζωή έχει κινδύνους και όχι ότι η ζωή είναι ένας κίνδυνος.
Πηγή: familysland.gr
