Ευτυχία: οι στιγμές που είμαστε σε ροή, ή αλλιώς, πλήρως απορροφημένοι σε κάτι που μάς αρέσει

Ευτυχία: οι στιγμές που είμαστε σε ροή, ή αλλιώς, πλήρως απορροφημένοι σε κάτι που μας αρέσει

Ευτυχία

Πριν από μερικά χρόνια, ο Mihaly Csikszentmihalyi (εφεξής: MC) ανέπτυξε την έννοια της ροής για να περιγράψει μια συγκεκριμένη κατάσταση του νου (Csikszentmihalyi, 1990).

Οι πιο αγνές και φυσικές επιλογές για την περιποίηση του Βρέφους σας!

[babyPostAd] Σε μια κατάσταση ροής, ένα άτομο ασχολείται με ένα δύσκολο έργο, στο οποίο εργάζεται και κάνει πρόοδο, ενώ απορροφάται πλήρως. Η έντονη δραστηριότητα και η έλλειψη αυτοσυνειδησίας είναι τα βασικά στοιχεία της ροής.

Ο MC εξέλιξε περαιτέρω την έννοια και πρότεινε 8 απαραίτητα και από κοινού επαρκή κριτήρια και χαρακτηριστικά της κατάστασης ροής:

Ροή είναι όταν ένα άτομο:

  • [1] ασχολείται με μια εργασία που ανταποκρίνεται στις ικανότητές του
  • [2] μπορεί να συγκεντρωθεί πλήρως σε αυτή,
  • [3] έχει σαφή στόχο,
  • [4] λαμβάνει άμεση ανατροφοδότηση,
  • [5] την εκτελεί με ηρεμία,
  • [6] έχει την αίσθηση του ελέγχου,
  • [7] χάνει (με την καλή έννοια) τον εαυτό του και
  • [8] έχει χάσει προσωρινά την αίσθηση του χρόνου.

Με λίγα λόγια, ροή είναι οι στιγμές που είμαστε πλήρως συγκεντρωμένοι σε κάτι που μάς αρέσει πολύ, νιώθουμε παραγωγικοί και χάνουμε την αίσθηση του χρόνου.

Όλοι έχουμε εμπειρίες από τέτοιες στιγμές, και σύμφωνα με όλο και περισσότερους επιστήμονες της θετικής Ψυχολογίας, αυτές οι στιγμές είναι που συνθέτουν την ευτυχία. Το σύνολο δηλαδή των στιγμών που είμαστε σε ροή μπορεί να καθορίσει το πόσο ευτυχισμένοι νιώθουμε στη ζωή μας.

Σύμφωνα με ένα επιστημονικό εύρημα που έχει περιγραφεί από πολλούς επιστήμονες μέσα στα χρόνια, περίπου το 30% των ανθρώπων που ερωτήθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1956, είπαν ότι είναι ευτυχισμένοι.Αυτό δεν έχει αλλάξει καθόλου μέχρι σήμερα. Ενώ το προσωπικό εισόδημα, σε μια κλίμακα που διατηρήθηκε σταθερή για να προσαρμοστεί στον πληθωρισμό, υπερδιπλασιάστηκε κατά την περίοδο αυτή.

Το γεγονός ότι τα επίπεδα ευτυχίας δεν έχουν μεταβληθεί, δείχνει ότι η αύξηση της υλικής ευημερίας δεν φαίνεται να επηρεάζει το πόσο ευτυχισμένοι είναι οι άνθρωποι.

Πού λοιπόν στην καθημερινή ζωή, στην καθημερινή εμπειρία μας – αισθανόμαστε πραγματικά ευτυχισμένοι;

Ακολουθεί ένα ενδιαφέρον μικρό απόσπασμα από τον Masaru Ibuka, ο οποίος εκείνη την εποχή είχε βαλθεί να ιδρύσει τη Sony χωρίς χρήματα, χωρίς προϊόν – ‘δεν είχαμε καν προϊόν, δεν είχαμε τίποτα, αλλά είχαμε μια ιδέα. Και η ιδέα ήταν να δημιουργήσουμε έναν χώρο εργασίας όπου οι μηχανικοί μπορούν να αισθάνονται τη χαρά της τεχνολογικής καινοτομίας, να γνωρίζουν την αποστολή τους στην κοινωνία και να εργάζονται ‘με την καρδιά τους.’

Αυτό είναι ένα καλό παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο εισέρχεται η ροή στον χώρο εργασίας.

Ανεξάρτητα από την κουλτούρα, ανεξάρτητα από την εκπαίδευση ενός ανθρώπου ή οτιδήποτε άλλο, όταν ένα άτομο είναι σε ροή υπάρχει αυτή η συγκέντρωση του νου που, όταν γίνει έντονη, οδηγεί σε μια αίσθηση έκστασης, μια αίσθηση σαφήνειας: ξέρεις ακριβώς τι θέλεις να κάνεις από τη μια στιγμή στην άλλη. Λαμβάνεις άμεση ανατροφοδότηση. Ξέρεις ότι αυτό που πρέπει να κάνεις είναι εφικτό, αν και δύσκολο, και η αίσθηση του χρόνου εξαφανίζεται, ξεχνάς τον εαυτό σου, αισθάνεσαι μέρος κάτι μεγαλύτερου.

Και όταν οι συνθήκες αυτές είναι παρούσες, αυτό που κάνεις αξίζει να το κάνεις με οποιοδήποτε κόστος.

Μερικοί άνθρωποι μπορεί να μην είναι σε θέση να πουν τίποτα για το πώς αισθάνθηκαν ενώ ήταν σε ροή. Το μόνο που ξέρουν είναι ότι τώρα αισθάνονται απίθανα, όταν αναπολούν αυτό που έχουν καταφέρει τόσο καλά. Άρα, η ροή δεν αποτελεί συνιστώσα της ευτυχίας, αλλά μάλλον μια αιτία της.

Το ερώτημα λοιπόν τώρα είναι πώς να βάλουμε όλο και περισσότερη ροή στην καθημερινή μας ζωή. Αυτό είναι το είδος της πρόκλησης που προσπαθούν οι επιστήμονες να κατακτήσουν.

Μερικοί από εμάς προφανώς ξέρουμε πώς να το κάνουμε αυθόρμητα χωρίς καμία συμβουλή, αλλά δυστυχώς πολλοί άνθρωποι δεν το κάνουν.

Πηγή: mycare.gr

Διαβάστε ακόμη:

Οι μπαμπάδες που παίζουν μεγαλώνουν έξυπνα παιδιά

Για τις μαμάδες που δεν τα κατάφεραν…

Μην αναγκάζετε τις μαμάδες να “παραιτηθούν” από τη ζωή που έχουν επιλέξει