Γενικόλογο ευχολόγιο, με αόριστες εύηχες διατυπώσεις, που μοναδικό στόχο έχουν τις επικοινωνιακές ανάγκες του υπ. Παιδείας είναι το «Κοινωνικό σχολείο».
Κοινωνικό κατ’ ευφημισμό αφού δεν κάνει καθόλου λόγο, ούτε προτίθεται να αντιμετωπίσει τα εξής παρακάτω ζωτικής σημασίας καυτά θέματα:
– Τον υποσιτισμό των μαθητών, την πλημμελή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη (εμβόλια, προληπτική ιατρική, κλπ).
– Την τεράστια και ολοένα αυξανόμενη μαθητική διαρροή ακόμη και από την υποχρεωτική τάχα 10χρονη εκπαίδευση, αφού έχει ανασταλεί η λειτουργία του θεσμού της ενισχυτικής διδασκαλίας, του θεσμού των τάξεων υποδοχής για τους μετανάστες, τον μαρασμό της ειδικής αγωγής, κλπ
– Την ενίσχυση της ειδικής αγωγής και λειτουργικής ένταξης των μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες σε κάθε δομή και δραστηριότητα της σχολικής ζωής.
– Την καθιέρωση της δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής εκπαίδευσης για να μη μένουν εκτός προσχολικών δομών δεκάδες χιλιάδες προνηπίων.
– Την μείωση των μαθητών ανά τμήμα και το ευνόητο να υπάρχουν εκπαιδευτικοί στις τάξεις τους στην αρχή της σχολικής χρονιάς.
– Την εκβιαστική αξιολόγηση, πρόφαση για αθρόες απολύσεις εκπαιδευτικών. Μια «αξιολόγηση» που απαξιώνει, υποβαθμίζει τους εκπαιδευτικούς από παιδαγωγούς σε σκυφτούς γραφειοκράτες. Τόσο η ΔΟΕ όσο και η ΟΛΜΕ είναι κάθετα αντίθετες και δεν πρόκειται να υπάρξει συναίνεση.
– Τη στελέχωση των σχολείων ιδιαίτερα της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης με σχολικούς ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς για να αφοσιωθούν οι εκπαιδευτικοί στο πολυσύνθετο παιδαγωγικό και διδακτικό έργο τους καθώς και ν’ αντιμετωπιστούν οι μνημονιακές συνέπειες της ανθρωπιστικής κρίσης στο σύνολο των ευάλωτων μαθητών.
– Τη συστηματική, περιοδική και επιστημονική επιμόρφωση των εκπαιδευτικών για να παράγονται τα βέλτιστα εκπαιδευτικά αποτελέσματα.
– Την πιστοποιημένη γνώση των μαθητών σε αντικείμενα όπως η ξένη γλώσσα, η εκμάθηση ενός μουσικού οργάνου, τη βασική χρήση του Η/Υ, ώστε να μειωθεί η οικονομική αιμορραγία των οικογενειών του μαθητικού πληθυσμού.
– Την ασφαλιστική κάλυψη των εκπαιδευτικών αναγκών αναψυχής το καλοκαίρι, με δυνατότητα συμμετοχής όλων των μαθητών σε παιδικές κατασκηνώσεις, συμπεριλαμβανομένου ευνοήτως και τα παιδιά των εκπαιδευτικών.
– Τον εκδημοκρατισμό της λειτουργίας του σχολείου, δίνοντας ουσιαστικές αρμοδιότητες διοικητικής και παιδαγωγικής αυτονόμησης στη σχολική μονάδα ώστε να καταστεί κύτταρο λαϊκού πολιτισμού σε κάθε γειτονιά. Οποιαδήποτε απόπειρα οικονομικής αυτονόμησης του σχολείου, αντιβαίνει την κρατική υποχρέωση για χρηματοδότηση όπως προβλέπεται από το Σύνταγμα και προετοιμάζει το σχολείο των αγορών.
– Την υποχρηματοδότηση της εκπαίδευσης από τον κρατικό προϋπολογισμό, ιδιαίτερα για τη σχολική χρονιά 2015 / 2016 αφού προβλέπεται περαιτέρω μείωση ιδιαίτερα για την πρωτοβάθμια εκπαίδευση – 7,26% σε σχέση με την ήδη μειωμένη χρηματοδότηση του 2014!
Εφόσον αποσιωπούνται τα παραπάνω σημαντικά ζητήματα που ταλανίζουν την εκπαίδευση στο νέο Κοινωνικό Σχολείο , όπως ονομάζει το Υπ. Παιδείας δεν αφορούν κανένα Κοινωνικό Σχολείο αλλά παραπέμπουν άμεσα σ’ ένα Αντι- Κοινωνικό Σχολείο.
Αναστασιάδης Χρήστος
Δάσκαλος Ε.Α. Θεσσαλονίκη-pekp.gr
