Επιστήμη των εναγκαλισμών: 7 λόγοι για να αγκαλιάζετε το παιδί σας

Οι αγκαλιές μας κάνoυν, αναμφίβολα, να νιώθουμε καλά.Όταν είμαστε λυπημένοι ή απογοητευμένοι, μια μεγάλη ζεστή αγκαλιά μπορεί να ανακουφίσει τον πόνο μας.

Όταν είμαστε ευτυχείς, θέλουμε να μοιραστούμε τη χαρά δίνοντας στους άλλους μια μεγάλη αγκαλιά. Γνωρίζουμε όλοι μας, λοιπόν, ότι οι αγκαλιές είναι καλές.

Η ανάπτυξη ενός μικρού παιδιού απαιτεί πολύ διαφορετική αισθητηριακή διέγερση για να επιτευχθεί. Η επαφή με το δέρμα ή η φυσική επαφή, όπως το αγκάλιασμα, είναι μια από τους σημαντικότερους ερεθισμούς που απαιτούνται για την ανάπτυξη ενός υγιούς μυαλού και ενός ισχυρού σώματος.

Στα ανατολικά ευρωπαϊκά ορφανοτροφεία, σπάνια αγκαλιάζουν, χαϊδεύουν ή έστω αγγίζουν τα βρέφη. Συχνά περνούν 22 έως 23 ώρες την ημέρα στα κρεβατάκια τους. Για το τάισμα χρησιμοποιούνται έτοιμα μπουκάλια και η φροντίδα γίνεται με ελάχιστη ανθρώπινη αλληλεπίδραση. Αυτά τα παιδιά συχνά αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα, συμπεριλαμβανομένων και των διαταραχών στη γνωστική ανάπτυξη.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι όταν τα νοσηλευθέντα βρέφη που έλαβαν επιπλέον 20 λεπτά απτικής διέγερσης (επαφής) ανά ημέρα για 10 εβδομάδες, είχαν υψηλότερο επίπεδο ανάπτυξης.

Όταν τα παιδιά στερούνται σωματικής επαφής, τα σώματά τους σταματούν να αναπτύσσονται παρά την κανονική πρόσληψη θρεπτικών ουσιών. Αυτή η ανεπάρκεια στην ανάπτυξή τους μπορεί να βελτιωθεί όταν παρέχεται σωματική φροντίδα μέσω της αφής και αγκαλιές.

Το αγκάλιασμα ενεργοποιεί την απελευθέρωση της ωκυτοκίνης, γνωστή και ως ορμόνη αγάπης. Αυτή η ορμόνη που έχει καλή αίσθηση έχει πολλές σημαντικές επιπτώσεις στο σώμα μας. Ένα από αυτά είναι η τόνωση της ανάπτυξης.

Οι αγκαλιές είναι υγιεία. Το επίπεδο αύξησης της οξυτοκίνης μπορεί να ενισχύσει το ανοσοποιητικό σύστημα. Μειώνει τα επίπεδα πλάσματος θυρεοειδικών ορμονών που προκαλούν γρηγορότερη επούλωση των πληγών.

Οι αγκαλιές είναι καλές για τη συναισθηματική υγεία ενός παιδιού. Τίποτα δεν μπορεί να ηρεμήσει το κλάμα ή ακόμη και το ξέσπασμα ενός μικρού παιδιού γρηγορότερα από μια μεγάλη αγκαλιά από τη μαμά του.

Πολλοί γονείς ανησυχούν ότι το να αγκαλιάσουν το παιδί τους όταν ξεσπάει επιβραβεύει την κακή του συμπεριφορά. Αλλά δεν είναι έτσι.

Όταν ένα μικρό παιδί ξεσπά, δεν είναι επειδή είναι πεισματάρικο. Απλά χάνει τον έλεγχο του συναισθήματός του. Δεν μπορεί να ρυθμίσει και να αντιμετωπίσει τα όσα νιώθει.

Η ρύθμιση των συναισθημάτων λειτουργεί όπως ένα αυτοκίνητο. Σε ένα αυτοκίνητο, το γκάζι και το φρένο λειτουργούν ξεχωριστά για να ελέγχουν την ταχύτητα. Στο νευρικό μας σύστημα, η διέγερση και η ηρεμία είναι τα δύο συστήματα που λειτουργούν ξεχωριστά για τον έλεγχο του συναισθήματός μας.

Όταν ένα παιδί κλαίει έντονα, ο κλάδος διέγερσης (πεντάλ γκαζιού) είναι υπερβολικά ενεργός, ενώ ο κλάδος ηρεμίας (το φρένο) είναι ανενεργός. Φανταστείτε την οδήγηση κρατώντας ταυτόχρονα το πεντάλ του γκαζιού μέχρι το τέλος του φρένου. Έχετε ένα αυτοκίνητο εκτός ελέγχου.

Τα παιδιά με οργή είναι ακριβώς όπως ένα τέτοιο αυτοκαταστροφικό αυτοκίνητο.

Εάν το παιδί σας δεν σας ενοχλεί και οδηγεί ένα τέτοιο αυτοκίνητο, αφήνετε το αυτοκίνητο να καταρρεύσει επειδή δεν θέλετε να το ανταμείψετε με προσοχή;

Φυσικά όχι, έτσι; Σταματάτε το αυτοκίνητο για να το διασώσετε πρώτα και στη συνέχεια συζητάτε για να λύσετε το πρόβλημα.

Το αγκάλιασμα ενός παιδιού πάνω στο ξέσπασμα του, την συναισθηματική του δηλαδή κρίση, είναι ακριβώς το ίδιο. Το βοηθάτε να αποφύγει μια συναισθηματική σύγκρουση.

Έτσι, λοιπόν, ηρεμήστε αρχικά, διδάξτε αργότερα.

Κατά τη γέννηση, το νευρικό σύστημα των παιδιών δεν είναι αρκετά ώριμο για να ρυθμίσουν τα ίδια τα έντονα συναισθήματά τους. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα νήπια που έχουν έντονα συναισθήματα δυσκολεύονται να τα σταματήσουν.

Κατά τη διάρκεια της δυσφορίας, το υψηλό επίπεδο κορτιζόλης απελευθερώνεται και κυκλοφορεί μέσα από το σώμα και τον εγκέφαλο. Όταν παραμείνει για παρατεταμένο χρονικό διάστημα λόγω της ανικανότητας του μικρού παιδιού να το ρυθμίσει, αυτό το τοξικό επίπεδο της ορμόνης του στρες θα επηρεάσει την υγεία του παιδιού, τόσο σωματικά όσο και νοητικά. Μελέτες δείχνουν ότι η υπερβολική έκθεση στην ορμόνη του στρες μπορεί να θέσει σε κίνδυνο το ανοσοποιητικό σύστημα του παιδιού και να επηρεάσει τη μνήμη και τη λεκτική επικοινωνία αργότερα στη ζωή. Μπορεί, επίσης, να οδηγήσει σε κατάθλιψη όταν το παιδί μεγαλώσει.

Οι αγκαλιές ενισχύουν την αισιοδοξία και την αυτοεκτίμηση. Η ισχυρή οξυτοκίνη κάνει ένα παιδί να νιώθει αγαπητό και ασφαλές, διώχνει την ανησυχία και τονίζει την αυτοπεποίθησή του.

Οι αγκαλιές αυξάνουν την εμπιστοσύνη, μειώνουν το φόβο και βελτιώνουν τη σχέση. Το αγκάλιασμα βελτιώνει τη σύνδεση των γονέων με τα παιδιά.