Νέοι γονείς: 10 φυσιολογικά πράγματα που σας αγχώνουν
Οι πρώτες ώρες της ζωής ενός μωρού περιγράφονται από τους περισσότερους γονείς ως οι πιο ευτυχισμένες ώρες της ζωής τους. Όλοι κοιτούν με συγκίνηση το μικρό ανθρωπάκι που μόλις γεννήθηκε. Δάκρυα χαράς και συγκίνησης. Το ζευγάρι ευτυχισμένο φωτογραφίζεται αγκαλιά με το άρτι αφιχθέν μωρό. Οι πρώτες όμως ώρες σύντομα περνούν, και το γλυκό αυτό κλάμα του μωρού που λίγο πριν ονόμασες το πιο γλυκό κλάμα του κόσμου, αρχίζει να ηχεί διαφορετικά στα αυτιά σου. Κρύος ιδρώτας σε λούζει και εσύ αρχίζεις να αγχώνεσαι ότι κάτι δεν κάνεις καλά. Αφού το έχεις αλλάξει, το έχεις ταΐσει, έχει κοιμηθεί αρκετές ώρες, γιατί συνεχίζει και κλαίει;
Από την Μπέτυ Σύγγελου
Ορίστε δέκα άγχη που περνούν οι νέοι γονείς από την γέννησή μέχρι την είσοδο ενός παιδιού στην νηπιακή ηλικία:
Το άγχος του φαγητού
Αδιαμφισβήτητα το γάλα είναι καθοριστικό για την ανάπτυξη ενός βρέφους. Δεν υπάρχει όμως καμία φόρμουλα που να λέει πως κάθε βρέφος θα ικανοποιήσει την ανάγκη του για γάλα, πόσο συχνά θα πίνει και σε τι ποσότητες. Αυτό όμως μπορεί να αποτελέσει ένα τεράστιο άγχος για μία νέα μαμά που θηλάζει ή δίνει στο μωρό της γάλα σε σκόνη.
Το άγχος του ύπνου
Εντάξει, το ταΐσατε το μωράκι σας, τώρα ώρα για ύπνο. Έλα όμως που το γλυκό σας δεν λέει να κοιμηθεί στην κούνια μόνο του. Με κλάματα πάντα, ζητάει την ζεστή αγκαλιά σας για να κουρνιάσει και να παραδοθεί στα χέρια του Μορφέα. Πως μαθαίνουμε το παιδί μας να κοιμάται μόνο του στην κούνια; Αυτό κι αν είναι άγχος!
Το άγχος της επικοινωνίας
Το παιδί σας είναι 5 μηνών και ακόμα δεν έχει πει μπα μπα. Της γειτόνισσας όμως το αγοράκι στους 4 ½ μήνες είπε καθαρά μπα μπα. Μήπως το παιδί έχει πρόβλημα; Έφτασε ενός έτους και δεν έχει πει ούτε μία λέξη καθαρά. Μήπως πρέπει να επισκεφθούμε κάποιον ειδικό γιατρό, αναρωτιέστε; Να άλλο ένα κλασικό άγχος που συνοδεύει την μετάβαση από την βρεφική στην μετά-βρεφική ηλικία.
Το άγχος της κίνησης
Όπως πολύ καλά γνωρίζουμε κανένα παιδί δεν έχει τον ίδιο ρυθμό ανάπτυξης. Αυτό είναι κάτι που συχνά αγνοούν οι γονείς και τους προσθέτει περισσότερο άγχος και περισσότερες λευκές τρίχες στους κροτάφους τους. Εάν το πρώτο σας παιδί στους 11 μήνες περπάτησε, δεν σημαίνει ότι και το δεύτερο θα κάνει το ίδιο. Σταματήστε να αγχώνεστε!
Το άγχος του ατυχήματος
Το παιδί σας επιτέλους περπάτησε! Σημαντική κατάκτηση! Τώρα όμως για εσάς αρχίζει το άγχος μην πέσει και τραυματιστεί. Όπως όμως λέει και το τραγούδι, «η καρδιά πονάει όταν ψηλώνει», και αν δεν πονέσει δεν θα ψηλώσει, δεν θα αναπτυχθεί και δεν θα σταθεί γερά στα πόδια της.
Το άγχος της σωστής σωματικής ανάπτυξης
Πόσες φορές δεν έχετε τσεκάρει τις καμπύλες του παιδιού σας όταν επιστρέψατε από την καθιερωμένη επίσκεψη στον παιδίατρο; Γιατί όπως και να το κάνουμε η σωστή σωματική ανάπτυξη του παιδιού είναι ένα από τα μεγαλύτερα άγχη ενός νέου γονιού.
Το άγχος της σωστής νοητικής ανάπτυξης
Αυτό το άγχος πάει πάντα πακέτο με το άγχος της σωματικής ανάπτυξης και είναι εξίσου σημαντικό και αρκετά αγχωτικό για όλους τους γονείς. Στο κάτω κάτω, ποιος δεν θα ήθελε να μεγαλώνει ένα μικρό Αϊνστάιν στο σπίτι του;
Το άγχος του αποχωρισμού
Η ώρα που θα αφήσετε το μωράκι σας για να επιστρέψετε στην δουλειά πλησιάζει και εσείς δεν κοιμάστε τα βράδια από το άγχος για το που θα το αφήσετε. Η αλήθεια είναι ότι και στα πιο ασφαλή χέρια του κόσμου να αφήσετε το παιδί σας, δεν θα είναι ποτέ το ίδιο με τα δικά σας.
Το άγχος της πρώτης μέρας στον παιδικό σταθμό
Τελικά έγινε το μεγάλο βήμα και αποφασίσατε να γράψετε το παιδί σας στον παιδικό σταθμό. Εκτός από το άγχος που έχετε τραβήξει μέχρι να επιλέξετε τον καλύτερο παιδικό σταθμό, τώρα αγχώνεστε για την πρώτη μέρα εκεί. Πως θα περνάει μακριά από την οικογενειακή θαλπωρή; Θα τρώει καλά; Θα το προσέχουν;
Το άγχος της κοινωνικοποίησης του
Φυσικά, αφού το παιδί σας προσαρμοστεί πλήρως στα νέα δεδομένα του παιδικού σταθμού, εσείς δεν σταματάτε να αγχώνεστε και τώρα βρήκατε κάτι καινούργιο να ταλανίζει το μυαλό σας. Δεν είναι άλλο από την κοινωνικοποίηση του παιδιού σας. Αναρωτιέστε: «Είναι το παιδί μου κοινωνικό; Έχει κάνει φίλους; Είναι συνεργάσιμο και ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις μιας ομάδας παιδιών;».
