Να κλαίει η μάνα και του παιδιού… να μην το λέει!
Της Αλέκας Ζωγράφου
Αν έπαιρνες την απόφαση να κρατήσεις σημειώσεις, για όλες εκείνες τις φορές που έβαλες κρυφά τα κλάματα, αλλά και για όλες εκείνες τις φορές που σαν καλή ηθοποιός και σαν… επαγγελματίας ψεύτρα τις έκρυψες και κρύφτηκες, ίσως και να μην το πίστευες ούτε εσύ η ίδια. Και όμως…
Θυμήσου, πότε ήταν η τελευταία φορά που ξεφούρνισες με άνεση και ταχύτητα την πιο ιδανική δικαιολογία για εκείνα τα δάκρυα που έπιασε το καμάρι σου να κυλούν στα μάγουλά σου, αλλά και για εκείνη την κατακόκκινη μύτη σαν από γερό συνάχι; Μήπως δεν πάει και πολύς καιρός, μήπως;
Σίγουρα, θα προτιμούσες εκείνο το τόσα δα χεράκι να είναι εκείνο που θα σκουπίσει τα δάκρυά σου, αλλά ο φόβος σου μήπως γεμίσουν εξαιτίας σου τα δικά του μάτια δεν το κάνεις. Για κανένα λόγο. Σωστά;
Θα απαντήσω όχι μόνο σωστά, αλλά ολόσωστα το κάνεις, αρκεί να μην φτάνεις στο άλλο άκρο. Εκείνο που αφήνει τα παιδιά απέξω από όλα και στο τέλος τα βγάζει εκτός πραγματικότητας.
Σαφέστατα, δεν είναι απαραίτητο τα παιδιά να μοιράζονται τα προβλήματά και τις σκοτούρες, ούτε και πρόκειται να ρίξουν – τουλάχιστον πριν από την ενηλικίωσή τους- κάποια ιδέα στο τραπέζι για έξοδο από το μνημόνιο, για μείωση της ανεργίας και για το πώς μπορείς μαγικά να αγοράζεις χωρίς να ξοδεύεις. Kάποια θέματα -που μπορείς να τα πεις και προβλήματα-, όμως, πρέπει να τα γνωρίζουν.
Αν λοιπόν, κάποια από τα «θέματα – προβλήματα» κάνουν τα μάτια σου να τρέχουν, αλλά θεωρείς ότι μπορείς να τα μοιραστείς μαζί του – βασικό αυτό-, τότε μίλησέ του. Δοκίμασε την επόμενη φορά που θα σε ρωτήσει «γιατί κλαίς», αντί να του πεις πάλι το ψεματάκι με το κρεμμύδι, καλύτερα να του πεις την αλήθεια.
Κατά συνέπεια, με αυτό τον τρόπο αποφεύγεις να του πεις ότι ο κόσμος που μας περιβάλλει είναι γυάλινος, γιατί δεν είναι, ενώ γλυτώνεις από εκείνο το μύθο που λέει ότι όλα πραγματοποιούνται χάρη στο μαγικό λυχνάρι του Αλαντίν. Αντίθετα, δημιουργείς μια υγιή και ειλικρινή σχέση με το παιδί σου.
Αυτό βέβαια, όπως και όλα στη ζωή θέλουν μέτρο και αυτό είναι κάτι που το ξέρεις, έτσι δεν είναι; Πολύ απλά, θέλω να πω ότι η λύση να μοιράζεσαι κάποια θέματα – προβλήματα με το παιδί σου, είναι προς χρήση μεν, αλλά σε καμία περίπτωση προς κατάχρηση.
