4 υπερβολές των γονιών που “πνίγουν” τα παιδιά
Πολλές φορές θέλοντας να κάνουμε καλό στα παιδιά μας συμπεριφερόμαστε με τέτοιον τρόπο που φέρνει ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα. Και αυτός ο τρόπος συνήθως χαρακτηρίζεται από ένα στοιχείο: την υπερβολή!
Τα 5 +1 must do’s για τα πρώτα Χριστούγεννα του μωρού σας
[babyPostAd]Φυσικά εμείς θέλουμε το καλό τους και οι προθέσεις μας είναι a priori καλές. Το πρόβλημα βρίσκεται στις υπερβολικές μορφές διαπαιδαγώγησης.Ας δούμε μαζί 4 περιπτώσεις υπερβολής των γονιών:
1. Υπερβολική αγωνία
Πολύ συχνό χαρακτηριστικό στην συμπεριφορά μας απέναντι στα παιδιά μας είναι η αγωνία, ο φόβος μήπως πάθουν κάτι. Μην πέσουν, μην χτυπήσουν, μην τρομάξουν, μην φοβηθούν, μην ανησυχήσουν… ο κατάλογος είναι ατελείωτος!
2. Υπερβολική καθαριότητα
Κάποιοι γονείς προτιμούν καθαρά ρούχα, καθαρά χέρια και καθαρά γόνατα ακόμα κι αν το τίμημα είναι η “ψυχική αποστείρωση”. Αφήστε τα παιδιά να λερωθούν! Αφήστε τα να δοκιμάσουν, να παίξουν, και ας λασπωθούν, ας λερωθούν κι αυτά και τα ρούχα τους. Η αίσθηση ελευθερίας για ένα μικρό παιδί είναι ανεκτίμητη και αναντικατάστατη.
3. Υπερβολική προσδοκία
Η προσδοκία είναι μια τεράστια παγίδα. Είναι σαν το αλάτι: Σε λογική ποσότητα νοστιμεύει το φαγητό ενώ στην υπερβολική χρήση του γίνεται πρόβλημα στη γεύση και στην υγεία συνολικότερα. Θέλουν προσοχή οι προσδοκίες μας (το ίδιο ισχύει και για τους ίδιους τους εαυτούς μας ως ενήλικες). Πρέπει να μάθουμε να αγαπάμε τα παιδιά μας γι΄αυτό που είναι και γι’αυτό που μπορούν και όχι για αυτό που θα θέλαμε ή γι’αυτό που “θα έπρεπε”. Διαφορετικά τα καταπιέζουμε και τα φορτώνουμε ενοχές που δεν καταφέρνουν να μας ευχαριστήσουν.
4. Υπερβολική σημασία για το ”τι θα πει ο κόσμος”.
Έχουμε τις κεραίες μας τεντωμένες να αφουγκραστούμε την εκτίμηση των άλλων για εμάς, με αποτέλεσμα να απομακρυνόμαστε απ΄τον πραγματικό μας εαυτό, αυτό που αυθεντικά θέλουμε οι ίδιοι, θυσιάζοντας τις επιθυμίες μας και τις δυνατότητες μας στο βωμό της δημόσιας εικόνας. Υιοθετούμε πρότυπα από την τηλεόραση, τα περιοδικά, από κάθε τι άλλο έξω από εμάς καταπιέζοντας τον εαυτό μας να γίνουμε κάτι άλλο από αυτό που είμαστε. Και δυστυχώς πολύ συχνά παρασυρόμαστε από τη λογική αυτή και αντιμετωπίζουμε έτσι και τα παιδιά μας: Nα είναι φρόνιμα, υπάκουα, καθαρά, καλοί μαθητές, χωρίς λάθη στην συμπεριφορά, στην εικόνα, στους τρόπους τους…
Όμως τα παιδιά είναι και πρέπει να μείνουν παιδιά.
Να μεγαλώσουν διανύοντας τα χωράφια της παιδικότητάς τους, να περάσουν το φάσμα της αθωότητάς τους, να μάθουν μέσα από τα λάθη, να πέσουν, να χτυπήσουν, να λερωθούν, να τσακωθούν, να ερωτευθούν!
Ας αφήσουμε τα παιδιά να χαρούν τη μοναδική αυτή περίοδο στην ανάπτυξή τους, την ανεπανάληπτη, την περιβόητη, την αξιοζήλευτη περίοδο πριν την ενηλικίωσή τους!
Πηγή: mytwins.gr
