Παιδιά που ζουν μέσα στην επίκριση, μαθαίνουν να επικρίνουν.
Παιδιά που ζουν μέσα στην εχθρότητα, μαθαίνουν να φιλονικούν.
Παιδιά που ζουν μέσα στο φόβο, μαθαίνουν να είναι φοβισμένα.
Παιδιά που ζουν μέσα στον οίκτο, μαθαίνουν να λυπούνται τον εαυτό τους.
Παιδιά που ζουν μέσα στο χλευασμό, μαθαίνουν να ντρέπονται.
Παιδιά που ζουν μέσα στη ζήλια, μαθαίνουν τι θα πει φθόνος.
Παιδιά που ζουν μέσα στην ντροπή, μαθαίνουν να αισθάνονται ενοχή.
Παιδιά που ζουν μέσα στην ανεκτικότητα, μαθαίνουν να έχουν υπομονή.
Παιδιά που ζουν μέσα στην ενθάρρυνση, μαθαίνουν να εμπιστεύονται τον εαυτό τους.
Παιδιά που ζουν μέσα στον έπαινο, μαθαίνουν να εκτιμούν.
Παιδιά που ζουν μέσα στην επιδοκιμασία, μαθαίνουν ν’ αγαπούν τον εαυτό τους.
Παιδιά που ζουν μέσα στην αποδοχή, μαθαίνουν να βρίσκουν αγάπη στον κόσμο.
Παιδιά που ζουν μέσα στην αναγνώριση, μαθαίνουν να έχουν στόχους.
Παιδιά που ζουν εκεί που μοιράζονται τα πάντα, μαθαίνουν να είναι γενναιόδωρα.
Παιδιά που ζουν μέσα στην ειλικρίνεια και το δίκαιο, μαθαίνουν τι είναι η αλήθεια κι η δικαιοσύνη.
Παιδιά που ζουν μέσα στην ασφάλεια, μαθαίνουν να πιστεύουν στον εαυτό τους και σ’ αυτούς που υπάρχουν γύρω τους.
Παιδιά που ζουν μέσα στη φιλία, μαθαίνουν ότι αυτός ο κόσμος είναι ωραίο μέρος για να ζήσει κανείς.
Παιδιά που ζουν μέσα στη γαλήνη, μαθαίνουν να έχουν ψυχική ηρεμία.
Με τι από όλα αυτά ζουν τα δικά σας παιδιά;
