Οι γονείς στο άκουσμα της λέξης ίωση ανησυχούν για τα παιδιά τους και σε μεγάλο βαθμό έχουν δίκιο γιατί δυστυχώς τα παιδιά είναι πιο ευάλωτα στους ιούς από ότι οι ενήλικες.
Αυτό συμβαίνει για δύο βασικούς λόγους:
1. Ο οργανισμός των παιδιών δεν έχει αναπτύξει ακόμη πλήρως το ανοσοποιητικό σύστημα και έτσι είναι ευπρόσβλητα σε μεγαλύτερο φάσμα ιών. Όσο μεγαλώνουμε, το σώμα μας αποκτά πρόσθετη ανοσία στους ιούς αυτούς και έτσι γινόμαστε λιγότερο επιρρεπείς στις λοιμώξεις.
2. Η μετάδοση των ιών είναι πιο εύκολη στα παιδιά λόγω του συνωστισμού τους στον παιδικό σταθμό, το νηπιαγωγείο ή το σχολείο.
Το ερώτημα που τίθεται από τους γονείς είναι πόσες φορές τον χρόνο «δικαιούται» ένα παιδί να αρρωστήσει, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι υπάρχει πρόβλημα με την υγεία του. Η αλήθεια είναι ότι ένα παιδί 1-3 ετών μπορεί να αρρωστήσει έως και 8-10 φορές τον χρόνο, χωρίς αυτό να θεωρηθεί παθολογικό. Από 4-8 ετών μπορεί να αρρωστήσει 6-8 φορές τον χρόνο. Έχει, ωστόσο, ιδιαίτερη σημασία αν οι λοιμώξεις που παρουσιάζει υποχωρούν εύκολα, χωρίς να είναι απαραίτητη η λήψη αντιβίωσης. Πρέπει, επίσης, να θυμόμαστε ότι κάθε παιδί είναι διαφορετικό και ότι μια ενδεχόμενη απόκλιση από τα παραπάνω δεδομένα δεν σημαίνει ότι υφίσταται κάποιο παθολογικό αίτιο.
Οι γονείς δεν θα πρέπει να είναι σε πανικό σε κάθε περίπτωση εμφάνισης συμπτωμάτων ίωσης. Πρέπει όμως να ενημερώνουν ή να επισκέπτονται τον παιδίατρο όταν παρατηρήσουν ασυνήθιστα συμπτώματα, όπως : σπασμούς εξαιτίας υψηλού πυρετού, δερματικά εξανθήματα, δυσκολία στην αναπνοή, έντονη κεφαλαλγία, πόνο στο αφτί, στα ιγμόρεια ή στο θώρακα και όταν ο πυρετός δεν υποχωρεί εύκολα με τα αντιπυρετικά ή διαρκεί πάνω από τρεις ημέρες,
Τρόποι προφύλαξης
Για να προφυλάξουμε ένα παιδί που είναι στο σπίτι από τις συχνές ιώσεις οφείλουμε να τηρούμε κάποιους κανόνες υγιεινής.
1. Αερίζουμε καθημερινά το σπίτι για αρκετή ώρα κάθε φορά.
Πλένουμε σχολαστικά τα χέρια μας (γονείς, που επιστρέφουν από την εργασία τους, μεγαλύτερα αδελφάκια που πηγαίνουν στο σχολείο. Εναλλακτικά, μπορούμε να χρησιμοποιούμε αντισηπτικό χεριών.
2. Αν φτερνιζόμαστε ή βήχουμε, χρησιμοποιούμε ένα χαρτομάντιλο και μετά το πετάμε στα σκουπίδια. Δεν το αφήνουμε οπουδήποτε, διότι αποτελεί πηγή μικροβίων.
3. Καθαρίζουμε τις επιφάνειες όπου αγγίζουν συχνά τα παιδιά με ένα αντιμικροβιακό απολυμαντικό.
Θα ήταν καλό, επίσης, να τονίσουμε τη σημασία της υγιεινής και ισορροπημένης διατροφής, την οποία θα πρέπει να ακολουθεί ένα παιδί. Οι φρέσκοι χυμοί καθώς και οι τροφές πλούσιες σε βιταμίνη C βοηθούν τα παιδιά να έχουν καλύτερο αμυντικό σύστημα απέναντι στις ιώσεις, αλλά και να αντιμετωπίζουν πιο γρήγορα και αποτελεσματικά το κρυολόγημα. Τέλος, δεν πρέπει να ξεχνάμε και τους εμβολιασμούς, που προστατεύουν το παιδί από τις ασθένειες της παιδικής ηλικίας αλλά και από άλλα σοβαρά λοιμώδη νοσήματα στη μετέπειτα ζωή του.
Τρόποι αντιμετώπισης
Δεν υπάρχει «μαγική» αντιμετώπιση. Συνήθως τα συμπτώματα υποχωρούν σε μια εβδομάδα. Ο ήπιος βήχας μπορεί να παραμείνει για 2-4 εβδομάδες επιπλέον.
Η χορήγηση αντιπυρετικών- αναλγητικών κατάλληλων για παιδιά όπως τα σκευάσματα ιβουπροφαίνης αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά τον πυρετό και τον πόνο και καλύπτουν το παιδί για περίπου 8 ώρες ενώ έχουν πολύ καλό προφίλ ασφάλειας.
Μην δίνετε αντιβιοτικά. Δεν δρουν στις ιώσεις και μπορεί να δυσκολέψουν την θεραπεία μιας μικροβιακής λοίμωξης στο μέλλον για την οποία θα χρειαστεί να πάρει το παιδί αντιβίωση.
Μην χρησιμοποιείτε αποσυμφορητικές σταγόνες για τη μύτη σε παιδιά κάτω του ενός έτους. Χρησιμοποιείτε σταγόνες φυσιολογικού ορού ή και θαλασσινού νερού όταν είναι απαραίτητο.
Δίνετε στο παιδί άφθονα υγρά και νερό και τακτικά γεύματα. Μην το πιέζετε όμως για να φάει γιατί είναι αναμενόμενο για κάποιες ημέρες να μην έχει όρεξη και να μην θέλει να φάει όπως συνήθως.
Δρ. Νίκος Βουδούρης, Παιδίατρος – Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών, Μέλος Δ.Σ. Ελληνικής Παιδιατρικής Εταιρίας.
onmed.gr
