Μία μικρή ιστορία:Ο εν γάμω βίος … και το κέικ!

Χαίρετε και καλημέρα. Ή καλησπέρα, όπως σας βολεύει. Με λένε Ιωάννα και είμαι παντρεμένη εδώ και δύο χρόνια. Μετά από πολλές συζητήσεις με αγαπημένες φίλες για το θέμα του γάμου, των σχέσεων, και των παραπόνων που έχουμε από τους άντρες μας και που έχουν αυτοί από εμάς, αποφάσισα να αρχίσω αυτό το blog για να μοιραστώ κι εγώ τις σκέψεις μου και την εμπειρία μου πάνω στα θέματα γάμος, σχέση, ισορροπία, παιδιά, ήρεμη οικογενειακή ζωή.

Μου αρέσει η ηρεμία. Ο σύζυγός μου κι εγώ συχνά αστειευόμαστε ότι είμαστε το πιο βαρετό ζευγάρι που υπάρχει! Και δε μας ενοχλεί καθόλου η ιδέα αυτή. Μας αρέσει η ρουτίνα μας, που την έχουμε τελειοποιήσει ζώντας μαζί εδώ και 5 χρόνια. Προσωπικά με ικανοποιεί το ότι έχουμε μάθει τι αρέσει στον άλλο, κι ότι δεν υπάρχουν πια μεγάλες εκπλήξεις στην κοινή μας ζωή. Και μη φανταστείτε ότι αυτό είναι δυσάρεστο – έναν άνθρωπο δεν σου φτάνει μία ολόκληρη ζωή για να τον μάθεις, και φυσικά μπορεί να σε εκπλήσσει καθημερινά με πολλούς μικρούς τρόπους. Αλλά τουλάχιστον μέσα σε μερικά χρόνια μπορείς να καταλάβεις κάποια βασικά πράγματα για το χαρακτήρα του.

Τι σχέση έχει το κέικ με όλα αυτά;

Μεγάλη. Γιατί ξέρω ότι του συζύγου μου του αρέσει πολύ το κέικ. Κι έτσι κάθε Σάββατο βγάζω τα αυγά από το ψυγείο, τη μεγάλη φόρμα του κέικ από το ντουλάπι, το αλεύρι, το βούτυρο, και ό,τι άλλο χρειάζεται, και φτιάχνω ένα μεγάλο, λαχταριστό κέικ. Τρώω κι εγώ πού και πού, αλλά το κέικ είναι κυρίως για εκείνον. Είναι ο τρόπος μου να του λέω μια φορά την εβδομάδα: “Ξέρω τι σου αρέσει. Ξέρω ότι δε σου αρέσει η μαστίχα, κι έτσι δε βάζω ποτέ μαστίχα στο κέικ, παρόλο που εγώ τη λατρεύω. Ξέρω ότι σου αρέσει η σοκολάτα, κι έτσι το κέικ θα έχει σοκολάτα, ή πάνω, ή μέσα. Και σε σκέφτομαι αρκετά ώστε κάθε εβδομάδα, βρέξει-χιονίσει, να σου φτιάχνω ένα κέικ.”

Μια μικρή έκφραση αγάπης, που ελπίζω να είναι ένα από τα πρώτα βήματα σε έναν μακρή, ήρεμο, βαρετό κι ευτυχισμένο γάμο!

engamosvios.gr

Aν σας άρεσε το άρθρο,πατήστε Share… και μοιραστείτε το με τους φίλους σας!