Πώς είναι η ζωή με τρία παιδιά; Προφανώς υπέροχη και για τα ίδια και για τους γονείς – να γιατί
Μια μαμά τριών παιδιών κάτω των 5 ετών εξηγεί πώς απολαμβάνει την μεγάλη της οικογένεια
Δεν νιώθουν ποτέ μοναξιά
Κάποια στιγμή έλεγα στο μεγάλο μου παιδί, ότι μικρή ένιωθα μοναξιά ως μοναχοπαίδι. Μου απάντησε, «Έτσι νιώθω κι εγώ όταν ξυπνάω και τα αδέρφια μου ακόμα κοιμούνται.» Δεν θα καταλάβει ποτέ τι σημαίνει να ξυπνάς, να ντύνεις τις κούκλες και τα αρκουδάκια σου για να κάτσουν δίπλα σου στον καναπέ και να δείτε μαζί τηλεόραση, επειδή δεν έχεις καμία άλλη παρέα.
Κι όταν βαρεθούν το ένα το άλλο, έχουν πάντα εναλλακτικές
Έτσι, όταν τα δύο μεγαλύτερα μαλώνουν π.χ. για ένα παιχνίδι, κάποιο από τα δύο καταλήγει τελικά να παίζει με το μωρό και το άλλο με το παιχνίδι.
Μπορούν να μοιράζονται ρούχα
Οι δύο μεγάλες μου κόρες φορούν σχεδόν το ίδιο νούμερο, ενώ το μωρό που είναι αγόρι, φορά όσα unisex ρούχα των κοριτσιών περισσεύουν. Τα κορίτσια πάντως το διασκεδάζουν πολύ.
Έχεις πάντα μια δικαιολογία έτοιμη όταν δεν θέλεις να κάνεις κάτι
«Λυπάμαι, δεν μπορούμε να έρθουμε. Έχουμε 3 παιδιά κάτω των 5». «Λυπάμαι που το σπίτι είναι άνω-κάτω, έχουμε 3 παιδιά κάτω των 5». «Λυπάμαι που χαθήκαμε, έχω 3 παιδιά κάτω των 5», κ.ο.κ.
Το ένα από αυτά θα είναι πάντα ιδιαίτερα αξιαγάπητο
Στην αρχή νομίζεις ότι είναι σύμπτωση –αλλά δεν είναι. Μόλις το ένα αρχίζει να γίνεται αντιπαθητικό, το άλλο πρέπει να σκέφτεται: «Τώρα είναι η ευκαιρία μου να κλέψω την παράσταση!». Τη στιγμή που μαλώνω τη μεγάλη μου κόρη και τη βάζω τιμωρία, έρχεται η μεσαία -δήθεν αυθόρμητα- και μου λέει πόσο με αγαπάει.
Έχουν πάντα κάποιον για να παίξουν
Ποια θα έκανε την «Άννα», όποτε η μεγάλη μου κόρη θέλει να είναι η «Έλσα», αν ήταν μοναχοπαίδι; Ακριβώς. Ποιος θα έκανε ρόλους-πασπαρτού, ως Όλαφ, Σβεν και Κριστόφ, αν δεν υπήρχε το μωρό; Κακά τα ψέματα, την κατάσταση σώζει πάντα το μωρό.
Τα άλλα παιδιά δεν τα βάζουν ποτέ μαζί τους
Όταν μπαίνουμε στην παιδική χαρά, είναι σαν να κάνει είσοδο η βασιλική οικογένεια με τη φρουρά της, μόνο που τα μέλη της φορούν πάνες και δεν έχουν ιδέα πώς να στηθούν για τις φωτογραφίες. Θέλω να πω, ότι κανείς δεν παραγκωνίζει τρία παιδιά μαζί. Εξάλλου, αν κανείς πειράξει τα μικρότερα αδέρφια της, η μεγάλη θα βγάλει νύχια και θα χιμήξει –γιατί είναι φοβερό παιδάκι!
Δεν είναι ποτέ κουραστικό
Χα! Προφανώς αστειεύομαι! Είναι τρομερά κουραστικό! Αλλά τουλάχιστον, το κάθε παιδί σε κουράζει με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο, σε σημείο μάλιστα που πολλές φορές εκπλήσσομαι από το πόσους νέους, καινοτόμους τρόπους μπορεί να βρουν για να με κουράσουν, μέχρι να στρέψω την προσοχή μου από το ένα στο άλλο.
Κανείς δεν τολμά να μου δώσει συμβουλές για το πώς να μεγαλώσω τα παιδιά
Πολύ λίγοι άνθρωποι έχουν περισσότερα παιδιά από εμένα (πιθανότατα γιατί δεν προλαβαίνουν να κάνουν, με τόσα πολλά πλυντήρια και σιδερώματα). Και έχω πάρα πολύ καιρό να γνωρίσω κάποιον με ίδιο ή ο μικρότερο αριθμό παιδιών από εμένα που θα έχει το θράσος να μου πει πώς να μεγαλώσω τα παιδιά μου, δεδομένου ότι έχω καταφέρει να κρατήσω τρία παιδιά κάτω των 5 ετών ζωντανά, ντυμένα και ταϊσμένα για περισσότερο από έναν χρόνο.
Λατρεύουν το ένα το άλλο
Αυτός είναι και ο λόγος που εγώ, το καλομαθημένο μοναχοπαίδι που λάτρευε την ησυχία και την καθαριότητα, έβγαλα από μέσα μου τρία 4κιλα μωρά, τα οποία με κάνουν κάθε μέρα να λιώνω γι’αυτά… Κάθε φορά που οι κόρες μου λένε ότι είναι οι καλύτερες φίλες ή αποκαλούν τον μικρό τους αδερφό «το καλύτερο μωρό του κόσμου», η πλαδαρή μου κοιλίτσα σχεδόν χαμογελάει και οι άσπρες μου τρίχες χτυπούν παλαμάκια. Το καλό που τους θέλω, να μην σταματήσουν ποτέ να νιώθουν έτσι.
Πηγή:eirinika.gr
