Ο τρόπος και ο τόνος που μιλάμε στα παιδιά μας … γίνεται η εσωτερική τους φωνή.
Έχει τύχει να ρωτήσετε ποτέ τον εαυτό σας, πως επιδρά ο τόνος της φωνής σας στα παιδιά σας; Ας δούμε κάποιες ενδιαφέρουσες πληροφορίες για πράγματα που βρίσκονται μέσα στην καθημερινότητά μας, αλλά που συχνά δεν ξέρουμε πως επιδρούν στην εξέλιξη και την πρόοδο των παιδιών.
Ας ξετυλίξουμε το κουβάρι λοιπόν…
Είναι σχεδόν ευρέως γνωστό ότι το αυτί σχηματίζεται στο έμβρυο κατά τον τέταρτο κιόλας μήνα της κύησης η ακοή είναι η πρώτη αίσθηση που αναπτύσσεται. Οι φωνές λοιπόν που ακούει το έμβρυο και κατόπιν το βρέφος παίζουν τεράστιο ρόλο για την μετέπειτα ζωή του. Η φωνή της μητέρας κυριαρχεί,με την οποία συνδέεται το παιδί για όλη του τη ζωή μέσα από τη μήτρα και έξω από αυτή. Φανταστείτε ότι το «ηχητικό περιβάλλον», στο οποίο ζει και μεγαλώνει ένα παιδί, είναι εξίσου σημαντικό για την ψυχή του όσο και η καθαριότητα για το σώμα του.
Η φωνή της μητέρας, του πατέρα, της γιαγιάς, του παππού, του/της πρώτου εκπαιδευτικού… χαράζονται βαθιά στο ψυχικό και νευρικό του σύστημα.
Σύμφωνα με τον Tomatis Alfred, διάσημος ΩΡΛ και ερευνητής της ψυχο-φωνολογίας, οι εμπειρίες αυτές πραγματικά μεταμορφώνουν τη φωνή του παιδιού. Μετά από πολύχρονες έρευνες απέδειξε ότι το αυτί «ρυθμίζεται» (κυριολεκτικά μιμούνται) σύμφωνα με τις φωνές των ανθρώπων που αναφέραμε πιο πάνω.
Όταν αιφνιδιάζεται το παιδί, από μία επιθετική φωνή δημιουργεί «ζώνες τύφλωσης» και αποκλεισμού στο αυτί του. Το αυτί καταργεί τη λήψη ορισμένων συχνοτήτων. Όπως ακριβώς κάποιος τραβά το βλέμμα του, από ένα αποκρουστικό θέαμα. Αυτή η «ακουστική σιωπή» είναι παράγοντας για την αρχή των μελλοντικών μαθησιακών δυσκολιών. Είναι σαν να πέφτει ένα συναισθηματικό «πέπλο» που κλείνει τον ορίζοντα στο παιδί.
Όταν τα πρώτα χρόνια της ζωής του το παιδί ακούει τραγούδια, παραμύθια, ήρεμες, και τρυφερές φωνές με σωστή και καθαρή άρθρωση, όταν το ενθαρρύνεται να τραγουδά, να μιλά και να επικοινωνεί έστω και ακαταλαβίστικα, τότε η χροιά της φωνής του γίνεται πιο αρμονική, η ροή του λόγου.
Το τραγούδι, τα παραμύθια είναι η ομορφότερη οδός που οδηγεί στην ομιλία και τη μάθηση. Ακόμη και τα τραγουδάκια του νηπιαγωγείου είναι μία προσέγγιση των βασικών ρυθμών της γλώσσας και εμπλουτίζουν με λέξεις και φράσεις το μυαλό των παιδιών Προετοιμάζουν το έδαφος για τον λόγο.
Ας σκεφθούν οι γονείς πως λειτουργούν συνήθως και ας αλλάξουν συνήθειες :
- Ενθαρρύνετε τα παιδιά σας να μιλούν;
- Να τραγουδούν;
- Τραγουδάτε όλοι μαζί;
- Αφιερώνετε χρόνο για να τα ακούτε;
- Ποιες λέξεις χρησιμοποιείτε;
- Πώς είναι η άρθρωσή σας;
- Σε τι ηχητικό περιβάλλον εκθέτετε τα παιδιά σας;
- Τι μουσική ακούτε οι ίδιοι και τα παιδιά σας;
- Τι εκπομπές στην τηλεόραση παρακολουθούν τα παιδιά τους;
- Μήπως η φωνή σας ηχεί διαρκώς απειλητικά;
Με άλλα λόγια η ψυχική διάθεση, στην οποία «ζει» ο γονιός, αντανακλά μέσω της φωνής και επιδρά αρνητικά στο παιδί.
Αρκετές φορές χρειάζεται οι γονείς να βελτιώσουν το «χρώμα» της φωνής τους. Άλλες φορές αρκεί απλά να δοθεί μεγαλύτερη σημασία στην σύνδεση παιδιού γονέα με σωστότερη επιλογή της μουσικής, των παραμυθιών και τραγουδιών για τα παιδιά.
Έτσι βελτιώνεται η επικοινωνία των γονιών με το παιδί. Και το πιο σημαντικό είναι ότι το παιδί μεγαλώνει αρθρώνοντας, μιλώντας και τραγουδώντας ορθά χωρίς εσωτερικούς κόμπους και μπλοκαρίσματα, τα οποία συχνά έχουν ως επακόλουθο μαθησιακές δυσκολίες.
Με εκτίμηση
Έλενα Νιαβή – Ψυχολόγος/Παιδοψυχολόγος
