Aποβολή – Η μάχη με το αδιανόητο…
Η απώλεια ενός εμβρύου είναι μία εξαιρετικά επώδυνη σωματικά, αλλά κυρίως ψυχολογικά, εμπειρία. Οι περισσότερες γυναίκες αναφέρουν ότι ένιωθαν βαθιά θλίψη και απομόνωση. Κι αυτό είναι περίεργο γιατί η αποβολή είναι πολύ πιο συχνή από ότι πιστεύουν οι περισσότεροι. Σύμφωνα με τα στοιχεία, περίπου το 15% των κυήσεων καταλήγουν σε αποβολή η οποία αποκαλείται επίσης «αυτόματη έκτρωση». Όμως με τα σημερινά σούπερ ευαίσθητα τεστ εγκυμοσύνης που γίνονται από τις πρώτες εβδομάδες, αυτός ο αριθμός μπορεί να αφορά έως και το 30% όλων των κυήσεων.
Τι ΔΕΝ πρέπει να ξεχάσω στις διακοπές των Χριστουγέννων με το μωρό μου
[babyPostAd]Ο αριθμός των οικογενειών που έχει βιώσει αυτή την οδυνηρή εμπειρία, άμεσα ή έμμεσα, είναι εντυπωσιακά μεγάλος. Πιο εντυπωσιακό όμως, είναι πως ακόμη οι περισσότερες οικογένειες βιώνουν αυτό το σοκ της απώλειας απομονωμένες, μέσα στη σιωπή.Οι περισσότερες γυναίκες προσπαθούν να περάσουν αυτή την τραγική εμπειρία χωρίς να μιλάνε για αυτή. Το ίδιο κάνουν και οι περισσότεροι άνδρες. Οι τελευταίες έρευνες αποδεικνύουν ότι και οι άνδρες θρηνούν σε μία αποβολή, περισσότερο από ότι είχε εκτιμηθεί.
«Επειδή ιατρικά είναι πλέον κάτι συνηθισμένο, συχνά υποτιμούμε τον ψυχολογικό αντίκτυπο της αποβολής» εξηγεί η Janet Jaffe, κλινική ψυχολόγος στο Center for Reproductive Psychology του Σαν Ντιέγκο και συμπληρώνει: «Η αποβολή όμως, είναι μία τραυματική απώλεια, κυρίως γιατί πλήττει την αυτοπεποίθηση της γυναίκας και γιατί καταστρέφει τα όνειρά της για το μέλλον. Η γυναίκα χρειάζεται να θρηνήσει».
Η Emma Robertson Blackmore, καθηγήτρια Ψυχιατρικής στο University of Rochester Medical Center, τονίζει ότι μία γυναίκα που βίωσε την εμπειρία μίας αποβολής κινδυνεύει με κατάθλιψη και συμπτώματα άγχους. Επιπλέον, οι έρευνες της καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι οι γυναίκες που βίωσαν μία αποβολή και στη συνέχεια κατάφεραν να κυοφορήσουν και να γεννήσουν ένα υγιές μωρό, κινδυνεύουν περισσότερο με επιλόχεια κατάθλιψη.
Εσφαλμένα οι περισσότεροι πιστεύουν πως εάν η γυναίκα αποβάλει νωρίς, δηλαδή στις πρώτες εβδομάδες της εγκυμοσύνης, τότε η θλίψη είναι μικρότερη. Η Jaffe εξηγεί πως για τις γυναίκες που απέβαλαν νωρίς, ο θρήνος και η θλίψη είναι λιγότερο κοινωνικά αποδεκτή. «Με τις αποβολές που γίνονται νωρίς ή ακόμη και με τις αποτυχημένες προσπάθειες τεχνητής γονιμοποίησης, η θλίψη συχνά παραγνωρίζεται. Κι όμως, πρόκειται για σημαντική απώλεια ακόμη και σε αυτές τις περιπτώσεις και οι γυναίκες αυτές νοιώθουν αποκλεισμένες και μόνες» εξηγεί η Jaffe.
Η Diamond από την πλευρά της, εξηγεί πως για πολλές γυναίκες, η θλίψη γίνεται ακόμη μεγαλύτερη επειδή πιστεύουν ότι δεν θα έπρεπε να νοιώθουν έτσι. Επειδή θεωρούν ότι είναι κάτι που έπρεπε να ξεπεράσουν σχετικά γρήγορα.
«Θα καταβάλουν τεράστια συναισθηματική προσπάθεια προσπαθώντας να εξηγήσουν γιατί συνέβη» αναφέρει η Diamond και συμπληρώνει: «Συχνά επιρρίπτουν ευθύνες στον εαυτό τους, ακόμη κι αν αυτό δεν είναι αληθές, μόνο και μόνο γιατί προσπαθούν να κατανοήσουν μία κατάσταση που θεωρούν παράλογη. Οι γυναίκες βασανίζουν τον εαυτό τους με τύψεις και ενοχές και αναρωτιούνται «εάν δεν είχα κουβαλήσει τα ψώνια;» ή «εάν δεν δούλευα τόσο πολύ;».
Η θλίψη είναι ακόμη εντονότερη για τις γυναίκες που δεν ήταν τόσο σίγουρες για αυτή την εγκυμοσύνη εξ’ αρχής. Σε αυτή την περίπτωση, οι τύψεις πολλαπλασιάζονται, εξηγεί η Diamond. «Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουν ότι αυτή τους η αβεβαιότητα δεν προκάλεσε την αποβολή» συμβουλεύει. Αναφέρει μάλιστα την περίπτωση μίας 16χρονης κοπέλας που απέβαλε ενώ ήταν 12 εβδομάδων έγκυος. «Όλοι γύρω της ήταν ενθουσιασμένοι και ανακουφισμένοι. Χρειάστηκαν τρεις συνεδρίες για να καταλάβουμε ότι η ίδια ήταν απαρηγόρητη. Κανείς στο περιβάλλον της δεν μπορούσε να συμμεριστεί τη θλίψη της».
Βήματα για να προχωρήσετε
- Το πρώτο βήμα είναι να συγχωρέσετε τον εαυτό σας. Η πρόωρη απώλεια της εγκυμοσύνης είναι τόσο κοινή, που πολλοί μαιευτήρες θεωρούν τις αποβολές αυτές ως ένα μέρος της διαδικασίας αναπαραγωγής. «Τα αταίριαστα χρωμοσώματα ευθύνονται για τουλάχιστον 60% των αποβολών,» εξηγεί ο Bryan Cowan, MD, πρόεδρος του τμήματος μαιευτικής και γυναικολογίας στο Πανεπιστήμιο του Mississippi Medical Center στο Jackson, και εκπρόσωπος του Αμερικανικού Κολεγίου Μαιευτήρων και Γυναικολόγων. Κι επειδή κανείς δεν μπορεί να ελέγξει τα χρωμοσώματά του, σταματήστε να επιρρίπτετε ευθύνες στον εαυτό σας.
- Μιλήστε με το γιατρό σας. Εκείνος μπορεί να σας εξηγήσει ποιες είναι οι συνηθέστερες αιτίες των αποβολών και να σας επιβεβαιώσει ότι δεν φταίτε εσείς, ούτε ο τρόπος ζωής σας, ούτε οι αμφιβολίες που μπορεί να είχατε για αυτή την εγκυμοσύνη.
- Ξεκουραστείτε. Το σώμα σας προσπαθεί να ανακάμψει από μία μεγάλη δοκιμασία. Παράλληλα, καλείστε να αντιμετωπίσετε ορμονικές διαταραχές με επιπτώσεις στην ψυχολογία σας. Εάν μπορείτε πάρτε άδεια από τη δουλειά και ξεκουραστείτε για να αντιμετωπίσετε αυτή την απαιτητική περίοδο. Κάντε γιόγκα και ακολουθήσε σωστή διατροφή.
- Μιλήστε. Συζητήστε με άλλες γυναίκες πώς νοιώθετε και τι αισθάνεστε. Οι άνθρωποι που βρίσκονται γύρω σας δεν θα μπορέσουν να σας βοηθήσουν εάν δεν ξέρουν τι περνάτε, εάν δεν ανοιχτείτε. Επίσης, θα εκπλαγείτε με το πόσο πολλές είναι οι γυναίκες που έχουν βιώσει την ίδια θλίψη με εσάς και ίσως σας βοηθήσουν με το παράδειγμά τους.
- Ενεργήστε θετικά. Αποφύγετε τους αρνητικούς ανθρώπους και στραφείτε σε φίλους με πιο θετικό τρόπο σκέψης. Σκεφτείτε το ενδεχόμενο μίας μικρής εκδρομής ή ενός νέου χόμπι που θα σας βοηθήσει να χαλαρώσετε. Ακούστε την αγαπημένη σας μουσική και κάντε πράγματα που σας κάνουν να αισθάνεστε καλύτερα. Μην παραδοθείτε στα συναισθήματα και τη θλίψη σας. Μπορείτε να αποκτήσετε και πάλι τον έλεγχο.
Πηγή: letsfamily.gr
