Οι περισσότερες μητέρες αν είχαν την επιλογή θα έμεναν σπίτι να μεγαλώσουν τα παιδιά τους γιατί αυτά είναι η νούμερο ένα προτεραιότητα στη ζωή τους.
Ακόμα και για τις πιο φιλόδοξες γυναίκες που θέλουν τα πάντα από την καριέρα τους, η οικογένεια είναι σημαντικότερη και πάνω από όλα. Όντως, ένα παιδί που μένει πολλές ώρες μακριά από τους δικούς του και μεγαλώνει κυρίως με ξένους-όχι συγγενείς- παρουσιάζει κάποια ευδιάκριτα προβλήματα συμπεριφοράς.
Όπως διαπίστωσαν οι ακαδημαϊκοί του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης έπειτα από εμπεριστατωμένες μελέτες, τα παιδιά που περνούν πολλές ώρες μακριά από τους γονείς τους είναι πιο υπερκινητικά και νευρικά, ενώ έχουν περισσότερα προβλήματα συμπεριφοράς. Μετά από μελέτη 1000 οικογενειών αποδείχθηκε ότι όσοι γονείς έλειπαν σχεδόν όλη την ημέρα από το σπίτι, συμπεριλαμβανομένων και των μαμάδων, μεγάλωναν παιδιά με έντονη υπερικινητικότητα, νευρικότητα και άγχος που δεν αρμόζουν στην παιδική τους ηλικία. Αντίθετα, τα παιδιά που περνούσαν αρκετό χρόνο με τους δικούς τους ήταν πιο ήπια, ήρεμα και φαινόντουσαν πιο ισορροπημένα και ευτυχισμένα.
Η μελέτη διεγείρει την έντονη συζήτηση γύρω από τη παρουσία των γονέων μέσα στο σπίτι. Είναι σαφές ότι ένα παιδί που έχει κοντά του τους δικούς του ανθρώπους είναι πιο ευτυχισμένο και ήρεμο, αλλά οι μελέτες έρχονται συνεχώς να το επιβεβαιώσουν.
Πριν πούμε ναι σε ένα ακόμη Project στη δουλειά, ας σκεφτούμε μήπως πρέπει να θυσιάσουμε κάτι για να είμαστε κοντά με τα παιδιά μας.