Από την Σίλεια Δημουλή ,McsΠαιδοψυχολόγος
Αλήθεια έχουμε σκεφτεί τι είναι αυτή η εποχή που «ντύνει» τόσα χρόνια την έννοια του «δίνω και παίρνω»; Που τόσες παραμονές μας βρίσκει στα μαγαζιά για τα τελευταία ψώνια;
Αυτόν τον καιρό μας έρχονται πάντα στο μυαλό συνειρμοί από παλαιότερα χρόνια, για τις οικογενειακές συνεστιάσεις, τα δώρα και τα κάλαντα.
Όσο η μνήμη μας φτάνει πιο κοντά στο τώρα οι μνήμες των εθίμων ξεθωριάζουν και το πιο πιθανό που ανασύρουμε είναι την έννοια μας να προλάβουμε να πάρουμε όλα τα δώρα, σε όλους και να δώσουμε «χαρά» με αυτά, στα παιδιά και στους συνομηλίκους.
Αλήθεια, έχουμε σκεφτεί ποτέ ότι το καλύτερο δώρο για ένα παιδί είναι να του μάθουμε τα έθιμα;
Τα Χριστούγεννα, λοιπόν, είναι η καλύτερη ευκαιρία για να διδάξουμε στα παιδιά το πραγματικό «πνεύμα των Χριστουγέννων» κάνοντάς τους το πιο σπουδαίο δώρο, καθώς το δώρο αυτό δεν καταναλώνεται ποτέ.
Βασική προϋπόθεση για το παραπάνω είναι να μην αφήσουμε την εποχή να δημιουργήσει ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ. Ας μην βάλουμε τα παιδιά στη διαδικασία του ότι έχουν ανάγκη πράγματα ,υλικά και άλλα.
Έτσι, γίνεται κακή αρχή, η οποία οδηγεί στη δημιουργία συναισθηματικού κενού και δικού μας και του παιδιού/ συντρόφου κτλ. Αυτό γιατί συμβαίνει; Απλά γιατί μας «ρουφάει» η μαύρη τρύπα του να προσφέρουμε, άρα και να πάρουμε τα «καλύτερα» δώρα. Και αν δεν συμβεί αυτό ξεκινάει μια γκρίνια ή και απογοήτευση ότι δεν υπήρξε καλή ανταλλαγή «Xριστουγεννιάτικων δώρων».
Τα συναισθήματα απομονώνονται από το βίωμα καθώς το δώρο ή το παιχνίδι δεν αποτελούν για το παιδί ή και για εμάς τον ενήλικα ένα όμορφο βίωμα. Είναι απλά η τυπική διαδικασία των ημερών η οποία «απαιτεί» τα πιο ακριβά και καλοτυλιγμένα δώρα.
Αλήθεια, αυτό είχατε στο νου σας όταν σκεφτόσασταν τις άγιες μέρες;
Όχι!
Ας ξεφύγουμε από τις ταμπέλες που κρεμάνε όλοι από πάνω μας. Ας ξεφύγουμε από το μαζικό «χαρούμενο» συναίσθημα του να ξοδεύω γιατί έτσι μόνο προσφέρω και μου προσφέρουν. Ας φύγουμε από τη διαδικασία να γεμίζουμε με τα αντικείμενα τα συναισθήματά μας.
Ας μην κάνουμε ΚΑΤΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΟ εορτασμό!!!
Για πιο λόγο θα πρέπει να είμαστε φανταχτεροί και χρωματιστοί;
Ας αφήσουμε χώρο και σε αυτό στα παιδιά μας. Έχουν κάθε δικαίωμα να μην ταυτίζουν τα Χριστούγεννα με την απόλυτη ευτυχία. Γιατί να μας «κάτσει» πιο βαρύ ένα μουτρωμένο μουτράκι ενός εφήβου που φέτος για πρώτη φορά προσπαθεί την αυτονόμησή του και για εκείνο είναι πιο πνιγηρή η εορταστική ατμόσφαιρα από ότι θα θέλαμε εμείς;
Το ίδιο μουτράκι ήταν και πριν ένα μήνα, για τι στα Χριστούγεννα να το παρατηρήσουμε;
Άλλωστε ο σύγχρονος εορτασμός του να νιώθουμε οπωσδήποτε καλά είναι στην ουσία, αντίθετος με το βίωμα και την έκπληξη.
Γιατί να απαιτούμε το θετικό συναίσθημα;
ΑΝ το βιώνουμε, τότε το αισθανόμαστε.
Ας μην συνδέουμε τα μέρη, παράδειγμα το χωριό που μεγαλώσαμε ή κάποιο μέρος στο εξωτερικό που μπορεί να επισκεφτούμε, με κάποιες προσδοκίες και συναισθήματα που αφορούν μια άλλη εποχή και μια άλλη φάση της ζωής μας. Μην απαιτούμε από τον εαυτό μας επειδή νοσταλγεί στις εορταστικές μέρες να π ρ έ π ε ι να περάσει καλά.
Κάτι που ζήσαμε έντονα και με συγκίνηση με διαφορετικούς όρους κάποια άλλη εποχή, δεν αναβιώνει!
Η ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΦΡΕΝΟ ΣΤΑ ΝΕΑ ΑΥΘΕΝΤΙΚΑ ΒΙΩΜΑΤΑ !
Μην περιμένουμε τα Χριστούγεννα να αναπαραχθεί το θαύμα.Ίσως να είναι πιο κοντά στην αλήθεια κάποιος που δεν χαίρεται χωρίς λόγο. Ίσως αυτός να σκέφτεται πως η απλή και επιπόλαια αποδοχή των πραγμάτων δεν τον καλύπτουν.
Σίλεια Δημουλή ,McsΠαιδοψυχολόγος
babyradio.gr
Αν σας άρεσε το άρθρο πατήστε…Share και μοιραστείτε το με τους φίλους σας!
